۶۱٬۱۸۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR20212J1.jpg | عنوان = | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
'''البدیع''' یا «البدیع فی القراءات» تألیف ابوعبدالله حسین بن احمد بن خالویه (متوفی 370ق)، مشتمل بسیاری از حروف قرائات از قاریان مشهور و شاذ است. ابن خالویه کتاب البدیع را برای سیف الدوله حمدانی نوشته است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص3</ref> تحقیق کتاب نیز به قلم أ.د. جاید زیدان مخلف است. | '''البدیع''' یا «البدیع فی القراءات» تألیف ابوعبدالله حسین بن احمد بن خالویه (متوفی 370ق)، مشتمل بسیاری از حروف قرائات از قاریان مشهور و شاذ است. ابن خالویه کتاب البدیع را برای سیف الدوله حمدانی نوشته است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص3</ref> تحقیق کتاب نیز به قلم أ.د. جاید زیدان مخلف است. | ||
ابن‌خالویه را باید از معدود عالمان ایرانی دانست که نسبت به نظریۀ قرائات سبع ابن‌مجاهد، رویکردی تأیید‌آمیز نشان دادند، تا‌آنجا‌که وی با نوشتن کتاب اعراب القراءات السبع، نظریۀ ابن‌مجاهد را مبنای اثر خود قرار داد و به تبیین نحوی قرائات هفت‌گانه پرداخت. با‌این‌همه، گرایش ابن‌خالویه به قرائـات هفت‌گانه به اندازه‌ای نبود که به‌کلی قرائات دیگر را نادیده انگارد. همین جـامع‌نگری وی به قرائـات، انگیـزه‌ای برای تـألیف کتـاب گسترده‌ای با عنوان «البدیع فی القراءات» بود که دربردارندۀ بسیاری از حروف قرائات از قاریان مشهور و شاذ است. اکنون تنها نسخه‌ای مختصر دربردارندۀ قرائات شاذ از این کتاب گسترده بر جای مانده است.<ref>ر.ک: بخش فقه، علوم قرآنی و حدیث</ref> | |||
از ویژگی‌های کتاب می‌توان به ایجاز و وضوح در ارجاع اشاره کرد. نویسنده اگرچه بنای بر ایجاز داشته و کمتر ارجاع می‌دهد، اگر ارجاع را مطلق بیاورد به همان سوره ارجاع داده است و اگر به غیر آن ارجاع داده باشد نام سوره را ذکر می‌کند<ref>ر.ک: مقدمه، ص3</ref> تکرار مثال در جای خود و علو سندی کتاب از طریق ابن مجاهد از دیگر امتیازات کتاب است.<ref>ر.ک: همان، ص6</ref> | از ویژگی‌های کتاب می‌توان به ایجاز و وضوح در ارجاع اشاره کرد. نویسنده اگرچه بنای بر ایجاز داشته و کمتر ارجاع می‌دهد، اگر ارجاع را مطلق بیاورد به همان سوره ارجاع داده است و اگر به غیر آن ارجاع داده باشد نام سوره را ذکر می‌کند<ref>ر.ک: مقدمه، ص3</ref> تکرار مثال در جای خود و علو سندی کتاب از طریق ابن مجاهد از دیگر امتیازات کتاب است.<ref>ر.ک: همان، ص6</ref> | ||