ألغاز ابن هشام في النحو: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

در ابتدای کتاب، به بررسی معنای لغوی و اصطلاحی «لغز» پرداخته شده و به این نکته اشاره گردیده که این واژه در لغت، به معنای لانه مارمولک است که حیوانی باهوش بوده و دشمنان خود را به‌واسطه حفره‌هایی که در مسیر لانه خود حفر می‌کند، گمراه می‌سازد. این حیوان، در یک طرف سوراخ خود، راهی را حفر می‌کند و از اطراف دیگر نیز راه‌های متعددی می‌کند و زمانی که بادیه‌نشین‌ها با چوب خود، در یک طرف سوراخ او را بجویند، از طرف دیگر فرار می‌کند. این واژه، در اصطلاح به معنای معما بوده و از آن، برای آشفتگی‌های زبانی و مسائل گمراه‌کننده در لغت، عاریت گرفته شده است؛ بدین صورت که سردرگمی خواننده در مقابل جنبه‌های مختلف زبانی و لغوی، مشابه سردرگمی بادیه‌نشین در مقابل حفره‌های متعدد آن حیوان است که نمی‌داند از کدام راه آن را تعقیب کند تا بتواند آن را صید نماید<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص5</ref>.

عرب از قدیم‌الایام به معما و مسائل رازگونه علاقه داشته و چنین می‌یابیم که لغز در نزد آنان به دو صورت کاربرد دارد؛ برخی به معماگونه آوردن معنا توجه داشته و برخی نیز به معماگونه آوردن اعراب؛ چنان‌که مثلا به‌واسطه نصب مجرور و رفع منصوب، باعث حیرت خواننده شده و او را غافلگیر و شگفت‌زده می‌کنند و اثر حاضر، از جمله کتبی است که در این موضوع، به رشته تحریر درآمده است<ref>ر.ک: همان، ص5-‌6</ref>.

از جمله ویژگی‌های اثر حاضر، آن است که برای هریک از معماهای مطرح‌شده در کتاب، شماره سریال قرار داده شده و به جنبه‌های مبهم هر معما، اشاره گردیده و سپس، به حل آن، پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان</ref>.