تفسير الفاتحة الکبير: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ابن عجیبه، احمد|ابن عجیبه]] ظاهر قرآن را معتبر و حجت می‌داند، به‌این جهت به شیوه معمول مفسرین به تفسیر ظاهر می‌پردازد، پس از آن از اشارات و لطائف عبارات و آیات قرآنی سخن به‌میان می‌آورد. ایشان از آن دسته عرفایی است که معتقدند تأویل آیات قرآن (به غیر ظاهر آنها) با اشارات خفیه‌ای که برای اهل سلوک و تصرف ظاهر است، و امکان تطبیق بین آنها و ظاهر آیات ممکن باشد، انجام می‌گیرد، براین اساس معانی مراد از ظاهر کلمات و آیات قرآنی نزد آنها معتبر و حجت می‌باشد و تأویل خود را نیز هماهنگ و مرتبط با آن، مطرح می‌نمایند، براین‌اساس روش خود را از «باطنیه» جدا می‌نمایند.<ref>بی‌نام، ص310</ref>