۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '==تولد==' به '==ولادت==') |
جز (جایگزینی متن - 'گي' به 'گی') |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
ابن سيده در مرسيه به دنيا آمد. او نيز همچون پدرش نابينا بود؛ اما هوش و ذكاوتى بىمانند و حافظهاى نيرومند داشت، چندانكه حيرت همگان، بهویژه استادانش را | ابن سيده در مرسيه به دنيا آمد. او نيز همچون پدرش نابينا بود؛ اما هوش و ذكاوتى بىمانند و حافظهاى نيرومند داشت، چندانكه حيرت همگان، بهویژه استادانش را برانگیخته بود. | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
به گفتهى خود وى از چهار سالگى شروع به تحصيل علم كرد و در شش سالگى قرآن را از حفظ داشت. بسيارى از كتب نحو و لغت از جمله الغريب المصنف ابوعبيد قاسم بن سلاّم هروى را نيز از بر مىدانست. پدرش كه از لغتشناسان و نحویان معروف به شمار مىرفت، از جملهى نخستين استادان او بود. وى پس از پدر نزد ابوعمر طلمنكى و ابوالعلاء صاعد بغدادى و ديگران به | به گفتهى خود وى از چهار سالگى شروع به تحصيل علم كرد و در شش سالگى قرآن را از حفظ داشت. بسيارى از كتب نحو و لغت از جمله الغريب المصنف ابوعبيد قاسم بن سلاّم هروى را نيز از بر مىدانست. پدرش كه از لغتشناسان و نحویان معروف به شمار مىرفت، از جملهى نخستين استادان او بود. وى پس از پدر نزد ابوعمر طلمنكى و ابوالعلاء صاعد بغدادى و ديگران به فراگیرى نحو، لغت، فقه و حديث پرداخت. | ||
ابن سيده پس از تكمیل تحصيلات خود به دانيه رفت. علت مهاجرت او به درستى روشن نيست؛ اما احتمالاً تحولات سياسى و ناامنىهاى حاصل از آن از عوامل این مهاجرت بوده است. در آن زمان شرق اندلس در دست موالى عامريان بود و مجاهد عامرى كه مردى فاضل و دانشدوست بود، بر دانيه حكم مىراند. ابن سيده به خدمت وى درآمد و از الطاف او بهرهمند شد و به درخواست وى دو لغتنامهى معروف خود «المحكم» و «[[المخصص]]» را تأليف كرد؛ اما پس از مرگ مجاهد و به قدرت رسيدن فرزندش اقبالالدوله روابط ابن سيده با امیر به تيرگى گراييد و او به ناچار از دانيه گريخت؛ اما چندى بعد با سرودن قصيدهاى در مدح امیر دل او را به دست آورد و به دانيه بازگشت و سرانجام در همانجا درگذشت. | ابن سيده پس از تكمیل تحصيلات خود به دانيه رفت. علت مهاجرت او به درستى روشن نيست؛ اما احتمالاً تحولات سياسى و ناامنىهاى حاصل از آن از عوامل این مهاجرت بوده است. در آن زمان شرق اندلس در دست موالى عامريان بود و مجاهد عامرى كه مردى فاضل و دانشدوست بود، بر دانيه حكم مىراند. ابن سيده به خدمت وى درآمد و از الطاف او بهرهمند شد و به درخواست وى دو لغتنامهى معروف خود «المحكم» و «[[المخصص]]» را تأليف كرد؛ اما پس از مرگ مجاهد و به قدرت رسيدن فرزندش اقبالالدوله روابط ابن سيده با امیر به تيرگى گراييد و او به ناچار از دانيه گريخت؛ اما چندى بعد با سرودن قصيدهاى در مدح امیر دل او را به دست آورد و به دانيه بازگشت و سرانجام در همانجا درگذشت. |
ویرایش