الشيخ الأكبر محي‌الدين ابن العربي، ترجمة حياته من كلامه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۹: خط ۹:
| زبان = عربی
| زبان = عربی
| کد کنگره =‏ ‎‏/‎‏الف‎‏26‎‏ ‎‏غ‎‏4 / 279/2 BP  
| کد کنگره =‏ ‎‏/‎‏الف‎‏26‎‏ ‎‏غ‎‏4 / 279/2 BP  
| موضوع = ابن عربي، محمد بن علي، 560 - 638ق. - سرگذشت نامه، عارفان - سرگذشت نامه
| موضوع = ابن عربي، محمد بن علي، 560 - 638ق. - سرگذشت نامه، عارفان - سرگذشت نامه


|ناشر  
|ناشر  
| ناشر = دارالکتب العربی
| ناشر = دارالکتب العربی
| مکان نشر =سوریه - دمشق
| مکان نشر =سوریه - دمشق
| سال نشر = 1403ق.   = 1983م.  
| سال نشر = 1403ق. = 1983م.  


| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10941AUTOMATIONCODE
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10941AUTOMATIONCODE
خط ۷۳: خط ۷۳:
# مقامات و کرامات [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] (مانند شنیدن تسبیح و نطق جمادات، شنیدن تسبیح موجودات، شنیدن نطق جوارح، ...)
# مقامات و کرامات [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] (مانند شنیدن تسبیح و نطق جمادات، شنیدن تسبیح موجودات، شنیدن نطق جوارح، ...)
# ذکر برخی دیگر از حالات و اذواق شیخ
# ذکر برخی دیگر از حالات و اذواق شیخ
# سفرنامه شیخ (در این بخش سال‌شمار زندگی شیخ آمده است).
# سفرنامه شیخ (در این بخش سال‌شمار زندگی شیخ آمده است).


اما بخش دوم در سه محور اصلی مطرح شده است:
اما بخش دوم در سه محور اصلی مطرح شده است:
خط ۹۲: خط ۹۲:


بخش دوم: مقاله‌ای به نام «[[ابن عربی، محمد بن علی|الشیخ الأکبر محی‌الدین ابن العربی]] بین المذاهب و الأدیان» از [[غراب، محمود محمود|محمود غراب]] است که در ده موضوع زیر تنظیم شده است:
بخش دوم: مقاله‌ای به نام «[[ابن عربی، محمد بن علی|الشیخ الأکبر محی‌الدین ابن العربی]] بین المذاهب و الأدیان» از [[غراب، محمود محمود|محمود غراب]] است که در ده موضوع زیر تنظیم شده است:
الشیخ الاکبر و أهل السنة، الشیخ الأکبر و الشیعة، الشیخ الأکبر و الفلاسفة، تحصیل العلم بالله عن طریق التقوی و الفیض الإلهی، الشیخ الأکبر و الباطنیة، الشیخ الأکبر و علماء السوء فی زمانه، وحدة الوجود، موقف الشیخ من الأدیان، الشیخ الأکبر و المحققین، سلوک الشیخ و طریق المعرفة، و در پایان در ذیل عنوان «الخلاصة» عصاره یافته خویش از [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] را چنین بیان می‌کند:
الشیخ الاکبر و أهل السنة، الشیخ الأکبر و الشیعة، الشیخ الأکبر و الفلاسفة، تحصیل العلم بالله عن طریق التقوی و الفیض الإلهی، الشیخ الأکبر و الباطنیة، الشیخ الأکبر و علماء السوء فی زمانه، وحدة الوجود، موقف الشیخ من الأدیان، الشیخ الأکبر و المحققین، سلوک الشیخ و طریق المعرفة، و در پایان در ذیل عنوان «الخلاصة» عصاره یافته خویش از [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] را چنین بیان می‌کند:


