۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''مبانی و اصول عرفان نظری،''' اثر سید یدالله یزدان پناه که توسط سید عطاء انزلی نگارش و توسط انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی رحمه‌الله به چاپ رسیده است. | '''مبانی و اصول عرفان نظری،''' اثر [[يزدان پناه، يد الله|سید یدالله یزدان پناه]] که توسط [[انزلي، عطاء|سید عطاء انزلی]] نگارش و توسط انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی رحمه‌الله به چاپ رسیده است. | ||
این کتاب که بر مبنای ساختار اصلی عرفان یعنی دو مسئله «توحید چیست» و «موحد کیست» تنظیم شده، دارای چهار بخش و پانزده فصل است. بخش اول، به تاریخچه و مبانی عرفان نظری اختصاص یافته است. بخش دوم در سه فصل، به اصلی‌ترین مسئله عرفان نظری، یعنی وحدت وجود پرداخته است. تصویری عالمانه از وحدت وجود نزد عارفان مسلمان، به‌همراه ادله، لوازم و فروع آن و مقایسه این نظریه با آموزه‌های دینی، در این بخش ارائه گردیده است. مراتب چینش هستی، از مباحث بخش سوم این کتاب است. بحث از مقام ذات که در صدر چینش نظام هستی است و بحث از تعینات الهی که تعین اول و ثانی را در برمی‌گیرد و حلقه واسط میان مقام اطلاقی حق و تعینات خلقی به‌شمار می‌آید، در این بخش مطرح شده‌اند. نیز موضوع بسیار مهم اسمای الهی و اعیان ثابته که بیانگر ارتباط عمیق عرفان با آموزه‌های دینی است در همین بخش در فصل مربوط به تعین ثانی آمده است. همچنین بررسی اجمالی نفس رحمانی که نقش به‌سزایی در چینش نظام عرفانی دارد، در فصل پایانی این بخش آمده است. بخش چهارم کتاب که بخش پایانی است، به بحث از انسان کامل و ابعاد وجودی او، از جمله حقیقت انسانیت و جایگاه او در نظام هستی و نسبت انسان کامل با خداوند متعال و با عالم، اختصاص یافته است.<ref>ر.ک: مقدمه مرکز، ص15-16</ref> | این کتاب که بر مبنای ساختار اصلی عرفان یعنی دو مسئله «توحید چیست» و «موحد کیست» تنظیم شده، دارای چهار بخش و پانزده فصل است. بخش اول، به تاریخچه و مبانی عرفان نظری اختصاص یافته است. بخش دوم در سه فصل، به اصلی‌ترین مسئله عرفان نظری، یعنی وحدت وجود پرداخته است. تصویری عالمانه از وحدت وجود نزد عارفان مسلمان، به‌همراه ادله، لوازم و فروع آن و مقایسه این نظریه با آموزه‌های دینی، در این بخش ارائه گردیده است. مراتب چینش هستی، از مباحث بخش سوم این کتاب است. بحث از مقام ذات که در صدر چینش نظام هستی است و بحث از تعینات الهی که تعین اول و ثانی را در برمی‌گیرد و حلقه واسط میان مقام اطلاقی حق و تعینات خلقی به‌شمار می‌آید، در این بخش مطرح شده‌اند. نیز موضوع بسیار مهم اسمای الهی و اعیان ثابته که بیانگر ارتباط عمیق عرفان با آموزه‌های دینی است در همین بخش در فصل مربوط به تعین ثانی آمده است. همچنین بررسی اجمالی نفس رحمانی که نقش به‌سزایی در چینش نظام عرفانی دارد، در فصل پایانی این بخش آمده است. بخش چهارم کتاب که بخش پایانی است، به بحث از انسان کامل و ابعاد وجودی او، از جمله حقیقت انسانیت و جایگاه او در نظام هستی و نسبت انسان کامل با خداوند متعال و با عالم، اختصاص یافته است.<ref>ر.ک: مقدمه مرکز، ص15-16</ref> | ||