۱۴۷٬۰۶۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''ما تلحن فيه العامة'''، اثر ابوطالب مفضل بن سلمه (متوفی بعد از 290ق)، رسالهای است مختصر درباره واژگان فراوان و رایجی که عامه در محاورات و گفتگوهای خویش اشتباه تلفظ میکنند. کتاب با تحقیق حاتم صالح ضامن به چاپ رسیده است. | '''ما تلحن فيه العامة'''، اثر [[مفضل بن سلمة، ابوطالب|ابوطالب مفضل بن سلمه]] (متوفی بعد از 290ق)، رسالهای است مختصر درباره واژگان فراوان و رایجی که عامه در محاورات و گفتگوهای خویش اشتباه تلفظ میکنند. کتاب با تحقیق [[ضامن، حاتم صالح|حاتم صالح ضامن]] به چاپ رسیده است. | ||
==اهمیت کتاب== | ==اهمیت کتاب== | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
===منابع کتاب=== | ===منابع کتاب=== | ||
نخستین منبع کتاب، روایاتی است که مؤلف از پدرش، سلمة بن عاصم که از معاصرین و مصاحبین فراء بود، شنیده است. وی در این کتاب، بیش از سی موضع، از او روایت کرده است. در این کتاب، همچنین روایات فراوانی از | نخستین منبع کتاب، روایاتی است که مؤلف از پدرش، سلمة بن عاصم که از معاصرین و مصاحبین فراء بود، شنیده است. وی در این کتاب، بیش از سی موضع، از او روایت کرده است. در این کتاب، همچنین روایات فراوانی از [[فراء]]، [[شیبانی، اسحاق بن مرار|ابوعمرو شیبانی]]، [[ابوزید انصاری]]، [[اصمعی]]، ابن اعرابی، طوسی، [[لحیانی]]، [[ابن سکیت]] و [[یمامی]] وجود دارد. ناگفته نماند که از آثاری همچون «[[اصلاح المنطق|إصلاح المنطق]]» [[ابن سکیت]]، «أدب الكاتب» [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتیبه دینوری]] و «الفصيح» ثعلب نیز در این کتاب، استفاده شده، ولی نامی از آنها، برده نشده است<ref>ر.ک: همان، ص52</ref>. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
در مقدمه، ابتدا به شرح حال مؤلف پرداخته شده<ref>ر.ک: همان، ص47</ref> و سپس، شیوه کار وی در تألیف کتاب، توضیح داده شده است<ref>ر.ک: همان، ص49</ref>. | در مقدمه، ابتدا به شرح حال مؤلف پرداخته شده<ref>ر.ک: همان، ص47</ref> و سپس، شیوه کار وی در تألیف کتاب، توضیح داده شده است<ref>ر.ک: همان، ص49</ref>. | ||
نویسنده در تبیین مسائل و مطالب کتاب، به حدود ده آیه از قرآن کریم، یک حدیث شریف نبوی و سه ضربالمثل از امثال عرب، استشهاد نموده است. اشعار مورد استشهاد نیز شصت بیت شعری و چهل بیت ارجوزه میباشد. شاعرانی که اشعارشان بهعنوان استشهاد در کتاب مورد استفاده قرار گرفته است، عبارتند از: ابوالاسود دئلی، اعشی، امرؤ القیس، امیة بن ابیصلت، اوس بن حجر، جریر، ابوحصین تمیمی، حمید بن ثور، دکین راجز، ابوداود ایادی، ابوذؤیب، ذوالرمه، رؤبه، راعی، زهیر بن ابیسلمی، شنفری، عبدة بن طبیب، عبید بن ابرص، عجاج، عروة بن ورد، عنتره، قطامی، قیس بن ذریح، لبید بن | نویسنده در تبیین مسائل و مطالب کتاب، به حدود ده آیه از قرآن کریم، یک حدیث شریف نبوی و سه ضربالمثل از امثال عرب، استشهاد نموده است. اشعار مورد استشهاد نیز شصت بیت شعری و چهل بیت ارجوزه میباشد. شاعرانی که اشعارشان بهعنوان استشهاد در کتاب مورد استفاده قرار گرفته است، عبارتند از: ابوالاسود دئلی، اعشی، امرؤ القیس، امیة بن ابیصلت، اوس بن حجر، جریر، ابوحصین تمیمی، حمید بن ثور، دکین راجز، ابوداود ایادی، ابوذؤیب، ذوالرمه، رؤبه، راعی، زهیر بن ابیسلمی، شنفری، عبدة بن طبیب، عبید بن ابرص، عجاج، عروة بن ورد، عنتره، قطامی، قیس بن ذریح، [[لبيد بن ربيعه|لبید بن ربیعه]]، مهلهل، نابغه ذبیانی و یزید بن مفرغ<ref>ر.ک: همان، ص52</ref>. | ||
شواهد شعری و ارجوزههای مذکور از علما، به وجه زیر در کتاب آمده است: «أنشدني أبي عن الفراء»، «أنشدني أبي عن الأصمعي»، «و أنشدني عن الأعرابي»، «و أنشدني الطوسي عن ابن الأعرابي»، «و أنشدنا يعقوب بن السكيت»، «و أنشدنا أصحابنا عن الأصمعي»، «و أنشدني بعض الأصحاب عن الأصمعي»، «و أنشدنا عن الأصمعي»، «و أنشدت عن الأصمعي»<ref>ر.ک: همان، ص53</ref>. | شواهد شعری و ارجوزههای مذکور از علما، به وجه زیر در کتاب آمده است: «أنشدني أبي عن الفراء»، «أنشدني أبي عن الأصمعي»، «و أنشدني عن الأعرابي»، «و أنشدني الطوسي عن ابن الأعرابي»، «و أنشدنا يعقوب بن السكيت»، «و أنشدنا أصحابنا عن الأصمعي»، «و أنشدني بعض الأصحاب عن الأصمعي»، «و أنشدنا عن الأصمعي»، «و أنشدت عن الأصمعي»<ref>ر.ک: همان، ص53</ref>. | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده مردادماه 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده مردادماه 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1401]] | ||