ديوان أبي‌مدين شعيب الغوث: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

   

با مطالعه دیوان ابومدین، می‌توان به این نکته پی برد که مضامین عرفانی در سروده‌های او، دارای دو جنبه نظری و و عملی می‌باشد. در نظری، حب، حبیب و عشق الهی بیش از سایر مضامین بروز پیدا کرده است. در کنار آن، مضامین دیگری مثل وحدت وجود و حقیقت محمدیه دیده می‌شود. همچنین از میان مبانی عرفانی عملی، ریاضت و مجاهدت نفسانی بیش از بقیه بروز پیدا کرده و در کنار آن، مراحل دیگری از قبیل توبه، ذکر، فنا، وصال، پیر، سکر و سماع نیز دیده می‌شود<ref>مسبوق، سید مهدی؛ دلشاد، شهرام، ص57</ref>.

==پانویس ==