۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
التلخيص في علوم البلاغة و هو تلخیص کتاب «مفتاح العلوم» للسکاکي (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۶ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۱۹
، ۶ نوامبر ۲۰۲۲بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''التلخیص فی علوم البلاغة''' نوشته جلالالدین محمد بن عبدالرحمن دمشقی شافعی (666-739ق) معروف به خطیب قزوینی و خطیب دمشق از فقها و علمای ادبیات عربی و آشنای به ادبیات ترکی و فارسی است که عهدهداری منصب قضاوت را در کارنامه خود دارد. <ref> زرکلی، ج6، ص 192</ref> این کتاب در موضوع ادبیات(بلاغت) است و توسط عبدالحمید هنداوی تحقیقشده است. | '''التلخیص فی علوم البلاغة''' نوشته [[خطیب قزوینی، محمد بن عبدالرحمن|جلالالدین محمد بن عبدالرحمن دمشقی شافعی]] (666-739ق) معروف به [[خطیب قزوینی، محمد بن عبدالرحمن|خطیب قزوینی]] و خطیب دمشق از فقها و علمای ادبیات عربی و آشنای به ادبیات ترکی و فارسی است که عهدهداری منصب قضاوت را در کارنامه خود دارد. <ref> زرکلی، ج6، ص 192</ref> این کتاب در موضوع ادبیات(بلاغت) است و توسط [[هنداوی، عبدالحمید|عبدالحمید هنداوی]] تحقیقشده است. | ||
این اثر در حقیقت تلخیص قسم سوم کتاب | این اثر در حقیقت تلخیص قسم سوم کتاب «[[مفتاح العلوم]]» نوشته [[سکاکی، یوسف بن ابیبکر|ابویعقوب سکاکی]](م 626ق) است. نویسنده مطالب مفصل مفتاح العلوم را برای سهولت خواننده بهاختصار عرضه کرده است بهگونهای که اختصار آن مانع فهم مخاطب نگردد ضمن اینکه مطالب مفید دیگری را از آثار دیگر نویسندگان ادبیات بر آن افزوده است. <ref> مقدمه، ص 5 </ref> | ||
مولف مطالب کتاب را در سه بخش اصلی مطرح نموده است. نخست بعد از بیان معنا و مفهوم بلاغت و فصاحت در مقدمهای کوتاه، به علم معانی پرداخته و به مسائلی در ارتباط اسناد و مسندالیه اشارهکرده است. وی در ادامه متعرض مباحت علم بیانشده است و مسائلی چون تشبیه، استعاره و مجاز را ذکر کرده است و درنهایت از علم بدیع و مسائل مختلف پیرامون آن سخن به میان آورده است. | مولف مطالب کتاب را در سه بخش اصلی مطرح نموده است. نخست بعد از بیان معنا و مفهوم بلاغت و فصاحت در مقدمهای کوتاه، به علم معانی پرداخته و به مسائلی در ارتباط اسناد و مسندالیه اشارهکرده است. وی در ادامه متعرض مباحت علم بیانشده است و مسائلی چون تشبیه، استعاره و مجاز را ذکر کرده است و درنهایت از علم بدیع و مسائل مختلف پیرامون آن سخن به میان آورده است. | ||