۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="wikiInfo"> بندانگشتی|همایون کرمانی، محمد {| class="wikitable aboutAutho...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |میرزا علی‌اکبر | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" | | | data-type="authorbirthDate" |شانزدهم مرداد ماه 1290ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |کرمان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" | | | data-type="authorDeathDate" |5 اردیبهشت سال ۱۳۵۸ش | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
</div> | </div> | ||
'''محمد تجربه‌کار کرمانی''' (1290-1358ش)، متخلص و مشهور به «همایون کرمانی»، ادیب و شاعر کرمانی | |||
== ولادت == | |||
او فرزند میرزا علی‌اکبر معروف به میرزا بزرگ، روز شانزدهم مرداد ماه 1290ش مطابق با شانزدهم جمادی‌الاول 1329ق در محله‌ی گلبازخان، از محله‌های کهن و سادات نشین کرمان دیده به دنیا گشود.<ref>ر.ک: همان، مقدمه، ص1</ref> | |||
پدر او مرحوم میرزا علی اکبر معروف به (میرزا بزرگ) بود که مردی مومن ومتدین و به حرفه پیله‌وری، بین کرمان و مشیز [بردسیر] اشتغال داشت و از آنجا که پس از تولد محمد تجربه‌کار، در کارش رونقی پیدا کرد، همواره می‌گفت: قدم محمد میمون و مبارک و همایون بود و به همین جهت مرحوم محمد تجربه کار، واژه «همایون» را برای تخلص خود برگزید.<ref>ر.ک: همان، ص1-2</ref> | |||
== تحصیلات == | |||
محمد تجربه‌کار (همایون کرمانی) پس از پایان تحصیلات مقدماتی به شغل نقاشی فرش روی آورد و از آنجا که دارای ذوق ادبی و عرفانی بود، از سن ۱۴ سالگی به سرودن شعر مبادرت کرد و اشعار او در روزنامه بیداری چاپ می‌شد، وی در سال ۱۳۰۸ش در سن ۱۸ سالگی ازدواج نمود و حاصل این ازدواج ۹ فرزند بود. او در دوران فراغت از کار نقاشی، به آموختن مقدمات عربی پرداخت و از آنجا که صنعت نقاشی فرش کساد شد، ناچار در سال ۱۳۱۴ به دعوت شادروان (بینش آق اولی) اولین پیشکار دارایی وقت کرمان که خود ادیب و شاعر و عضو انجمن ادبی خواجو بود، در اداره دارایی کرمان استخدام شد.<ref>ر.ک: همان، ص4</ref> | |||
همایون کرمانی در سال 1308ش - که 18 ساله بود- زن گرفت. حاصل این پیوند، 9 فرزند بود. دو دختر و هفت پسر. | |||
محمد همایون تجربه کار در سال ۱۳۱۶ از آثار خود کتابی به نام «منتخبات همایون» و در سال‌های بعد کتاب «گلزار همایون» را به چاپ رسانید. همایون کرمانی به خاندان عصمت و طهارت به ویژه حضرت علی(ع) و حضرت امام حسین (ع) ارادتی خاص داشت و در ثنا و رثای آنان اشعار زیادی سروده است. او نماز را با اخلاص می‌خواند و تلاوت آیاتی چند از قرآن مجید، از جمله برنامه‌های روزانه وی بود. او روز خود را باتوجه به مضمون این سروده خویش آغاز می‌کرد: | |||
«صبحدم گفتم چو بسم الله الرحمن الرحیم سینه‌ام روشن شد از حمد خداوند کریم»<ref>[http://www.kermanshenasi.ir/1397/03/02/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF-%D8%AA%D8%AC%D8%B1%D8%A8%D9%87-%D9%83%D8%A7%D8%B1-%D9%87%D9%85%D8%A7%D9%8A%D9%88%D9%86-%D9%83%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86%D9%8A/ ر.ک: بنیاد ایران‌شناسی، مرکز کرمان‌شناسی]</ref> | |||
وی خیلی ساده زندگی می‌کرد و در تمام ابعاد زندگی متعادلی داشت. | |||
== وفات == | |||
همایون کرمانی در سن ۶۸ سالگی در 5 اردیبهشت سال ۱۳۵۸ش. بر اثر سکته قلبی درگذشت و در گورستان کهنه‌ی شهر، معروف به «سید حسین» در حوالی غرب آرامگاه شاعر و عارف مشهور فؤاد کرمانی (1227-1317ش)، به خاک سپرده شد. بر سنگ قبر محمد تجربه‌کار (همایون) اشعاری از سروده‌های او که با این شعر آغاز می‌شود، نقر شده است: «گر در نظر آن گل بی خار بمیرم به ز آنکه به زاری زیم و زار بمیرم»<ref>ر.ک: همان، ص7</ref> | |||
== آثار == | |||
دیوان همایون کرمانی | |||
| خط ۴۴: | خط ۶۵: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
همایون کرمانی، محمد، دیوان همایون کرمانی، تصحیح :احمد اسداللهی، مرکز کرمان‌شناسی، چاپ اول، 1376 | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||