الحب و المحبة الإلهية من كلام الشيخ الأكبر محی‌الدين ابن العربي: تفاوت میان نسخه‌ها

مؤلف سخن خود را از معنى حقيقى حبّ شروع مى‌كند و پس از ذكر آيات و احاديثى در باب محبت سخنان [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] ذيل عناوينى همچون:عشق سبب خلق جهان، محبت خداوند به گروه‌هاى خاص (مثل شاكران، صابران و...) تعريف محبت، اشتراك ناپذيرى عشق، سريان عشق در وجود، سبب و انگيزه عشق (جمال و إحسان)، انواع زيبايى و جمال و عشق و محبت به عشق گرد آمده است. از نگاه [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]]، عشق و محبت شرابى است كه هيچ‌گونه سيرابى ندارد و عاشق در حكومت و فرمان عشق است، نه معشوق. او بر اين باور است كه عشق و محبت خدا به خود، سرچشمه ارتباط اجزاى عالم با يكديگر است.

[[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] پس از مقدمه‌اى كوتاه به اين مطلب توجه مى‌دهد كه محبّ و عارف از هم متمايزند و معرفت از محبت سرچشمه مى‌گيرد و عشق را نسبتى ميان عاشق و معشوق بلكه عين عاشق مى‌داند. مفصل‌ترين قسمت، مبحث «محبت و عشق به خيال» است كه در آن با تاكيد بر عشق الهى به چگونگى ورود محبت و عشق به عاشق و سبب آن و بحث احسان الهى مى‌پردازد. چند باب از كتاب نيز به بحث سماع، رابطه آن با عشق، انواع آن (الهى، روحانى و طبيعى) و توضيح آنها اختصاص دارد.