فضولی بغدادی، محمد بن سلیمان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مولانا محمد بن سلیمان فضولی بغدادی''' (910- 990ق) شاعر و اندیشمند شیعه، صاحب [[دیوان اشعار فارسی مولانا حکیم ملامحمد فضولی بیاتلی|دیوان اشعار]] به زبان‌های فارسی، ترکی و عربی.

وی در تاریخ ادبیات اسلامی، شخصیتی مستثنی دارد دارد. او متفکر و شاعر سه‌زبانه‌ای است که تأثیر عمیقی در تاریخ ادبیات ترکی، عربی و فارسی برجای نهاده است.  

نام او محمد و نام پدرش سلیمان بوده است. گفته شده که در سال 910ق در خانواده شیعی مذهب و آذربایجانی، در کربلا به دنیا آمده است. در جوانی لقب «ملا» گرفته و مشهور به «ملا فضولی» بوده است<ref>فضولی بیاتلی، حکیم ملا محمد، ص26</ref>.

لقب «ملا» نشانه کلامی بودن وی و لقب «حکیم» بیانگر رویکرد او به فلسفه و حکمت است. به دیگر سخن، وی مانند [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابوعلی سینا]] و بیشتر از او، توانست کلام و فلسفه را به گونه‌ای آشتی دهد و راه سومی در حکمت اسلامی بگشاید که بعدها از سوی حکیم [[زنوزی، عبدالله بن بیرمقلی باباخان|ملا عبدالله زنوزی]] دنبال شد<ref>همان</ref>.

استعداد سرشار و بی‌نظیر او، نقش عظیمی در دگرگون‌سازی ادبیات ترکی دوره اسلامی داشته است و می‌توان گفت که نقشی را که نظامی در شعر فارسی ایفا کرده است، او در تاریخ شعر ترکی دارد<ref>همان، ص26- 27</ref>.

آثار باقی‌مانده از او را می‌توان به ترتیب زیر برشمرد:

الف) آثار عربی:

# مطلع الاعتقاد فی معرفة مبدأ والمعاد؛

ب) آثار ترکی:

# مکتوبات و منشآت؛

ج) آثار فارسی:

# دیوان فارسی<ref>همان، ص27- 45</ref>.

فضولی بیاتلی، حکیم ملا محمد، «دیوان اشعار فارسی مولانا حکیم ملا محمد فضولی بیاتلی»، تصحیح حسین محمدزاده صدیق، تبریز، انتشارات یاران، 1387.