تذکرة السالکين (نامه‌های عرفانی آقا محمد بیدآبادی): تفاوت میان نسخه‌ها

در بخشی از مقدمه صدرایی خویی می‌خوانیم: در میان انسان‌هایی که غرق در لذایذ دنیوی هستند، انسان‌هایى براى مهار نیروهاى مادى و کسب آزادى به دنبال راه نجات مى‌گردند و از نداى‌هاى درونى خود و پیامِ‌ پیام‌آوران الهى و انفاس بزرگان مدد مى‌جویند. کلمات و بیانات عارفان بعد از کلام الهى و کلمات معصومان(ع)، بیشتر از دیگر کلام‌ها توجه این انسان‌ها را جلب نموده است. سخنان ابوسعید ابوالخیر، مناجات خواجه عبداللّه انصارى، مثنوى معنوى مولوى، اشعار حافظ‍‌ شیرازى و کلمات دیگر عارفان، سال‌ها و قرن‌ها را در نوردیده و انسان‌ها در عصر جدید با اندیشه‌هاى آنان بیش از اندیشه‌هاى معاصران خود، انس مى‌گیرند. یکى از بزرگانى که اندیشه و کلماتش مورد توجه ارباب نظر قرار گرفته، حکیم الهى آقا محمد بیدآبادى - رحمه‌الله - است. این حکیم فرزانه در سده دوازدهم هجرى محضرش کانون معرفت بود و اندیشمندان زیادى از آن پیمانه معرفت سر کشیدند.

نگارنده با قلت معرفت و علم - به مصداق احب الصالحین و لست منهم - در چند سال اخیر اقدام به جمع‌آورى آثار این حکیم از لابه‌لاى نسخه‌هاى خطى نموده و تاکنون دو اثر در باره این مرد الهى تقدیم صاحب‌نظران گردیده است: اول، تصحیح رساله «حسن دل» آقا محمد بیدآبادى؛ دوم،  نگارش کتاب «آشناى حق» در احوال و آثار و اندیشه‌هاى آن حکیم. کتاب حاضر موسوم به تذکرة السالکین، سومین اثر در باره آقا محمد بیدآبادى است و شامل مکاتبات آن حکیم مى‌باشد که از نسخه‌هاى خطى جمع‌آورى شده است. این کتاب در پنج بخش تنظیم شده است: 1. زندگى و احوال؛ 2. شاگردان؛ 3. نامه‌هاى عرفانى؛ 4. نامه‌هاى منسوب؛ 5. ملحقات.<ref>ر.ک: مقدمه،  ص6</ref>