درة الأسرار و تحفة الأبرار: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'شاذلی، علی بن عبد الله' به 'شاذلی، علی بن عبدالله')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''درة الاسرار و تحفة الابرار''' کتابی در طریقت صوفیه مشتمل بر اقوال، افعال، کرامات و اذکار ابوالحسن علی بن عبدالله هذلی شاذلی (متوفی 656ق) است. این اثر توسط شیخ حمیری معروف به ابن صباغ (معاصر) گردآوری‌شده است.
'''درة الاسرار و تحفة الابرار''' کتابی در طریقت صوفیه مشتمل بر اقوال، افعال، کرامات و اذکار [[شاذلی، ابوالحسن|ابوالحسن علی بن عبدالله هذلی شاذلی]] (متوفی 656ق) است. این اثر توسط [[ابن صباغ، علی بن محمد|شیخ حمیری]] معروف به [[ابن صباغ، علی بن محمد|ابن صباغ]] (معاصر) گردآوری‌شده است.


در ابتدای کتاب، شرح‌حال علی بن عبدالله شاذلی، مؤسس یکی از طرق صوفیه و اینکه معاصر ابن عربی و قرطبی مفسر است، ذکرشده است. پس‌ازآن طریقه شاذلیه معرفی‌شده است. این طریقه مبتنی بر پنج اصل است: تقوای الهی در خفاء و آشکار، پیروی از سنت در اقوال و افعال، اعراض از خلق در اقبال و ادبار، رضایت از خداوند در کم‌وزیاد و رجوع به خداوند متعال در راحتی و سختی. شاذلیه در سودان، سوریه، لیبی، تونس، الجزایر و... انتشار یافت و تا اندلس رسید<ref>ر.ک: مقدمه، ص5 و 7-8</ref>‏.
در ابتدای کتاب، شرح‌حال [[شاذلی، ابوالحسن|علی بن عبدالله شاذلی]]، مؤسس یکی از طرق صوفیه و اینکه معاصر ابن عربی و قرطبی مفسر است، ذکرشده است. پس‌ازآن طریقه شاذلیه معرفی‌شده است. این طریقه مبتنی بر پنج اصل است: تقوای الهی در خفاء و آشکار، پیروی از سنت در اقوال و افعال، اعراض از خلق در اقبال و ادبار، رضایت از خداوند در کم‌وزیاد و رجوع به خداوند متعال در راحتی و سختی. شاذلیه در سودان، سوریه، لیبی، تونس، الجزایر و... انتشار یافت و تا اندلس رسید<ref>ر.ک: مقدمه، ص5 و 7-8</ref>‏.


حمیری پس از ذکر مقدمه، مباحث کتاب را در پنج فصل تنظیم کرده است. در فصل اول، ولادت و نسب شاذلی، حیات علمی و سفرهای او به آفریقا و سرزمین مشرق و ارتقاء درجه او به خلافت و قطبانیه مطرح‌شده است. در فصل دوم مکاتبات او با پیروان خود در آفریقا و در فصل بعد ادعیه و اذکار او ذکرشده است. دیدگاه‌ و سخنان او در رابطه با تصوف و وصایای او به اصحابش در فصل چهارم کتاب آمده است. در آخرین فصل کتاب نیز به چگونگی وفات و جانشینی ابوالعباس مرسی به‌جای او اشاره‌شده است.<ref>ر.ک: مقدمه جامع کتاب، ص21</ref>‏.
[[ابن صباغ، علی بن محمد|حمیری]] پس از ذکر مقدمه، مباحث کتاب را در پنج فصل تنظیم کرده است. در فصل اول، ولادت و نسب شاذلی، حیات علمی و سفرهای او به آفریقا و سرزمین مشرق و ارتقاء درجه او به خلافت و قطبانیه مطرح‌شده است. در فصل دوم مکاتبات او با پیروان خود در آفریقا و در فصل بعد ادعیه و اذکار او ذکرشده است. دیدگاه‌ و سخنان او در رابطه با تصوف و وصایای او به اصحابش در فصل چهارم کتاب آمده است. در آخرین فصل کتاب نیز به چگونگی وفات و جانشینی ابوالعباس مرسی به‌جای او اشاره‌شده است.<ref>ر.ک: مقدمه جامع کتاب، ص21</ref>‏.


شاذلی در فصلی از کتاب در رد وسوسه شیطان می‌نویسد: کسی که بخواهد شیطان بر او راه نیابد باید ایمان و توکل و عبودیتش را برای خدا بر بساط فقر و گرسنگی و استعاذه به خداوند تصحیح کند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص93</ref>‏ وی همچنین کنار رفتن حجاب، نزول رحمت، تثبیت محبت و راست‌گویی در سخن را از ثمرات عزلت می‌داند. او سالک طریق آخرت را توصیه به مراقبت از باطن می‌کند و معتقد است که اگر سالک بخواهد باطن خود را برای اسرار ملکوت پروردگار فتح کند، باید به‌ظاهر خود کمتر توجه کند.<ref>ر.ک: همان، ص96</ref> البته شاذلی طریقه خود را از رهبانیت و خوردن جو و سبوس به دور می‌داند.<ref>ر.ک: همان، ص108</ref> او قوت نفس را به علم و معرفت و اقتداء به کتاب و سنت می‌داند<ref>ر.ک: همان، ص114</ref>
[[شاذلی، ابوالحسن|شاذلی]] در فصلی از کتاب در رد وسوسه شیطان می‌نویسد: کسی که بخواهد شیطان بر او راه نیابد باید ایمان و توکل و عبودیتش را برای خدا بر بساط فقر و گرسنگی و استعاذه به خداوند تصحیح کند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص93</ref>‏ وی همچنین کنار رفتن حجاب، نزول رحمت، تثبیت محبت و راست‌گویی در سخن را از ثمرات عزلت می‌داند. او سالک طریق آخرت را توصیه به مراقبت از باطن می‌کند و معتقد است که اگر سالک بخواهد باطن خود را برای اسرار ملکوت پروردگار فتح کند، باید به‌ظاهر خود کمتر توجه کند.<ref>ر.ک: همان، ص96</ref> البته شاذلی طریقه خود را از رهبانیت و خوردن جو و سبوس به دور می‌داند.<ref>ر.ک: همان، ص108</ref> او قوت نفس را به علم و معرفت و اقتداء به کتاب و سنت می‌داند<ref>ر.ک: همان، ص114</ref>


==پانویس ==
==پانویس ==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش