۱۰۸٬۹۵۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'نـ' به 'ن') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''أخبار الأولياء''' یا «رسالة صفي‌الدين بن ظافر»، تألیف [[ظافر، محمد بن محمد حسن|ابن ظافر خزرجی]] (درگذشته 682ق)، در ذکر احوالات، حکایات و کرامات عرفا و صوفیه است. این رساله با مقدمه و تحقیق عبدالرحیم سایح منتشر شده است. | '''أخبار الأولياء''' یا «رسالة صفي‌الدين بن ظافر»، تألیف [[ظافر، محمد بن محمد حسن|ابن ظافر خزرجی]] (درگذشته 682ق)، در ذکر احوالات، حکایات و کرامات عرفا و صوفیه است. این رساله با مقدمه و تحقیق [[سایح، احمد عبدالرحیم|عبدالرحیم سایح]] منتشر شده است. | ||
محقق کتاب در مقدمه‌اش لزوم اطلاع از احوالات بزرگان صوفیه را این‌گونه توضیح می‌دهد: «ازآنجاکه تصوف اسلامی و علمای آن نقش آشکاری در انتشار اسلام در قاره آفریقا و غیر آن داشته‌اند، بر ما لازم است که اساس و اصول و قواعد و جایگاه آن را بشناسیم»<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص5</ref>. وی سپس به بررسی تاریخچه تصوف پرداخته و در آخر چنین می‌نویسد: «کسی که می‌خواهد معنای تصوف را بداند باید آن را در زندگی صوفیه بیابد؛ چراکه تصوف در حقیقت سلوک عملی است»<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>. | محقق کتاب در مقدمه‌اش لزوم اطلاع از احوالات بزرگان صوفیه را این‌گونه توضیح می‌دهد: «ازآنجاکه تصوف اسلامی و علمای آن نقش آشکاری در انتشار اسلام در قاره آفریقا و غیر آن داشته‌اند، بر ما لازم است که اساس و اصول و قواعد و جایگاه آن را بشناسیم»<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص5</ref>. وی سپس به بررسی تاریخچه تصوف پرداخته و در آخر چنین می‌نویسد: «کسی که می‌خواهد معنای تصوف را بداند باید آن را در زندگی صوفیه بیابد؛ چراکه تصوف در حقیقت سلوک عملی است»<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>. | ||
اخبار و اطلاعاتی که ابن ظافر در «أخبار الأولياء» از اعلام و شخصیت‌ها می‌دهد، مورد توجه محققین قرار گرفته که حاکی از اهمیت کتاب است: «رباط رامشت، وقف صوفیان و محل استقرار آنان بود و کاربرد آموزشی و پژوهشی داشت. منابع از عالمانی یاد کرده‌اند که به‌طور موقت یا دائم در این مکان سکونت گزیده‌اند. شیخ [[سهروردی، عمر بن محمد|شهاب‌‌الدین سهروردی]] (درگذشته ٦٣٢ق) صاحب کتاب | اخبار و اطلاعاتی که [[ظافر، محمد بن محمد حسن|ابن ظافر]] در «أخبار الأولياء» از اعلام و شخصیت‌ها می‌دهد، مورد توجه محققین قرار گرفته که حاکی از اهمیت کتاب است: «رباط رامشت، وقف صوفیان و محل استقرار آنان بود و کاربرد آموزشی و پژوهشی داشت. منابع از عالمانی یاد کرده‌اند که به‌طور موقت یا دائم در این مکان سکونت گزیده‌اند. شیخ [[سهروردی، عمر بن محمد|شهاب‌‌الدین سهروردی]] (درگذشته ٦٣٢ق) صاحب کتاب «[[عوارف المعارف]]» از جمله منزل‌گزیدگان در این رباط بوده است. [[ظافر، محمد بن محمد حسن|ابن ظافر]] در «أخبار الأولياء» از دیداری عاشقانه میان او و شیخ عبدالله دکالی، مشهور به ابولکوط (درگذشته ٦٢٩ق)، که صاحب کرامات نیز بود، در همین رباط خبر داده است»<ref>ر.ک: داداش‌نژاد، منصور، ص27</ref>. یا از ملاقات سهروردی با شیخ [[علی کردی]] سخن گفته است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص71</ref>. یا در جایی دیگر چنین آورده است: «از اشبیلیه به‌همراه گروهی به قصد سیاحت خارج شدیم و [[ابن عربی، محمد بن علی|محی‌الدین بن عربی]] نیز یکی از ما بود...»<ref>ر.ک: همان، ص39</ref>. | ||
ابن ظافر ابتدا از کرامات کسانی چون ابویحیی بن شافع، علم‌الدین منفلوطی، یعقوب مغربی و ابوالقاسم مراغی به‌تفصیل سخن گفته است و پس از آن تحت عنوان «بعضی از اولیایی که دیدم و کرامات ایشان»، از عبدالقادر اسکندرانی، ضرغام مسیری و برخی دیگر به‌اختصار یاد کرده است<ref>ر.ک: همان، ص91-87 و 117</ref>. | [[ظافر، محمد بن محمد حسن|ابن ظافر]] ابتدا از کرامات کسانی چون ابویحیی بن شافع، علم‌الدین منفلوطی، یعقوب مغربی و ابوالقاسم مراغی به‌تفصیل سخن گفته است و پس از آن تحت عنوان «بعضی از اولیایی که دیدم و کرامات ایشان»، از عبدالقادر اسکندرانی، ضرغام مسیری و برخی دیگر به‌اختصار یاد کرده است<ref>ر.ک: همان، ص91-87 و 117</ref>. | ||
ازآنجاکه رساله صفی‌الدین بن | ازآنجاکه رساله [[ظافر، محمد بن محمد حسن|صفی‌الدین بن ظافر]]، حاوی الفاظ عامیانه مورد استفاده زمان خود، اسلوب غیر رایج، خطاهای لغوی فراوان و نیز فاقد فصول یا عناوین بوده است، [[سایح، احمد عبدالرحیم|عبدالرحیم سایح]] در تحقیق کتاب به این موارد توجه داشته است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص18</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||