التفسير الوسيط للقرآن الکريم (لجنة من العلماء): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR73370J1.jpg | عنوان =التفسير الوسيط للقرآن الکريم | عن...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۱: خط ۳۱:
در مقدمه کتاب سبب نیاز به این تفسیر این‌گونه ذکر شده است: ادبای معاصر بسیار نیازمند تفسیر وسیط هستند؛ چراکه خالی از اسرائیلیات و خرافات و به‌دور از اختلافات مذهبی است و تا حد امکان از جدل‌های فلسفی پرهیز کرده است. همچنین مشتمل بر احکام فقهی است و از اصطلاحات نحوی و بلاغی جز در موارد ضروری اجتناب کرده است. ارتباط آیات و سوره‌ها را با هم ذکر کرده و اسباب نزول را تبیین کرده است. تمام این مطالب به زبانی ساده بیان شده که خواننده را به پیگیری واداشته و تشویق به استفاده از این تفسیر می‌کند.<ref>ر.ک: مقدمه، ص12</ref>‏
در مقدمه کتاب سبب نیاز به این تفسیر این‌گونه ذکر شده است: ادبای معاصر بسیار نیازمند تفسیر وسیط هستند؛ چراکه خالی از اسرائیلیات و خرافات و به‌دور از اختلافات مذهبی است و تا حد امکان از جدل‌های فلسفی پرهیز کرده است. همچنین مشتمل بر احکام فقهی است و از اصطلاحات نحوی و بلاغی جز در موارد ضروری اجتناب کرده است. ارتباط آیات و سوره‌ها را با هم ذکر کرده و اسباب نزول را تبیین کرده است. تمام این مطالب به زبانی ساده بیان شده که خواننده را به پیگیری واداشته و تشویق به استفاده از این تفسیر می‌کند.<ref>ر.ک: مقدمه، ص12</ref>‏


شیوه تفسیر بدین‌ترتیب است که در ابتدای هر سوره مقدمه‌ای ذکر شده که مهم‌ترین مقاصد آن را دربر دارد و خواننده پیش از فهم هر آیه به اجمال در جریان اهداف سوره قرار می‌گیرد. سپس نص آیه ذکر می‌شود و شماره آیه در مصحف به دنبال آن ذکر می‌شود. سپس واژگان آیه به اختصار تفسیر می‌شود و تنها ظاهر معنی لفظ در آیه مطرح می‌شود و از تفصیل معانی لغوی که ربطی به معنای قرآنی مورد نظر ندارد پرهیز می‌شود. اگر اسباب نزولی وجود داشته باشد مطرح می‌شود و ارتباط معنای آیه یا آیات با آیات پیشین بدون تکلف و پیچیدگی بیان می‌شود. اگر در شرح یک آیه به آیه دیگری استشهاد شده شماره آیه و سوره ذکر شده و اگر به حدیث نبوی استشهاد شده درجه و مصدر آن از کتب معتبر اهل سنت ذکر شده است. در شرح آیات به شبهات ملحدین پاسخ داده شده است.<ref>ر.ک: همان، ص14-13</ref>‏  
شیوه تفسیر بدین‌ترتیب است که در ابتدای هر سوره مقدمه‌ای ذکر شده که مهم‌ترین مقاصد آن را دربر دارد و خواننده پیش از فهم هر آیه به اجمال در جریان اهداف سوره قرار می‌گیرد. سپس نص آیه ذکر می‌شود و شماره آیه در مصحف به دنبال آن ذکر می‌شود. سپس واژگان آیه به اختصار تفسیر می‌شود و تنها ظاهر معنی لفظ در آیه مطرح می‌شود و از تفصیل معانی لغوی که ربطی به معنای قرآنی مورد نظر ندارد پرهیز می‌شود. اگر اسباب نزولی وجود داشته باشد مطرح می‌شود و ارتباط معنای آیه یا آیات با آیات پیشین بدون تکلف و پیچیدگی بیان می‌شود. اگر در شرح یک آیه به آیه دیگری استشهاد شده شماره آیه و سوره ذکر شده و اگر به حدیث نبوی استشهاد شده اعتبار و مصدر آن از کتب معتبر اهل سنت ذکر شده است. در شرح آیات به شبهات ملحدین پاسخ داده شده است.در قصه‌های قرآنی غرض آن بیان می‌شود و از ذکر قصص تورات و انجیل که مخالف آن باشد پرهیز کرده است در تفسیر آیات کونیه از مطالب ثابت شده علمی به نقل از متخصصین آن استفاده می‌شود. <ref>ر.ک: همان، ص14-13</ref>‏  


==پانویس ==
==پانویس ==
<references/>
<references />
==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
۶۷۶

ویرایش