شرح التائية الكبری لإبن الفارض (تلمسانی): تفاوت میان نسخه‌ها

تائیه ابن فارض از قصاید عرفانی است که به زبان عربی سروده شده. [[ابن فارض، عمر بن علی|ابن فارض]] مراحل مختلف سلوک عرفانی را در این ابیات به نظم درآورده است. به علت اهمیت قصدیه تائیه ابن فارض، شرحهای مختلفی به فارسی و عربی بر آن نوشته شده است؛ [[سراج هندی]]، [[شمس بساطی]]، جلال قزوینی، حسن بورینی، [[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|عبدالغنی نابلسی]]، قاشانی، فرغانی، و [[قیصری، داود بن محمود|قیصری]] از جمله این شارحان هستند.<ref>ر.ک: قيصري، داود بن محمود، شرح تائية إبن الفارض الکبري، مقدمه کتاب ص3</ref>  

[[شرح نظم الدر (شرح قصیده تاییه ابن فارض)|شرح نظم الدر]] [[ترکه اصفهانی، علی بن محمد|صائن الدین ابن ترکه]] و مشارق الدراری سعید الدین فرغانی از جمله شروح فارسی آن هستند و شرح حاضر از جمله شروح عربی آن است. سعیدالدین فرغانی(متوفی 699 ق.) از همنشینان و مصاحبان تلمسانی در مدرسه [[صدرالدین قونوی، محمد بن اسحاق|صدرالدین قونوی]](شاگرد برتر محی‌الدین) در قونیه بود. خودِ [[تلمسانی، سلیمان بن علی|تلمسانی]] در این شرح نشان داده که در جاهای مختلفی بر شرح همنشینش(فرغانی) اعتماد کرده و انصاف این است که در بسیاری از جاها، متن [[تلمسانی، سلیمان بن علی|تلمسانی]] بدون رجوع به متن فرغانی، قابل فهم نیست.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص9-10</ref> شرح تلمسانی از اولین شروحی است که بر تائیه نوشته شده است و از اهمیت خاص خودش برخوردار است. تلمسانی تقریبا 60 سال پس از وفات ابن فارض، این شرح را بر ابیات عرفانی وی نوشته است.<ref>ر.ک: تمهید کتاب، ص11</ref>