۱٬۴۸۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
'''التذكرة في الوعظ'''، نوشته جمالالدین ابوالفرج عبدالرحمن بن علی بن محمد الجوزی (597ق)، از دانشمندان بزرگ حنبلیمذهب است که در دانشهای گوناگون نظیر فقه، اصول فقه، تفسیر، حدیث، اخبار و تاریخ صاحب رأی بوده است. این کتاب با تحقیق طه عبدالرئوف سعد چاپ شده است. ابن جوزی کتابش را در بیستوچهار مجلس تنظیم کرده است. روش او در اندرزگویی – وعظ - خطابی است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص6-197</ref> و معمولاً در همان آغاز و نیز در جایجای موعظههایش سخن را با آوردن شعر زینت میبخشد. وی بیشتر از آیات قرآن نسبت به احادیث برای اتقان کلامش بهره برده و برخی از آیات قرآن را نیز تفسیر کرده است<ref>ر.ک: همان، ص147</ref>. | '''التذكرة في الوعظ'''، نوشته جمالالدین ابوالفرج عبدالرحمن بن علی بن محمد الجوزی (597ق)، از دانشمندان بزرگ حنبلیمذهب است که در دانشهای گوناگون نظیر فقه، اصول فقه، تفسیر، حدیث، اخبار و تاریخ صاحب رأی بوده است. این کتاب با تحقیق طه عبدالرئوف سعد چاپ شده است. ابن جوزی کتابش را در بیستوچهار مجلس تنظیم کرده است. روش او در اندرزگویی – وعظ - خطابی است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص6-197</ref> و معمولاً در همان آغاز و نیز در جایجای موعظههایش سخن را با آوردن شعر زینت میبخشد. وی بیشتر از آیات قرآن نسبت به احادیث برای اتقان کلامش بهره برده و برخی از آیات قرآن را نیز تفسیر کرده است<ref>ر.ک: همان، ص147</ref>. | ||
سمت و سوی مباحث ابن جوزی عبارت است از: عبودیت خدای یگانهای که پروردگار جهان هستی است و شأنیت پرستش دارد و اینکه باید آدمیان به او پناهنده شوند و خودشان را از یکسو، با درک انسانیت خویش و از سوی دیگر، با شوق بندگی خداوند و بایستگی ترس و هراس از او به مقام بندگی برسانند و پایان نیکویی را در انتهای زندگی داشته باشند و به بهشت جاویدانش دست یابند. | |||
ابن جوزی بخشی از زندگیاش را در زمان دو جنگ صلیبی گذرانده است. ازاینرو، ترغیب مسلمانان به نبرد با کفار صلیبی برای وی اهمیت داشته و یک مجلس را به جهاد در راه خدا ویژه کرده است؛ با اینکه در مجالس اندرزگویی کمتر به این دست موضوعها پرداخته میشود<ref>ر.ک: همان، ص168</ref>. | ابن جوزی بخشی از زندگیاش را در زمان دو جنگ صلیبی گذرانده است. ازاینرو، ترغیب مسلمانان به نبرد با کفار صلیبی برای وی اهمیت داشته و یک مجلس را به جهاد در راه خدا ویژه کرده است؛ با اینکه در مجالس اندرزگویی کمتر به این دست موضوعها پرداخته میشود<ref>ر.ک: همان، ص168</ref>. |