۱۰۶٬۳۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'نصیر الدین طوسی، محمد بن محمد' به 'نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الجوهر النضید''' نوشته علامه حلی(647ق-726ق)است این کتاب شرح بخش منطق از کتاب تجرید خواجه نصیرالدین طوسی است که با ترجمه فارسی منوچهر صانعی درهبیدی چاپ شده است. | '''الجوهر النضید''' نوشته [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]](647ق-726ق)است این کتاب شرح بخش منطق از کتاب تجرید [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسی]] است که با ترجمه فارسی [[صانعی درهبیدی، منوچهر|منوچهر صانعی درهبیدی]] چاپ شده است. | ||
منطق تجرید یک دوره کامل و بسیار مختصر از تمام بخشهای منطق را دربردارد و علامه حلّی به سبب همین اختصار -که موجب دشواری در فهم عبارات میشده است- و نیز به جهت مبحثهای مهمی که در کتاب بوده، به شرح آن پرداخته است. این کتاب از مدخلی بر منطق، مقولات، قضایا، قیاس، برهان، جدل، مغالطه، خطابه و شعر شکل گرفته است. الجوهر النضید به صورت طولانی و خستهکننده و کوتاه و گیجکننده نیست و راه میانهای را در تألیف برگزیده است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 12</ref> | منطق تجرید یک دوره کامل و بسیار مختصر از تمام بخشهای منطق را دربردارد و [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّی]] به سبب همین اختصار -که موجب دشواری در فهم عبارات میشده است- و نیز به جهت مبحثهای مهمی که در کتاب بوده، به شرح آن پرداخته است. این کتاب از مدخلی بر منطق، مقولات، قضایا، قیاس، برهان، جدل، مغالطه، خطابه و شعر شکل گرفته است. الجوهر النضید به صورت طولانی و خستهکننده و کوتاه و گیجکننده نیست و راه میانهای را در تألیف برگزیده است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 12</ref> | ||
این کتاب به سبک «قال» و «اقول» و به شرح غیر مزجی نگاشته شده<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 187 و 189 و 195</ref>و دارای ویژگیهای شرحهای انتقادی، تحلیلی و توضیحی است. سخنان و آرای بزرگان فن منطق، مانند ارسطو و ابنسینا در کتاب آمده است و نیز اقسام فرعی و مثالهای مختلفی که برای روشن شدن اصل بحث و عبارتهای خواجه نیاز بوده، اضافه شده است.<ref>ر.ک: همان، ص 42 و 49 و 52 و 378</ref> | این کتاب به سبک «قال» و «اقول» و به شرح غیر مزجی نگاشته شده<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 187 و 189 و 195</ref>و دارای ویژگیهای شرحهای انتقادی، تحلیلی و توضیحی است. سخنان و آرای بزرگان فن منطق، مانند [[ارسطو]] و [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابنسینا]] در کتاب آمده است و نیز اقسام فرعی و مثالهای مختلفی که برای روشن شدن اصل بحث و عبارتهای خواجه نیاز بوده، اضافه شده است.<ref>ر.ک: همان، ص 42 و 49 و 52 و 378</ref> | ||
علامه در شرح برخی موارد، خواننده را به کتاب الاسرارالخفیه خودش ارجاع میدهد.<ref>ر.ک: همان، ص 33 و 42</ref>روش کتاب با روش کتابهای پیشین در این دانش نظیر الشفا و اساس الاقتباس همخوانی دارد و خواننده میتواند به راحتی اطلاعات مورد نظر خود را بیابد. | علامه در شرح برخی موارد، خواننده را به کتاب الاسرارالخفیه خودش ارجاع میدهد.<ref>ر.ک: همان، ص 33 و 42</ref>روش کتاب با روش کتابهای پیشین در این دانش نظیر الشفا و اساس الاقتباس همخوانی دارد و خواننده میتواند به راحتی اطلاعات مورد نظر خود را بیابد. |