۱۱۱٬۸۲۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
خلاصه نظر مؤلف در موضوع پیدایش علم نحو آن است که این مسئله مرتبط با دانشهای سابقی از عصر جاهلی و در دوران اسلامی به ویژه در زمینه خواندن و نوشتن است. <ref> ر.ک: همان، ص15</ref> | خلاصه نظر مؤلف در موضوع پیدایش علم نحو آن است که این مسئله مرتبط با دانشهای سابقی از عصر جاهلی و در دوران اسلامی به ویژه در زمینه خواندن و نوشتن است. <ref> ر.ک: همان، ص15</ref> | ||
در این میان اصول اولیه علم نحو به دست علی بن ابیطالب(ع) پیریزی شد و او این اصول را با تقسیم بندی کلمه به اسم، فعل، و حرف پایه گذاری کرد و این کار اولین گام در مسیر طولانی دستور زبان بود و به دستور ایشان توسط شاگرد ایشان ابوالاسود دوئلی ابوابی به آن اضافه شد. <ref> ر.ک: همان، ص29</ref> پس از ابوالاسود شاگردانش عبدالرحمن بن هرمز، نصر بن عاصم، یحیی بن | در این میان اصول اولیه علم نحو به دست علی بن ابیطالب(ع) پیریزی شد و او این اصول را با تقسیم بندی کلمه به اسم، فعل، و حرف پایه گذاری کرد و این کار اولین گام در مسیر طولانی دستور زبان بود و به دستور ایشان توسط شاگرد ایشان ابوالاسود دوئلی ابوابی به آن اضافه شد. <ref> ر.ک: همان، ص29</ref> پس از ابوالاسود شاگردانش عبدالرحمن بن هرمز، نصر بن عاصم، یحیی بن یعمر، عنسبة بن معدان مهری در رشد این علم گام برداشتند. <ref> ر.ک: همان، ص53</ref> | ||
نویسنده در بخش دوم به ریشههای اولیه نحو کوفی پرداخته <ref> ر.ک: همان، ص393</ref>، اکثر مورخان بیان میکنند که اولین ریشههای نحو کوفی به دست ابوجعفر رؤاسی ظاهر گردید<ref> ر.ک: همان</ref> و اینکه او اولین مؤسس نحو در کوفه بوده و این که او اولین کسی بود که برای کوفیان کتاب نوشت و مهمترین دلیل بر این مطلب گفتار شاگردش فراء بر این مطلب است.<ref> ر.ک: همان، ص394</ref> | |||