۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = /الف26 غ4 / 279/2 BP | | کد کنگره = /الف26 غ4 / 279/2 BP | ||
| موضوع = | | موضوع = ابن عربي، محمد بن علي، 560 - 638ق. - سرگذشت نامه، عارفان - سرگذشت نامه | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = دارالکتب العربی | | ناشر = دارالکتب العربی | ||
| مکان نشر =سوریه - دمشق | | مکان نشر =سوریه - دمشق | ||
| سال نشر = 1403ق. | | سال نشر = 1403ق. = 1983م. | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10941AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10941AUTOMATIONCODE | ||
خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
# مقامات و کرامات [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] (مانند شنیدن تسبیح و نطق جمادات، شنیدن تسبیح موجودات، شنیدن نطق جوارح، ...) | # مقامات و کرامات [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] (مانند شنیدن تسبیح و نطق جمادات، شنیدن تسبیح موجودات، شنیدن نطق جوارح، ...) | ||
# ذکر برخی دیگر از حالات و اذواق شیخ | # ذکر برخی دیگر از حالات و اذواق شیخ | ||
# | # سفرنامه شیخ (در این بخش سالشمار زندگی شیخ آمده است). | ||
اما بخش دوم در سه محور اصلی مطرح شده است: | اما بخش دوم در سه محور اصلی مطرح شده است: | ||
خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
بخش دوم: مقالهای به نام «[[ابن عربی، محمد بن علی|الشیخ الأکبر محیالدین ابن العربی]] بین المذاهب و الأدیان» از [[غراب، محمود محمود|محمود غراب]] است که در ده موضوع زیر تنظیم شده است: | بخش دوم: مقالهای به نام «[[ابن عربی، محمد بن علی|الشیخ الأکبر محیالدین ابن العربی]] بین المذاهب و الأدیان» از [[غراب، محمود محمود|محمود غراب]] است که در ده موضوع زیر تنظیم شده است: | ||
الشیخ الاکبر و أهل السنة، الشیخ الأکبر و الشیعة، الشیخ الأکبر و الفلاسفة، تحصیل العلم بالله عن طریق التقوی و الفیض الإلهی، الشیخ الأکبر و الباطنیة، الشیخ الأکبر و علماء السوء فی زمانه، | الشیخ الاکبر و أهل السنة، الشیخ الأکبر و الشیعة، الشیخ الأکبر و الفلاسفة، تحصیل العلم بالله عن طریق التقوی و الفیض الإلهی، الشیخ الأکبر و الباطنیة، الشیخ الأکبر و علماء السوء فی زمانه، وحدة الوجود، موقف الشیخ من الأدیان، الشیخ الأکبر و المحققین، سلوک الشیخ و طریق المعرفة، و در پایان در ذیل عنوان «الخلاصة» عصاره یافته خویش از [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] را چنین بیان میکند: | ||
من ذلک نخلص إلی أن [[ابن عربی، محمد بن علی|شیخ الأکبر محیالدین ابن العربی رحمه الله تعالی]] إمام مسلم سلفی اصولی صوفی قولنا إمام مسلم یعنی أنه فقیه صاحب مذهب مستقل من أهل السنة و الجماعة (خلاصه مطالب گفته شده این است که: [[ابن عربی، محمد بن علی|شیخِ اکبر، محیالدین ابن عربی رحمهالله]] امام مسلّم سلفی اصولی صوفی است، منظور از امام مسلّم یعنی ایشان فقیه صاحبِ مذهب مستقل از اهل سنت و جماعت میباشد) و قولنا سلفی یعنی أنه متبع غیر مبتدع و قولنا اصولی یعنی آخذ بما أجمع علیه الأئمه من الکتاب و السنة و الإجماع فی اصول الأحکام (و منظور از سلفی بودن یعنی [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] فقیهی تابع است و بدعتگذار نمیباشد و مراد از اصولی این است که، ایشان به اتفاق نظرِ ائمه اربعه (اهل سنت) از کتاب و سنت و اجماع، در اصول احکام، اخذ کرده است) و قولنا صوفی یعنی أنه وارث محمدی آخذ بحظ وافر من مکارم الأخلاق (و تعبیر صوفی، یعنی اینکه وی وارث محمدی بوده و بهره فراوانی از مکارم اخلاق برده است) فالشیخ ابن العربی رضیاللهعنه مرآة محمدیة فی غایة الصفاء و الإعتدال و الإستقامة، ما رأی أحد فیه إلا نفسه و ما تکلم فیه متکلم إلا بما هو علیه المتکلم. (پس [[ابن عربی، محمد بن علی|شیخ ابن عربی رضیاللهعنه]] آینهای محمدی در نهایت صفا و اعتدال و مستقیم بودن است، که هیچکس چیزی در او نمیبیند جز خویشتن خود را و مطلبی درباره او تکلم نمیکند جز حرف درون خویش را). <ref>محمود غراب، محمود،1403ق-1983م، ص303</ref> | من ذلک نخلص إلی أن [[ابن عربی، محمد بن علی|شیخ الأکبر محیالدین ابن العربی رحمه الله تعالی]] إمام مسلم سلفی اصولی صوفی قولنا إمام مسلم یعنی أنه فقیه صاحب مذهب مستقل من أهل السنة و الجماعة (خلاصه مطالب گفته شده این است که: [[ابن عربی، محمد بن علی|شیخِ اکبر، محیالدین ابن عربی رحمهالله]] امام مسلّم سلفی اصولی صوفی است، منظور از امام مسلّم یعنی ایشان فقیه صاحبِ مذهب مستقل از اهل سنت و جماعت میباشد) و قولنا سلفی یعنی أنه متبع غیر مبتدع و قولنا اصولی یعنی آخذ بما أجمع علیه الأئمه من الکتاب و السنة و الإجماع فی اصول الأحکام (و منظور از سلفی بودن یعنی [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] فقیهی تابع است و بدعتگذار نمیباشد و مراد از اصولی این است که، ایشان به اتفاق نظرِ ائمه اربعه (اهل سنت) از کتاب و سنت و اجماع، در اصول احکام، اخذ کرده است) و قولنا صوفی یعنی أنه وارث محمدی آخذ بحظ وافر من مکارم الأخلاق (و تعبیر صوفی، یعنی اینکه وی وارث محمدی بوده و بهره فراوانی از مکارم اخلاق برده است) فالشیخ ابن العربی رضیاللهعنه مرآة محمدیة فی غایة الصفاء و الإعتدال و الإستقامة، ما رأی أحد فیه إلا نفسه و ما تکلم فیه متکلم إلا بما هو علیه المتکلم. (پس [[ابن عربی، محمد بن علی|شیخ ابن عربی رضیاللهعنه]] آینهای محمدی در نهایت صفا و اعتدال و مستقیم بودن است، که هیچکس چیزی در او نمیبیند جز خویشتن خود را و مطلبی درباره او تکلم نمیکند جز حرف درون خویش را). <ref>محمود غراب، محمود،1403ق-1983م، ص303</ref> |
ویرایش