کوکب المباني و موکب المعاني شرح صلوات: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
}}
}}


'''كوکب المباني و موكب المعاني'''، شرح کتاب «الصلوات المحمدية» عبدالقادر گیلانی (متوفی 561ق)، به قلم عبدالغنی نابلسی (متوفی 1143ق) است. این کتاب با تحقیق و تعلیقات احمد فرید مزیدی منتشر شده است.  
'''كوکب المباني و موكب المعاني'''، شرح کتاب «[[الصلوات المحمدية]]» [[گیلانی، عبدالقادر|عبدالقادر گیلانی]] (متوفی 561ق)، به قلم [[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|عبدالغنی نابلسی]] (متوفی 1143ق) است. این کتاب با تحقیق و تعلیقات [[مزیدی، احمد فرید|احمد فرید مزیدی]] منتشر شده است.  


محقق کتاب در ابتدای اثر شرح حال مفصل عبدالقادر گیلانی<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص33-5</ref>‏ و پس از آن زندگی و آثار نابلسی را از کتاب «الورد الأنسي في ترجمة العارف بالله النابلسي» نقل کرده است<ref>ر.ک: همان، ص49</ref>‏.  
محقق کتاب در ابتدای اثر شرح حال مفصل [[گیلانی، عبدالقادر|عبدالقادر گیلانی]]<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص33-5</ref>‏ و پس از آن زندگی و آثار [[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|نابلسی]] را از کتاب «الورد الأنسي في ترجمة العارف بالله النابلسي» نقل کرده است<ref>ر.ک: همان، ص49</ref>‏.  
   
   
محقق، این شرح را شرحی لطیف و سودمند در توضیح معانی و مقصود و روش نویسنده دانسته است<ref>ر.ک: همان، ص4</ref>‏.
محقق، این شرح را شرحی لطیف و سودمند در توضیح معانی و مقصود و روش نویسنده دانسته است<ref>ر.ک: همان، ص4</ref>‏.
خط ۳۴: خط ۳۴:
شارح در شرح اثر، شیوه اختصار را برگزیده؛ چراکه معتقد است «ظلمت این زمان درخشش این انوار را تاب نمی‌آورد»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص55</ref>‏.  
شارح در شرح اثر، شیوه اختصار را برگزیده؛ چراکه معتقد است «ظلمت این زمان درخشش این انوار را تاب نمی‌آورد»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص55</ref>‏.  


عبدالقادر گیلانی صلوات خود را در ضمن 41 صیغه ارائه کرده است<ref>ر.ک: همان، ص267</ref>‏. صیغه‌ها با «اللهم صل...»، «اللهم نتوسل بك...» و مانند آن آغاز شده است. شیوه شرح نیز بدین‌ صورت است که شارح بخشی از متن را ذکر می‌کند و سپس به‌ترتیب الفاظ آن را معنا و جایگاه نحوی آنها را ذکر می‌کند. او گاه به نام منبع مورد استناد و گاه هم به گوینده و هم به مصدر اشاره می‌کند. وی پس از به پایان رساندن شرح، شرح حال کوتاهی را از عبدالقادر ذکر می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص275-274</ref>‏.  
[[گیلانی، عبدالقادر|عبدالقادر گیلانی]] صلوات خود را در ضمن 41 صیغه ارائه کرده است<ref>ر.ک: همان، ص267</ref>‏. صیغه‌ها با «اللهم صل...»، «اللهم نتوسل بك...» و مانند آن آغاز شده است. شیوه شرح نیز بدین‌ صورت است که شارح بخشی از متن را ذکر می‌کند و سپس به‌ترتیب الفاظ آن را معنا و جایگاه نحوی آنها را ذکر می‌کند. او گاه به نام منبع مورد استناد و گاه هم به گوینده و هم به مصدر اشاره می‌کند. وی پس از به پایان رساندن شرح، شرح حال کوتاهی را از عبدالقادر ذکر می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص275-274</ref>‏.  


خاتمه کتاب قصیده‌ای است در مدح عبدالقادر گیلانی که با این بیت آغاز شده:
خاتمه کتاب قصیده‌ای است در مدح [[گیلانی، عبدالقادر|عبدالقادر گیلانی]] که با این بیت آغاز شده:
   
   
'''ظهرت شموس طوالع العرفاني  
'''ظهرت شموس طوالع العرفاني  
بالشيخ عبدالقادر الكيلاني'''
بالشيخ [[گیلانی، عبدالقادر|عبدالقادر الكيلاني]]


و با این بیت به پایان آمده است:
و با این بیت به پایان آمده است:
خط ۴۶: خط ۴۶:
لمحبه و تعاقب الملوان'''<ref>ر.ک: همان، ص278 و 279</ref>‏.
لمحبه و تعاقب الملوان'''<ref>ر.ک: همان، ص278 و 279</ref>‏.
   
   
نابلسی شرح کتاب را در شعبان 1127ق به پایان رسانده است<ref>ر.ک: همان، ص280</ref>‏.  
[[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|نابلسی]] شرح کتاب را در شعبان 1127ق به پایان رسانده است<ref>ر.ک: همان، ص280</ref>‏.  
   
   
==پانویس ==
==پانویس ==