۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'كتاب' به 'کتاب'
جز (جایگزینی متن - 'تقى‌الدين مقريزى' به 'تقى‌الدين مقريزى') |
جز (جایگزینی متن - 'كتاب' به 'کتاب') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
«ابوالفضل محب الدين محمد بن محمد بن محمود» (12 رجب 804 -16 محرم 890ق)، مورخ، محدّث، قاضى، فقيه و اصولى است كه براى رفع اشتباه با لقب پدرش، گاه او را ابن شحنه صغير خوانده‌اند. | «ابوالفضل محب الدين محمد بن محمد بن محمود» (12 رجب 804 -16 محرم 890ق)، مورخ، محدّث، قاضى، فقيه و اصولى است كه براى رفع اشتباه با لقب پدرش، گاه او را ابن شحنه صغير خوانده‌اند. | ||
وى در حلب به دنيا آمد، در آنجا رشد يافت و از شمس‌الدين غزى قرآن آموخت و پيش از پايان 10 سالگى همراه پدر به مصر رفت. قرائت را به هنگام گذر از دمشق نزد شهاب‌الدين بابى و نيز از بردينى در قاهره آموخت و نزد ابن تاج و عبدالله شريفى به نوشتن حديث مشغول شد، آنگاه به حلب بازگشت و به تكميل آموزش قرآن نزد علاءالدين كلزى پرداخت. سپس به حفظ | وى در حلب به دنيا آمد، در آنجا رشد يافت و از شمس‌الدين غزى قرآن آموخت و پيش از پايان 10 سالگى همراه پدر به مصر رفت. قرائت را به هنگام گذر از دمشق نزد شهاب‌الدين بابى و نيز از بردينى در قاهره آموخت و نزد ابن تاج و عبدالله شريفى به نوشتن حديث مشغول شد، آنگاه به حلب بازگشت و به تكميل آموزش قرآن نزد علاءالدين كلزى پرداخت. سپس به حفظ کتابهاى مختصر در علوم مختلف روى آورد و برخى از آنها را بر عمويش ابوالبشرى، عزالدين حاضرى و بدر بن سلامه عرضه داشت. | ||
وى به هنگام ورود ابن حجر عسقلانى به آمِد از محضرش بهره گرفت. در 828ق موفق به كسب اجازه از ابن حجر، برهان بن مرحل، شهاب‌الدين واسطى و شهاب‌الدين معروف به شاب التائب شد. همچنين به استماع حديث از افرادى چون ابوجعفر بن عجمى، ابن سفاح، ست العرب دختر ابراهيم بن ابى جراده در حلب و ابن خطيب الدهشه در حماة پرداخت. در 834ق دوباره به قاهره رفت و به ديدار [[مقریزی، احمد بن علی|تقى‌الدين مقريزى]] و ابن حجر شتافت و پيش از آن در دمشق از علاءالدين بن سلام بهره جست. ولع شديد وى براى دست يافتن به مقامات گوناگون ديوانى و قضايى، حوادث گوناگون و فراز و نشيبهاى بسيارى را در زندگى وى پديد آورد. چنين مى‌نمايد كه وى براى رسيدن به مناصب مختلف از هيچ اقدامى چون بذل اموال، دسيسه و توطئه و اعمال نفوذ وابستگانش روى‌گردان نبود. | وى به هنگام ورود ابن حجر عسقلانى به آمِد از محضرش بهره گرفت. در 828ق موفق به كسب اجازه از ابن حجر، برهان بن مرحل، شهاب‌الدين واسطى و شهاب‌الدين معروف به شاب التائب شد. همچنين به استماع حديث از افرادى چون ابوجعفر بن عجمى، ابن سفاح، ست العرب دختر ابراهيم بن ابى جراده در حلب و ابن خطيب الدهشه در حماة پرداخت. در 834ق دوباره به قاهره رفت و به ديدار [[مقریزی، احمد بن علی|تقى‌الدين مقريزى]] و ابن حجر شتافت و پيش از آن در دمشق از علاءالدين بن سلام بهره جست. ولع شديد وى براى دست يافتن به مقامات گوناگون ديوانى و قضايى، حوادث گوناگون و فراز و نشيبهاى بسيارى را در زندگى وى پديد آورد. چنين مى‌نمايد كه وى براى رسيدن به مناصب مختلف از هيچ اقدامى چون بذل اموال، دسيسه و توطئه و اعمال نفوذ وابستگانش روى‌گردان نبود. | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
1. الدر المنتخب فى تاريخ مملكة حلب؛ اين | 1. الدر المنتخب فى تاريخ مملكة حلب؛ اين کتاب تنها اثر چاپى اوست. | ||
2. شرح ارجوزة فى الفرائض؛ | 2. شرح ارجوزة فى الفرائض؛ | ||