ملول شیرازی: تفاوت میان نسخه‌ها

از منابع موجود، اطلاعی درباره ولادت ایشان به دست نیامد. در اشعار او نیز راجع به این موضوع اشاره‌ای نشده است.

انتساب ملولی به شیراز، از سوی تذکره‌نویسان، می‌تواند بیانگر این نکته باشد که محل ولادت وی شیراز بوده است. علی‌اکبر مشیر سلیمی در این باره وصف «بانوی سخنور شیراز» را به کار می‌برد.

 

==دروه زندگی==

بی‌گمان ملولی شیرازی در قرن سیزدهم و در دروه‌ی حکومت فتحعلی شاه قاجار می‌زیسته است و هم منابع احوال او و هم اشعار وی، این نکته را مورد تایید قرار داده‌اند.

هلاکو میرزا می‌نویسد: «یکی از نسوان سلسه‌ی قاجاریه است» <ref>ر.ک: مقدمه، ص 9</ref>

 

به نوشته‌ی آقا بزرگ تهرانی، ملولی در اوایل حکومت حسینعلی میرزا فرمانفرما در شیراز می‌زیسته است

البته یکی – دو تذکره، دوره‌ی زندگی ملولی را قرن 12 هجری دانسته‌اند که با آن چه گذشت بی‌گمان اشتباه است. <ref>ر.ک: مقدمه، ص 9</ref>

 

در تذکره‌ها از این شاعر با تخلص ملول، ملولی شیرازی یا ملولی قاجار یاد شده است این امر نشان می‌دهد که او دو تخلص داشته است و اشعار وی نیز، این نکته را اثبات می‌کنند:

'''ملولی گر تخلص کرده‌ام بی علتی نبود                  ملولم دل ز هجر خسرو صاحبقران آمد''' (ص 170) <ref>ر.ک: مقدمه، ص 9-10 </ref>

 

منابع در این باره چیزی نگفته‌اند، اما از اشعار ملولی چنین بر می‌آید که وی، اشعار شاعرانی مثل خاقانی را می‌خوانده است:

مراوده‌ی شعری او با امثال رضا قلی‌خان هدایت نیز، که از بیت بالا به دست می‌آید، بر اهل ادب بودن وی تاکید دارد.

'''با وجود تو وجود همه عالم عدم است                     هر چه از ذات و صفات تو بگوییم، کم است''' (ص 50) <ref>ر.ک: مقدمه، ص 10 </ref>

علی اکبر مشیر سلیمی می‌نویسد: «قراین نشان می‌دهد که ملولی، شوهر داشته و شوهرش یکی از شاهزادگان درجه‌ی اول و یا همان فتحعلی شاه قاجار بوده است.» <ref>ر.ک: مقدمه، ص10 </ref>

 

 

 

 

پر رنگ‌ترین مسأله‌ی اجتماعی که در شعر ملولی به چشم می‌خورد، ستیزه با زهد ریایی است. می‌توان گفت این امر، موضوعی است که در بیشتر ادوار ادبی ایران بزرگترین دغدغه‌ی خاطر ادیبان و شاعران بوده است. البته ملولی از شاعران بازگشتی و تابع است و همین ستیزه‌جویی با زهد ریایی نیز، ممکن است تقلیدی باشد، اما نباید فراموش کرد زهد خشک و آمیخته با تعصب نیز موضوعی است که در تمام ادوار وجود داشته است:

 

هر چند برخی از کتب تذکره، برای ملولی، تاریخ فوت قایل شده‌اند و او را متوفی به سال 1256 ق می‌دانند، نمی‌توان این تاریخ را با اطمینان پذیرفت، چرا که این تذکره‌ها منابع مورد استفاده‌ی خود را در این خصوص ذکر نکرده‌اند.

ناگفته نماند که نویسنده‌ی «دایرة‌المعارف زن ایرانی» می‌نویسد: «از زمان مرگ و مدفن وی اطلاعی در دست نیست.» <ref>ر.ک: مقدمه، ص 12 </ref>

 

# 220 غزل کامل و 5 غزل ناتمام؛

# 1 قطعه؛

# 17 رباعی؛

# 4 مثنوی کوتاه.

به جز این، با رجوع به منابع گوناگون، هیچ اثر دیگری به نام این شاعر نیافتیم. <ref>ر.ک: مقدمه، ص 12 </ref>

 

==پانویس ==

<references />

فراهانی، رقیه، «دیوان ملولی شیرازی»، تصحیح رقیه، فراهانی، قم، مجمع ذخایر اسلامی، چاپ اول، 1389.

[[رده:مقالات بازبینی نشده1]]