من ذلک نخلص إلی أن [[ابن عربی، محمد بن علی|شیخ الأکبر محی‌الدین ابن العربی رحمه الله تعالی]] إمام مسلم سلفی اصولی صوفی قولنا إمام مسلم یعنی أنه فقیه صاحب مذهب مستقل من أهل السنة و الجماعة (خلاصه مطالب گفته شده این است که: [[ابن عربی، محمد بن علی|شیخِ اکبر، محی‌الدین ابن عربی رحمه‌الله]] امام مسلّم سلفی اصولی صوفی است، منظور از امام مسلّم یعنی ایشان فقیه صاحبِ مذهب مستقل از اهل سنت و جماعت می‌باشد) و قولنا سلفی یعنی أنه متبع غیر مبتدع و قولنا اصولی یعنی آخذ بما أجمع علیه الأئمه من الکتاب و السنة و الإجماع فی اصول الأحکام (و منظور از سلفی بودن یعنی [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] فقیهی تابع است و بدعت‌گذار نمی‌باشد و مراد از اصولی این است که، ایشان به اتفاق نظرِ ائمه اربعه (اهل سنت) از کتاب و سنت و اجماع، در اصول احکام، اخذ کرده است) و قولنا صوفی یعنی أنه وارث محمدی آخذ بحظ وافر من مکارم الأخلاق (و تعبیر صوفی، یعنی این‌که وی وارث محمدی بوده و بهره فراوانی از مکارم اخلاق برده است) فالشیخ ابن العربی رضی‌الله‌عنه مرآة محمدیة فی غایة الصفاء و الإعتدال و الإستقامة، ما رأی أحد فیه إلا نفسه و ما تکلم فیه متکلم إلا بما هو علیه المتکلم. (پس [[ابن عربی، محمد بن علی|شیخ ابن عربی رضی‌الله‌عنه]] آینه‌ای محمدی در نهایت صفا و اعتدال و مستقیم بودن است، که هیچ‌کس چیزی در او نمی‌بیند جز خویش‌تن خود را و مطلبی درباره او تکلم نمی‌کند جز حرف درون خویش را). <ref>محمود غراب، محمود،1403ق-1983م، ص303</ref>
من ذلک نخلص إلی أن [[ابن عربی، محمد بن علی|شیخ الأکبر محی‌الدین ابن العربی رحمه الله تعالی]] إمام مسلم سلفی اصولی صوفی قولنا إمام مسلم یعنی أنه فقیه صاحب مذهب مستقل من أهل السنة و الجماعة (خلاصه مطالب گفته شده این است که: [[ابن عربی، محمد بن علی|شیخِ اکبر، محی‌الدین ابن عربی رحمه‌الله]] امام مسلّم سلفی اصولی صوفی است، منظور از امام مسلّم یعنی ایشان فقیه صاحبِ مذهب مستقل از اهل سنت و جماعت می‌باشد) و قولنا سلفی یعنی أنه متبع غیر مبتدع و قولنا اصولی یعنی آخذ بما أجمع علیه الأئمه من الکتاب و السنة و الإجماع فی اصول الأحکام (و منظور از سلفی بودن یعنی [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] فقیهی تابع است و بدعت‌گذار نمی‌باشد و مراد از اصولی این است که، ایشان به اتفاق نظرِ ائمه اربعه (اهل سنت) از کتاب و سنت و اجماع، در اصول احکام، اخذ کرده است) و قولنا صوفی یعنی أنه وارث محمدی آخذ بحظ وافر من مکارم الأخلاق (و تعبیر صوفی، یعنی این‌که وی وارث محمدی بوده و بهره فراوانی از مکارم اخلاق برده است) فالشیخ ابن العربی رضی‌الله‌عنه مرآة محمدیة فی غایة الصفاء و الإعتدال و الإستقامة، ما رأی أحد فیه إلا نفسه و ما تکلم فیه متکلم إلا بما هو علیه المتکلم. (پس [[ابن عربی، محمد بن علی|شیخ ابن عربی رضی‌الله‌عنه]] آینه‌ای محمدی در نهایت صفا و اعتدال و مستقیم بودن است، که هیچ‌کس چیزی در او نمی‌بیند جز خویش‌تن خود را و مطلبی درباره او تکلم نمی‌کند جز حرف درون خویش را). <ref>محمود غراب، محمود،1403ق-1983م، ص303</ref>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش