الحلقة المفقودة في تاريخ النحو العربي: تفاوت میان نسخه‌ها

نویسنده در این کتاب  براین عقیده است که از عصر ابی الاسود تا عصر خلیل و سیبویه یک حلقه مفقوده ای وجود دارد. و در واقع دستور زبان عربی به معنای دقیق کلمه در کتاب سیبویه است. اما اطلاعات ما نسبت به وضعیت و جایگاه علم نحو قبل از خلیل و سیبویه بسیار محدود است و متاسفانه محققان به دلیل این محدودیت و فقر اطلاعاتی به آن نپرداخته‌اند.

اما این طبیعی نیست که کتاب سیبویه به این شکل از بلوغ و کمال یک دفعه بوجود آمده باشد و ریشه‌های قبلی نداشته باشد که حیات و رشد آن را فراهم کند.

این کتاب در واقع به دنبال کاوش و روشن کردن این دوران  و عالمانی است که حاصل تحقیقات و پژوهشهای آنها در کتاب سیبویه نمود پیدا کرده است.

نویسنده در موضوع اشخاصی که قبل از خلیل و سیبویه ساختار نحو عربی را پایه ریزی کردند، مطالب کتابش را به دو بخش تقسیم نموده است. در بخش اول درباره نحویان بصری قبل از خلیل و سیبویه سخن گفته <ref> ر.ک: متن، ص9</ref> و در بخش دوم به بررسی زندگی برخی از اشخاص اثر گذار کوفی در نحو را که قبل از خلیل و سیبویه می‌زیستند پرداخته است.<ref> ر.ک: همان، ص393</ref>

خلاصه نظر مؤلف در موضوع پیدایش علم نحو آن است که این مسئله مرتبط با دانشهای سابقی از عصر جاهلی و در دوران اسلامی به ویژه در زمینه خواندن و نوشتن است. <ref> ر.ک: همان، ص15</ref>  

در این میان اصول اولیه علم نحو به دست علی بن ابیطالب(ع) پی‌ریزی شد و او این اصول را با تقسیم بندی کلمه به اسم، فعل، و حرف پایه گذاری کرد و این کار اولین گام در مسیر طولانی دستور زبان بود و به دستور ایشان توسط شاگرد ایشان ابوالاسود دوئلی ابوابی به آن اضافه شد. <ref> ر.ک: همان، ص29</ref> پس از ابوالاسود شاگردانش عبدالرحمن بن هرمز، نصر بن عاصم، یحیی بن یعمر، عنسبة بن معدان مهری در رشد این علم گام برداشتند. <ref> ر.ک: همان، ص53</ref>