۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - '==منبع مقاله==' به '==منابع مقاله==') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
این کتاب تلاشی است برای ترسیم ویژگی‌های برجسته موضوعی مهم که می‌تواند تاریخچه شکل‌گیری علم بلاغت باشد از دوران نوپایی آن در عصور اولی جاهلیت تا شکل‌گیری و نضج آن در قرنهای چهارم و پنجم هجری که آثار باقیمانده این دو قرن بر عصور بعدی تا زمان حال سایه انداخته است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص6</ref> | این کتاب تلاشی است برای ترسیم ویژگی‌های برجسته موضوعی مهم که می‌تواند تاریخچه شکل‌گیری علم بلاغت باشد از دوران نوپایی آن در عصور اولی جاهلیت تا شکل‌گیری و نضج آن در قرنهای چهارم و پنجم هجری که آثار باقیمانده این دو قرن بر عصور بعدی تا زمان حال سایه انداخته است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص6</ref> | ||
نویسنده در این اثر به بیان ارتباط میان نحو و بلاغت پرداخته است. وی از دو نظر در این کتاب به این مبحث ورود کرده است؛ دیدگاه اول، نگاه به خودِ عمل است از این باب که وحدتی قائم به ذات میان این دو علم برقرار است و دیدگاه دوم بر این اساس است که این مبحث، جزئی از تاریخ عمومی است. لازمه دیدگاه اول این است که نگاهی تحلیلی به آرای شخصی نحوی بلاغی افکنده شود تا عناصری که این آرا از آنها تألیف شده را بشناسیم و لازمه دیدگاه دوم هم این است که به صورت ترکیبی به این آرا و نظریات نگاه شود تا جایگاهش در چارچوبی کلی _که عصر شخصیت و عصور پیش از آن را در خود دارد_ و اثرش در تکوین آرای شخصیت‌هایی که پس از وی در | نویسنده در این اثر به بیان ارتباط میان نحو و بلاغت پرداخته است. وی از دو نظر در این کتاب به این مبحث ورود کرده است؛ دیدگاه اول، نگاه به خودِ عمل است از این باب که وحدتی قائم به ذات میان این دو علم برقرار است و دیدگاه دوم بر این اساس است که این مبحث، جزئی از تاریخ عمومی است. لازمه دیدگاه اول این است که نگاهی تحلیلی به آرای شخصی نحوی بلاغی افکنده شود تا عناصری که این آرا از آنها تألیف شده را بشناسیم و لازمه دیدگاه دوم هم این است که به صورت ترکیبی به این آرا و نظریات نگاه شود تا جایگاهش در چارچوبی کلی _که عصر شخصیت و عصور پیش از آن را در خود دارد_ و اثرش در تکوین آرای شخصیت‌هایی که پس از وی در قرون بعد آمده‌اند شناخته شود.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
نویسنده در ارائه مطالب کتاب به عرضه صِرف اکتفا نکرده بلکه مطالبش حاوی تحلیل است. او در این کتاب به 10 تن از شخصیتهای نحوی بلاغی پرداخته و برای هرکدام فصلی را اختصاص داده است؛ این 10 تن به ترتیب عبارتند از [[خلیل بن احمد فراهیدی|خلیل]] و [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سیبویه]] و فراء و [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتیبه]] و [[مبرد، محمد بن یزید|مبرد]] و [[ثعلبی، احمد بن محمد|ثعلب]] و [[رمانی، علی بن عیسی|رمانی]] و [[ابن جنی، عثمان بن جنی|ابن جنی]] و [[ابن فارس، احمد بن فارس|ابن فارس]] و [[عبدالقاهر جرجانی|عبدالقاهر]]. البته پردازش وی به این شخصیتها در یک حد نیست.<ref>ر.ک: همان</ref> | نویسنده در ارائه مطالب کتاب به عرضه صِرف اکتفا نکرده بلکه مطالبش حاوی تحلیل است. او در این کتاب به 10 تن از شخصیتهای نحوی بلاغی پرداخته و برای هرکدام فصلی را اختصاص داده است؛ این 10 تن به ترتیب عبارتند از [[خلیل بن احمد فراهیدی|خلیل]] و [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سیبویه]] و فراء و [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتیبه]] و [[مبرد، محمد بن یزید|مبرد]] و [[ثعلبی، احمد بن محمد|ثعلب]] و [[رمانی، علی بن عیسی|رمانی]] و [[ابن جنی، عثمان بن جنی|ابن جنی]] و [[ابن فارس، احمد بن فارس|ابن فارس]] و [[عبدالقاهر جرجانی|عبدالقاهر]]. البته پردازش وی به این شخصیتها در یک حد نیست.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||