۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'الذريعة ' به 'الذريعة'
جز (جایگزینی متن - 'روضات الجنات' به 'روضات الجنات') |
جز (جایگزینی متن - 'الذريعة ' به 'الذريعة') |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
نام ديگر كتاب: كشف الفوائد في حل مشكلات القواعد (الذريعة ج 18 ص 52) | نام ديگر كتاب: كشف الفوائد في حل مشكلات القواعد ([[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]ج 18 ص 52) | ||
==مؤلف== | ==مؤلف== | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
همان‌طور كه در خطبۀ مؤلف آمده، او صرفا به شرح اشكالاتى كه در كتاب قواعد الأحكام آمده است، بسنده نكرده است بلكه هرگاه علامۀ حلى در مسأله‌اى توقف يا اشكالى كرده، وى وجه اشكال و توقف را بيان نموده يا اگر نظريۀ مخالفى يا مستند روايتى يا احتمالاتى در مبحثى وجود داشته است مؤلف آن نظريه و مستند روايات و وجوه احتمالات را ذكر نموده است. | همان‌طور كه در خطبۀ مؤلف آمده، او صرفا به شرح اشكالاتى كه در كتاب قواعد الأحكام آمده است، بسنده نكرده است بلكه هرگاه علامۀ حلى در مسأله‌اى توقف يا اشكالى كرده، وى وجه اشكال و توقف را بيان نموده يا اگر نظريۀ مخالفى يا مستند روايتى يا احتمالاتى در مبحثى وجود داشته است مؤلف آن نظريه و مستند روايات و وجوه احتمالات را ذكر نموده است. | ||
قابل ذكر است كه علامۀ محقق آقا بزرگ تهرانى در الذريعة حدود ده كتاب به نام كنز الفوائد آورده است امّا آنچه در كتاب‌هاى تراجم به نام صاحب كنز الفوائد مشهور است، شيخ محمد بن على كراجى (م 449 ق) از شاگردان شيخ مفيد (م 413 ق) مى‌باشد كه كتاب كنز الفوائد را در فنون مختلف و تفاسير آيات قرآن كريم تأليف نموده است. (الذريعة ج 161/18). | قابل ذكر است كه علامۀ محقق آقا بزرگ تهرانى در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]حدود ده كتاب به نام كنز الفوائد آورده است امّا آنچه در كتاب‌هاى تراجم به نام صاحب كنز الفوائد مشهور است، شيخ محمد بن على كراجى (م 449 ق) از شاگردان شيخ مفيد (م 413 ق) مى‌باشد كه كتاب كنز الفوائد را در فنون مختلف و تفاسير آيات قرآن كريم تأليف نموده است. ([[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]ج 161/18). | ||
==تأليف و انتشار== | ==تأليف و انتشار== | ||
در پايان نسخۀ خطى كتاب‌هاى شيخ عبد الحسين تهرانى اين طور آمده است: فرغ منه الشارح في ثامن المحرم 757 ق. (الذريعة ج 18 ص 162)، كه نشان از پايان يافتن كتاب در سال 757 ق دارد. | در پايان نسخۀ خطى كتاب‌هاى شيخ عبد الحسين تهرانى اين طور آمده است: فرغ منه الشارح في ثامن المحرم 757 ق. ([[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]ج 18 ص 162)، كه نشان از پايان يافتن كتاب در سال 757 ق دارد. | ||
جلد اول كتاب موجود بوسيلۀ مؤسسۀ نشر اسلامى، تابع جامعۀ مدرسين در ربيع الاول سال 1416 ق و جلد دوم در رجب المرجب سال 1416 ق و جلد سوّم در شوال سال 1416 ق چاپ شده است. | جلد اول كتاب موجود بوسيلۀ مؤسسۀ نشر اسلامى، تابع جامعۀ مدرسين در ربيع الاول سال 1416 ق و جلد دوم در رجب المرجب سال 1416 ق و جلد سوّم در شوال سال 1416 ق چاپ شده است. | ||
| خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
در الذريعة به چند نسخۀ خطى اشاره شده است كه عبارتند از: | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]به چند نسخۀ خطى اشاره شده است كه عبارتند از: | ||
نسخه‌هاى كتابخانۀ آستان قدس رضوى در مشهد و كتابخانۀ شيخ على بن شيخ محمد رضا آل كاشف الغطاء كه نويسنده و تاريخ نگارش آن را ذكر نكرده است. | نسخه‌هاى كتابخانۀ آستان قدس رضوى در مشهد و كتابخانۀ شيخ على بن شيخ محمد رضا آل كاشف الغطاء كه نويسنده و تاريخ نگارش آن را ذكر نكرده است. | ||
| خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
نسخۀ ديگر متعلّق به شيخ عبد الحسين تهرانى و همين‌طور نسخۀ موقوفۀ نوروز على سلطانى كه ناقص است و نسخۀ ديگر، نسخۀ كتابخانۀ سپهسالار كه كامل است. | نسخۀ ديگر متعلّق به شيخ عبد الحسين تهرانى و همين‌طور نسخۀ موقوفۀ نوروز على سلطانى كه ناقص است و نسخۀ ديگر، نسخۀ كتابخانۀ سپهسالار كه كامل است. | ||
نسخۀ مهم ديگرى كه در الذريعة آمده است نسخۀ خطى كه به خط صفى بن محمد بن على جرجانى عاملى از شاگردان شهيد اول است كه جلد اول آن در سال 784 ق و جلد دوم آن در سال 785 ق نوشته شده است. | نسخۀ مهم ديگرى كه در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]آمده است نسخۀ خطى كه به خط صفى بن محمد بن على جرجانى عاملى از شاگردان شهيد اول است كه جلد اول آن در سال 784 ق و جلد دوم آن در سال 785 ق نوشته شده است. | ||
چاپ كتاب موجود غالبا به نسخۀ علامه شيخ على بن محمد قاسم خوانسارى كه در سال 1256 در اصفهان نوشته شده، اعتماد شده است و اين نسخه با دو نسخۀ خطى كه نزد علامۀ خوانسارى موجود بوده مقابله و تصحيح شده است. | چاپ كتاب موجود غالبا به نسخۀ علامه شيخ على بن محمد قاسم خوانسارى كه در سال 1256 در اصفهان نوشته شده، اعتماد شده است و اين نسخه با دو نسخۀ خطى كه نزد علامۀ خوانسارى موجود بوده مقابله و تصحيح شده است. | ||