۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'گي' به 'گی'
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
جز (جایگزینی متن - 'گي' به 'گی') |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
كتاب حاضر از مقدمه نویسنده (شامل: چگونگى و | كتاب حاضر از مقدمه نویسنده (شامل: چگونگى و انگیزه پيدايش كتاب) و مقدمه علامه شيخ محمدامين زين‌الدين و متن اصلى كتاب (شامل بحثى مقدماتى و 7 بحث: 1. ابوسلمه خلال، 2. زعيم حسنى (عبدالله محض)، 3. حسنيان در عصر سفاح، 4. حسین بن على، شهيد فخّ، 5. مؤسس دولت ادريسيان (ادريس بن عبدالله)، 6. صاحب ديلم، يحيى بن عبدالله، 7. ابن طباطبا، محمد بن ابراهیم طباطبا)، تشكيل شده است. | ||
مطالب اين اثر به بخش و فصل و درس و... تقسيم نشده است. زبان و ادبيات اين اثر، عربى جديد و گويا و آسان است. نویسنده از كتاب‌هاى متعددى (103 اثر عربى) از آثار انديشمندان قديم و جديد براى تولید اثر حاضر بهره برده است. | مطالب اين اثر به بخش و فصل و درس و... تقسيم نشده است. زبان و ادبيات اين اثر، عربى جديد و گويا و آسان است. نویسنده از كتاب‌هاى متعددى (103 اثر عربى) از آثار انديشمندان قديم و جديد براى تولید اثر حاضر بهره برده است. | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
درباره محتواى اين اثر چند نكته گفتنى است: | درباره محتواى اين اثر چند نكته گفتنى است: | ||
#نویسنده در مقدمه‌اش - كه آن را در تاريخ /9 /4 1956م، نوشته - اتفاق زيبايى را يادآور شده كه براى او روى داده و در طىِ آن با استاد شيخ اسد حيدر، نویسنده كتاب ارزنده «الإمام الصادق(ع) و المذاهب الأربعة» ديدار كرده و به وى در مورد پژوهشى در مورد آل‌بويه در تاريخ و علاقه خودش به آن توضيح داده و اينكه استاد حيدر پيشنهاد داده كه در مورد دو فرزند عبدالله محض (محمد نفس زكيه و ابراهیم احمر العينين) لازم است تحقيق شود و اينكه با استاد شيخ حمود ساعدى نيز گفتگو كرده و او با تأييد نظر استاد حيدر، چنين افزوده است كه بحث به اين صورت نتيجه مورد نظر را به دست نمى‌آورد و | #نویسنده در مقدمه‌اش - كه آن را در تاريخ /9 /4 1956م، نوشته - اتفاق زيبايى را يادآور شده كه براى او روى داده و در طىِ آن با استاد شيخ اسد حيدر، نویسنده كتاب ارزنده «الإمام الصادق(ع) و المذاهب الأربعة» ديدار كرده و به وى در مورد پژوهشى در مورد آل‌بويه در تاريخ و علاقه خودش به آن توضيح داده و اينكه استاد حيدر پيشنهاد داده كه در مورد دو فرزند عبدالله محض (محمد نفس زكيه و ابراهیم احمر العينين) لازم است تحقيق شود و اينكه با استاد شيخ حمود ساعدى نيز گفتگو كرده و او با تأييد نظر استاد حيدر، چنين افزوده است كه بحث به اين صورت نتيجه مورد نظر را به دست نمى‌آورد و انگیزه مخاطبان را به‌خوبى تحريك نمى‌كند، مگر آنكه بحث به‌صورت كلى در مورد حسنيان در همه دوره‌هاى گوناگون اسلامى تا روزگاران ما انجام شود و البته اين مسئله مى‌طلبد كه همه وقت خود را صرف آن كنى و همه توانايى‌ات را به كار بگیرى تا مشكلات را آسان سازى و به موفقيت دست يابى. نویسنده افزوده است كوشيده‌ام كه در اين كتاب، مباحث را در شش جزء تنظيم كنم و نامش را حسنى‌ها در تاريخ نهادم و.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16872/1/2 ر. ك.: مقدمه كتاب، ص ا- د]</ref>گفتنى است كه هرچند نویسنده قصد داشته اين كتاب را در شش جزء سامان دهد، ولى ظاهراً موفق نشده و بيش از يك جلد از آن منتشر نشده است. | ||
#نویسنده در پایان مقدمه‌اش نام خودش را به اين ترتيب نوشته است: محمد الشيخ حسین الساعدي.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16872/1/5 همان، ص د]</ref>اين سبک نگارش عربى است و نام پسر به نام پدر اضافه شده و معنايش در اينجا اين است: محمد فرزند شيخ حسین ساعدى. | #نویسنده در پایان مقدمه‌اش نام خودش را به اين ترتيب نوشته است: محمد الشيخ حسین الساعدي.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16872/1/5 همان، ص د]</ref>اين سبک نگارش عربى است و نام پسر به نام پدر اضافه شده و معنايش در اينجا اين است: محمد فرزند شيخ حسین ساعدى. | ||
