لمعات؛ به همراه سه شرح از قرن هشتم هجری: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۸: خط ۳۸:
چون این کتاب نفیس تا کنون به‌طور مستقل و جدا، و عاری از هر اشتباه و خطا به زیور طبع آراسته نگردیده بود، تنها یک بار توسط موحوم [[نفیسی، سعید|نفیسی]] در پایان دیوان عراقی چاپ شده که متأسفانه با آن همه ژرفایی حکم کتاب مستقلی را پیدا نکرده است، و خوانندگان دیوان هم اکثرا از آن بی‌اطلاع بوده و حتی برخی آن را در حکم حواشی پنداشته و به واسطه صعوبتش در ادراک، توجهی به آن نمی‌نمودند. لذا خواستم تا این دره بیضای معرفت از آن گمنامی درآمده و نام سامی خود را در میان مشتاقان خویش بازیابد. اگرچه برای خواص همواره چون نگین الماس می‌درخشد، و درخشش راهگشای سالکان عارف و عارفان واقف است.
چون این کتاب نفیس تا کنون به‌طور مستقل و جدا، و عاری از هر اشتباه و خطا به زیور طبع آراسته نگردیده بود، تنها یک بار توسط موحوم [[نفیسی، سعید|نفیسی]] در پایان دیوان عراقی چاپ شده که متأسفانه با آن همه ژرفایی حکم کتاب مستقلی را پیدا نکرده است، و خوانندگان دیوان هم اکثرا از آن بی‌اطلاع بوده و حتی برخی آن را در حکم حواشی پنداشته و به واسطه صعوبتش در ادراک، توجهی به آن نمی‌نمودند. لذا خواستم تا این دره بیضای معرفت از آن گمنامی درآمده و نام سامی خود را در میان مشتاقان خویش بازیابد. اگرچه برای خواص همواره چون نگین الماس می‌درخشد، و درخشش راهگشای سالکان عارف و عارفان واقف است.


و چون مرحوم [[نفیسی، سعید|نفیسی]] در تصحیح آن بیش از سه نسخه در اختیار نداشتند و  آنچه که در هر یک از نسخ زیادی داشت از آن روی که چیزی از قلم نیفتد همه را در متن آورده بودند، در نتیجه با متن اصلی اختلاف زیادی پیدا کرده بود. لذا مصحح آن را با پنج نسخه دیگر جز این نسخه مطبوع مقابله نموده ، و آنچه مغیر معنی نسبت به نسخه اصلی بود در ذیل صفحات نگاشتم و  متعرض دیگر اختلافات از قبیل «می‌گردد» که در بعضی نسخ «می‌شود» است و «چون او را گفتند» «او را چون گفتند» و امثال اینها نشدم؛ آیات و احادیث و اشعار عربی را خود ترجمه نمودم، و اغلب اشعار پارسی از شیخ [[عطار، محمد بن ابراهیم|فریدالدین عطار]] و بیشتر عربی‌ها از تائیه [[ابن فارض، عمر بن علی|ابن فارض]] مصری قدس سرهما است که در ذیل صفحات متعرض آن نگردیدم؛ و این کتاب چون با زبان فطرت انسانی سخن می‌گوید، خواننده مشتاق اگر معانی بلند آنرا هم ادراک ننماید،کلیات آن را در باطن خود با حقیقت منطبق می‌یابد، و هر چه باید دریابد در می‌یابد.
و چون مرحوم [[نفیسی، سعید|نفیسی]] در تصحیح آن بیش از سه نسخه در اختیار نداشتند و  آنچه که در هر یک از نسخ زیادی داشت از آن روی که چیزی از قلم نیفتد همه را در متن آورده بودند، در نتیجه با متن اصلی اختلاف زیادی پیدا کرده بود. لذا مصحح آن را با پنج نسخه دیگر جز این نسخه مطبوع مقابله نموده ، و آنچه مغیر معنی نسبت به نسخه اصلی بود در ذیل صفحات نگاشتم و  متعرض دیگر اختلافات از قبیل «می‌گردد» که در بعضی نسخ «می‌شود» است و «چون او را گفتند» «او را چون گفتند» و امثال اینها نشدم؛ آیات و احادیث و اشعار عربی را خود ترجمه نمودم، و اغلب اشعار پارسی از شیخ [[عطار، محمد بن ابراهیم|فریدالدین عطار]] و بیشتر عربی‌ها از تائیه [[ابن فارض، عمر بن علی|ابن فارض]] مصری قدس سرهما است که در ذیل صفحات متعرض آن نگردیدم؛ و این کتاب چون با زبان فطرت انسانی سخن می‌گوید، خواننده مشتاق اگر معانی بلند آنرا هم ادراک ننماید،کلیات آن را در باطن خود با حقیقت منطبق می‌یابد، و هر چه باید دریابد در می‌یابد.<ref>ر.ک: همان، ص15-16</ref>


==پانویس ==
==پانویس ==
خط ۴۴: خط ۴۴:
 
 
==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
 
مقدمه کتاب


==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
{{وابسته‌ها}}


[[لمعات (مصحح خواجوی)]]


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
خط ۵۵: خط ۵۶:
[[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]]
[[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1401]]
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش