|
|
| خط ۳۶: |
خط ۳۶: |
| </div> | | </div> |
|
| |
|
| '''محمدجعفر بن محمدعلی بهبهانی''' (1178 – 1259ق) از عالمان فقه و اصول شیعه و از مخالفان صوفیه و صاحب کتاب فضایح الصوفیة. | | '''محمدجعفر بن محمدعلی بهبهانی''' (1178–1259ق)، از عالمان فقه و اصول شیعه و از مخالفان صوفیه و صاحب کتاب فضائح الصوفية. |
|
| |
|
| ==خانواده، تولد و وفات== | | ==ولادت== |
| او فرزند بزرگ مرحوم محمدعلی بهبهانی بود و در شب چهارشنبه 26 جمادی الآخر 1178 هجری در کربلا متولد شد.<ref>ر.ک: بهبهاني، محمدجعفر بن محمدعلي، فضايح الصوفية، مقدمه کتاب، ص7</ref> و در 1259 در کرمانشاه از دنیا رفت. او در آرامگاه خانوادگی آل آقا در مسیر زائران کربلا مدفون است.<ref>ر.ک: همان</ref>
| | محمدجعفر فرزند بزرگ مرحوم محمدعلی بهبهانی، در شب چهارشنبه 26 جمادی‌الآخر 1178ق در کربلا متولد شد. |
|
| |
|
| ==اساتید== | | ==اساتید== |
| با پدرش به ایران رفت و مدتی در قم در خدمت [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزا ابوالقاسم جابلاقی]] معروف به میرزای قمی و صاحب کتاب [[قوانين الأصول (طبع قديم)|قوانین الاصول]]، شاگردی کرد.
| | # پدر بزرگوارش؛ |
| | # [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزا ابوالقاسم جابلاقی،]] معروف به میرزای قمی؛ |
| | 3. میر [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سید علی طباطبایی]]. |
|
| |
|
| پس از میرزا مدتی را نزد پدرش زانوی تلمذ بر زمین زد.
| | ==روحیات== |
| | بسیار گوشه‌گیر و عزلت‌طلب بود و در مجلس تا به حد ضرورت نمی‌رسید، لب به سخن نمی‌گشود. بسیار فروتن حتی در برابر ادنی تلامیذش بود. از خودنمایی و مطرح کردن خویش ابا داشت. |
|
| |
|
| مدتی هم از درس میر [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سید علی طباطبایی]] بهره برد<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>
| | '''<u>وفات</u>''' |
| | |
| ==روحیات==
| |
| برادرش احمد کرمانشاهی(آل آقا) صاحب کتاب مرآة الاحوال درباره وی می‌نویسد:
| |
|
| |
|
| امامت جمعه و جماعت و اجرای حدود و امورات شرعیه به خدمتش مرجوع و به آئین شایسته به انجام می‌رسانند، و بسیار گوشه‌گیر و عزلت طلبند، و در مجلس تا به حد ضرورت نرسد لب به سخن نمی‌گشایند، ادنی تلمیذش اگر با او دعوی همسری بلکه برتری کند اصلا ملول و رنجور نمی‌شوند، و بسیار است که در عالی مجلسش شاگردان لب به افاده گشوده‌اند و آن بزرگوار از جمله مستمعان است، غضب را گاهی در مزاجش راهی نیست، هرکه با او بدی کند به جز احسان چیزی نمی‌یابد.
| | وی در 1259ق، در کرمانشاه از دنیا رفت. |
|
| |
|
| بعد از والد بزرگوار هرکه اندک سواد عربی داشت، علم علم را برافروخت و کوس لمن الملک را نواخت، به جز آن یگانه آفاق، با آنکه مجتهد علی الاطلاق بود با احدی _به طوری که شیوه علمای دنیادار است_ سوء رفتار ننمود، بلکه می‌دیدم که در دل بسیار خوش بود که شاید این حرکات معین انزوا و گوشه‌گیری او شود، و لکن (ابی الله الا ان یتم نوره.)<ref>ر.ک: همان، ص8-9</ref>
| |
| ==آثار== | | ==آثار== |
| صفحه 10 و 11 فضایح الصوفیه. حجم مقاله 350 شد.
| | # فضائح الصوفیه؛ |
| | # أنیس الطلاب؛ |
| | # تحفة الأبرار؛ |
| | # حاشیه بر وافية الأصول؛ |
| | # رساله ارث و...<ref>ر.ک: مقدمه مؤسسه علامه مجدد وحید بهبهانی، ص7-12</ref>. |
|
| |
|
| ==پانویس== | | ==پانویس== |
| <references /> | | <references /> |
|
| |
|
| ==منبع مقاله== | | ==منابع مقاله== |
| بهبهاني، محمدجعفر بن محمدعلي، فضايح الصوفية، به ضمیمه تنبیه الغافلین و ایقاظ الراقدین تألیف محمود بن محمدعلی، انصاریان، قم، 1413 ق.
| | مقدمه مؤسسه علامه مجدد وحید بهبهانی بر کتاب «فضائح الصوفية، به‌ضمیمه تنبيه الغافلين و إيقاظ الراقدين»، تألیف آقا محمدجعفر بن آقا محمدعلی و محمود بن محمدعلی، انتشارات انصاریان، قم، 1413ق. |
|
| |
|
|
| |
|