#در مقدمه علامه شيخ محمدامين زين‌الدين كه در تاريخ 13 رجب سال 1375ق، در نجف نوشته شده، آمده است كه در طول تاريخ، قيام‌هاى بسيارى از سوى سادات حسنى بر ضد ستمگران رخ داده است و انصاف آن است كه تاريخ نسبت به اين قيام‌ها انصاف نداده و حقشان را ادا نكرده است و من بارها گفته‌ام كه «التاريخ سجل عام لخواطر الساسة» (تاريخ، شناسنامه عمومى خاطرات سياستمداران است)... در اين اثر، استاد فاضل ([[ساعدی، محمد|محمد ساعدى]]) كوشيده است تا ادله را به سخن درآورد و شرايط و موقعيت‌ها را بسنجد تا به واقعيت راه يابد و البته اين مطلب، موضوعى دشوار است، ولى شكيبايى و خبرگى استاد نسبت به نقائص تاريخ، به ما اين نويد را مى‌دهد كه او به هدفش مى‌رسد. او از بحث از زمينه‌هاى اين حركات و | #در مقدمه علامه شيخ محمدامين زين‌الدين كه در تاريخ 13 رجب سال 1375ق، در نجف نوشته شده، آمده است كه در طول تاريخ، قيام‌هاى بسيارى از سوى سادات حسنى بر ضد ستمگران رخ داده است و انصاف آن است كه تاريخ نسبت به اين قيام‌ها انصاف نداده و حقشان را ادا نكرده است و من بارها گفته‌ام كه «التاريخ سجل عام لخواطر الساسة» (تاريخ، شناسنامه عمومى خاطرات سياستمداران است)... در اين اثر، استاد فاضل ([[ساعدی، محمد|محمد ساعدى]]) كوشيده است تا ادله را به سخن درآورد و شرايط و موقعيت‌ها را بسنجد تا به واقعيت راه يابد و البته اين مطلب، موضوعى دشوار است، ولى شكيبايى و خبرگى استاد نسبت به نقائص تاريخ، به ما اين نويد را مى‌دهد كه او به هدفش مى‌رسد. او از بحث از زمينه‌هاى اين حركات و انگیزه‌هاى دعوت غفلت نكرده و عنوان اين بحث‌ها را در اين كتاب، «منبع» ناميده است و البته اين انتقاد بر او وارد است كه از ريشه عمومى همه اين قيام‌ها غافل شده و در بررسى برخى از مطالب، بحث را كامل كرده، ولى در تعليل برخى آرا، به اشاره‌اى بسنده كرده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16872/2/4 همان، ص4 - 5]</ref> | ||
#نویسنده، يادآور شده است: و بعد از مبارزه‌اى تلخ كه بين نوميدى و اميد در مدتى نه‌چندان كوتاه برقرار بود، آنچه در انتظارش بودند براى بنى عباس حاصل شد و به خلافت مسلمانان رسيدند و ابوالعباس در كوفه خلعت خلافت پوشيد و اوضاع از راه ترس و طمع برایشان هموار گرديد.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16872/2/46 همان، ص46]</ref> | #نویسنده، يادآور شده است: و بعد از مبارزه‌اى تلخ كه بين نوميدى و اميد در مدتى نه‌چندان كوتاه برقرار بود، آنچه در انتظارش بودند براى بنى عباس حاصل شد و به خلافت مسلمانان رسيدند و ابوالعباس در كوفه خلعت خلافت پوشيد و اوضاع از راه ترس و طمع برایشان هموار گرديد.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16872/2/46 همان، ص46]</ref> | ||
#به نظر مورخان، سبب قيام حسین بن على شهيد صاحب فخّ اين بود كه والى مدينه عمر بن عبدالعزيز بن عبداللّه بن عبداللّه بن عمر بن الخطاب از حسنى‌ها مى‌ترسيد كه در مدينه و در جلوى چشم او نباشند و دست به قيام بزنند، پس به آنان فشار مى‌آورد و اجبار مى‌كرد كه هر روز در نزد او حاضر شوند و حضورشان را به عرض او برسانند و شهيد فخّ هرچه در توان داشت به كار برد تا بين آنان و والى تفاهم مثبتى به وجود بياورد، ولى موفق نشد و پاسخ خوبى دريافت نكرد و در نتيجه همين وضعيت به‌سوى قيام كشيده شد.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16872/2/159 همان، ص159]</ref> | #به نظر مورخان، سبب قيام حسین بن على شهيد صاحب فخّ اين بود كه والى مدينه عمر بن عبدالعزيز بن عبداللّه بن عبداللّه بن عمر بن الخطاب از حسنى‌ها مى‌ترسيد كه در مدينه و در جلوى چشم او نباشند و دست به قيام بزنند، پس به آنان فشار مى‌آورد و اجبار مى‌كرد كه هر روز در نزد او حاضر شوند و حضورشان را به عرض او برسانند و شهيد فخّ هرچه در توان داشت به كار برد تا بين آنان و والى تفاهم مثبتى به وجود بياورد، ولى موفق نشد و پاسخ خوبى دريافت نكرد و در نتيجه همين وضعيت به‌سوى قيام كشيده شد.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/16872/2/159 همان، ص159]</ref> | ||