تفسیر القرآن العظیم (سخاوی): تفاوت میان نسخه‌ها

'''تفسير القرآن العظيم،''' اثر ابوالحسن علی بن محمد بن عبدالصمد علم‌الدین سخاوی مصری شافعی (642ق)، تفسیر قرآن کریم است که با تحقیق موسی علی موسی مسعود و اشرف محمد عبدالله قصاص، به چاپ رسیده است.

تفسیر حاضر را اگر نخستین تفسیر تراثی مفسری مصری ندانیم، لااقل باید آن را یکی از اولین آنها بخوانیم. این تفسیر، از جمله تفاسیر لغوی اثری است که برخی از ویژگی‌های آن را می‌توان در امور زیر، مورد بحث و بررسی قرار داد:

# اهتمام خاص و ویژه سخاوی به: الف)- جنبه‌های لغوی و نحوی و استفاده بسیار از شواهد شعری؛ ب)- تفسیر به مأثور (تفسیر قرآن با قرآن، حدیث و اقوال و آثار صحابه و تابعین)؛ ج)- اشاره به اسباب نزول آیات و سوره‌ها؛ د)- پرداختن به مسائل فقهی، کلامی و بلاغی به‌صورت سؤال و جواب.

# بررسی اقوال مطرح‌شده و ترجیح قول برتر؛

# پرهیز از اسرائیلیات (مگر در موارد بسیار اندک)؛

# رد زمخشری در آراء اعتزالی<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص6</ref>.

مقدمه محقق.