۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR14867J1.jpg | عنوان =شذرات المعارف | عنوانهای دیگر = |...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
}} | }} | ||
'''شذرات المعارف''' از جمله آثار عرفانی میرزا محمدعلی بیدآبادی مشهور به شاهآبادی (متوفی 1328ش) است. این کتاب به زبان فارسی با توضیح و تقریر نورالله شاهآبادی منتشر شده است. | '''شذرات المعارف''' از جمله آثار عرفانی میرزا [[شاهآبادی، محمدعلی|محمدعلی بیدآبادی]] مشهور به [[شاهآبادی، محمدعلی|شاهآبادی]] (متوفی 1328ش) است. این کتاب به زبان فارسی با توضیح و تقریر [[شاهآبادی، نورالله|نورالله شاهآبادی]] منتشر شده است. | ||
کتاب شذرات در پنج فصل یا پنج شذره، نگارش یافته که در شذره اول و دوم، به نکتههای مهمی در اندیشه اسلام میپردازد. نویسنده در شذره ثالث، حدیثی از امیرمؤمنان علی(ع) به نقل از رسول خدا(ص) میآورد که هر مسلمان بر گردن برادر مسلمانش سی حق دارد و باید آنها را درباره برادرش انجام دهد و تا زمانیکه آنها را ادا نکند، بخشوده نشود. در تشریح حدیث نیز نکات درخور حقوق مسلمانان در جامعه اسلامی یادآور میشود. وی در شذره چهارم شکر نعمت را از صفات ربوبی و ثناء کامل میداند. او معتقد است: چهارمین درجه انسانیت در مقام برادری، شکر نعمت است. هر کس شرک نعمت بندگان خدا را بجا نیاورد، شکر خدا را بجا نیاورده است. شکر از صفات ربوبیت است و خداوند این موهبت را به بندگانش رحمت فرموده تا متخلق به اخلاق خدایی گردند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص134-133</ref> شذره پنجم و آخرین فصل کتاب را نیز در هفده نکته به پایان میرساند که بیانی از موت، حال احتضار و عالم برزخ است.<ref>ر.ک: دانشور، مهدی، ص80-79</ref> | کتاب شذرات در پنج فصل یا پنج شذره، نگارش یافته که در شذره اول و دوم، به نکتههای مهمی در اندیشه اسلام میپردازد. نویسنده در شذره ثالث، حدیثی از [[امام علی علیهالسلام|امیرمؤمنان علی(ع)]] به نقل از رسول خدا(ص) میآورد که هر مسلمان بر گردن برادر مسلمانش سی حق دارد و باید آنها را درباره برادرش انجام دهد و تا زمانیکه آنها را ادا نکند، بخشوده نشود. در تشریح حدیث نیز نکات درخور حقوق مسلمانان در جامعه اسلامی یادآور میشود. وی در شذره چهارم شکر نعمت را از صفات ربوبی و ثناء کامل میداند. او معتقد است: چهارمین درجه انسانیت در مقام برادری، شکر نعمت است. هر کس شرک نعمت بندگان خدا را بجا نیاورد، شکر خدا را بجا نیاورده است. شکر از صفات ربوبیت است و خداوند این موهبت را به بندگانش رحمت فرموده تا متخلق به اخلاق خدایی گردند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص134-133</ref> شذره پنجم و آخرین فصل کتاب را نیز در هفده نکته به پایان میرساند که بیانی از موت، حال احتضار و عالم برزخ است.<ref>ر.ک: دانشور، مهدی، ص80-79</ref> | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== |
ویرایش