دیوان شمس مغربی (انتشارات امیرکبیر): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۸: خط ۲۸:
}}
}}
   
   
'''دیوان شمس مغربی''' مجموعه اشعار [[شمس مغربی، محمدشیرین بن عزالدین|شمس‌الدین محمد شمس مغربی]] (متوفی 809ق) ملقب به محمد شیرین یا ملامحمد شیرین، از شاعران صوفی مشرب قرن هشتم هجری و از پیروان مکتب [[محی‌الدین بن عربی]] است. این اثر با تحقیق و مقدمه [[سید ابوطالب میرعابدینی]] منتشر شده است.  
'''دیوان شمس مغربی،''' مجموعه اشعار [[شمس مغربی، محمدشیرین بن عزالدین|شمس‌الدین محمد شمس مغربی]] (متوفی 809ق) ملقب به محمد شیرین یا ملا محمد شیرین، از شاعران صوفی‌مشرب قرن هشتم هجری و از پیروان مکتب [[محی‌الدین بن عربی]] است. این اثر با تحقیق و مقدمه [[سید ابوطالب میرعابدینی]] منتشر شده است.  
   
   
کلیات دیوان مغربی مشتمل بر اشعار عربی 223 بیت، غزلیات فارسی 199، مثنوی 22، قطعه 2، ترجیعات 3، رباعیات 35 بیت و فهلویات یک غزل و 14 دوبیتی است<ref>ر.ک: مقدمه، ص18</ref>‏.   
کلیات دیوان مغربی، مشتمل بر اشعار عربی 223 بیت، غزلیات فارسی 199، مثنوی 22، قطعه 2، ترجیعات 3، رباعیات 35 بیت و فهلویات یک غزل و 14 دوبیتی است<ref>ر.ک: مقدمه، ص18</ref>‏.   


مغربی در مقدمه دیوان با ذکر اشعاری از [[ترجمان الاشواق (ترجمه و شرح)|ترجمان الاشواق]] [[ابن عربی، محمد بن علی|محیی‌الدین]] عشق و ارادت خویش را به وی بیان کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص21-2؛ مقدمه منثور دیوان شمس مغربی، ص45</ref>‏.  او یکی از مشهورترین شاعران و شاید شبیه‌ترین همه آنها به [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] می‌باشد که مذهب و مشربش در وحدت وجود و شهود، خلاصه می‌شود. و حتی برخی بر این عقیده هستند که شهرت اصلی او به سبب تبلیغ و تفسیر اندیشه‌های ابن عربی می‌باشد.<ref>ر.ک: اکبرزاده، فریبا، ص28</ref>‏.  
مغربی در مقدمه دیوان با ذکر اشعاری از [[ترجمان الاشواق (ترجمه و شرح)|«ترجمان الاشواق»]] [[ابن عربی، محمد بن علی|محیی‌الدین،]] عشق و ارادت خویش را به وی بیان کرده است<ref>ر.ک: همان، ص21-2؛ مقدمه منثور دیوان شمس مغربی، ص45</ref>‏.  در تجدید نظر چاپ دوم دیوان، سخنی کوتاه در باب وحدت وجود افزوده شده است تا چگونگی ارتباط و اتصال این اندیشه با تصوف قرن نهم به‌ویژه با تفکر [[شمس مغربی، محمد شیرین بن عزالدین|شمس مغربی]] آشکارتر گردد.  


در تجدید نظر چاپ دوم دیوان سخنی کوتاه در باب وحدت وجود افزوده شده است تا چگونگی ارتباط و اتصال این اندیشه با تصوف قرن نهم به‌ویژه با تفکر [[شمس مغربی، محمد شیرین بن عزالدین|شمس مغربی]] آشکارتر گردد. چه زیبا سروده است در باب اینکه این صورت ممکنات در علم خدا ثابت است:
در انتهای کتاب نیز اصطلاحات عرفانی در اشعار شمس مغربی با استفاده از شرح گلشن راز و اصطلاحات عراقی و دیگر منابع شرح و تبیین شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص257</ref>‏.
{{شعر}}
{{ب|''بیرون دوید یار ز خلوتگه شهود''|2=''خود را به شکل جمله جهان خود به خود نمود''}}
{{ب|''با آنکه شد غنی همه عالم زگنج او''|2=''یک‌جو از او نه کاشت نه در وی جوی فزود''<ref>ر.ک: مقدمه، ص21</ref>‏}}
{{پایان شعر}}
 
در انتهای کتاب نیز اصطلاحات عرفانی در اشعار شمس مغربی با استفاده از شرح گلشن راز و اصطلاحات عراقی و دیگر منابع شرح و تبیین شده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص257</ref>‏.
        
        
==پانویس ==
==پانویس ==
۶۱٬۱۸۹

ویرایش