۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
مختاری از انواع شعر، بیشتر به قصیده پرداخته و بسیاری از پادشاهان، امرا و بزرگان عصر خود را مدح گرفته است<ref>مقدمه، ص7</ref>. | مختاری از انواع شعر، بیشتر به قصیده پرداخته و بسیاری از پادشاهان، امرا و بزرگان عصر خود را مدح گرفته است<ref>مقدمه، ص7</ref>. | ||
ترتیب قصاید که رکن اعظم دیوان است، غیر الفبایی و بر حسب ممدوحین شاعر است و سه جزء دارد: اول غزنویات یا قصاید غزنویه در مدح سلاطین غزنوی و وزرا و اکابر غزنه. دوم کرمانیات، یعنی قصایدی که مختاری در ایام سفر به کرمان و قریب سه سال اقامتش در دربار [[ارسلانشاه قاوردی]] در مدح وی و بزرگان آن دیار سروده و نیز مدایحی که در اثناء همان مسافرت برای ملوک و امراء اطراف مانند [[امیرتاج‌الدین نصر بن خلف سیستانی]] و [[عضدالدوله بویی عضدالدوله لاجین]] ساخته. سوم سمرقندیات، یعنی قصادی که شاعر در سفر کوتاه دو سه ماهه سمرقند برای علاءالدین محمد ارسلانخان از ملوک خانیه ماوراءالنهر و برخی از بزرگان و رجال آن نواحی ساخته است. برخی قصادی متفرقه دیگر که عده آنها چندان نیست نیز در خلال بخش‌های سه‌گانه فوق جا داده شده است<ref>همان، ص9</ref>. | ترتیب قصاید که رکن اعظم دیوان است، غیر الفبایی و بر حسب ممدوحین شاعر است و سه جزء دارد: اول غزنویات یا قصاید غزنویه در مدح سلاطین غزنوی و وزرا و اکابر غزنه. دوم کرمانیات، یعنی قصایدی که مختاری در ایام سفر به کرمان و قریب سه سال اقامتش در دربار [[ارسلانشاه قاوردی]] در مدح وی و بزرگان آن دیار سروده و نیز مدایحی که در اثناء همان مسافرت برای ملوک و امراء اطراف مانند [[امیرتاج‌الدین نصر بن خلف سیستانی]] و [[عضدالدوله بویی]] [[عضدالدوله لاجین]] ساخته. سوم سمرقندیات، یعنی قصادی که شاعر در سفر کوتاه دو سه ماهه سمرقند برای علاءالدین محمد ارسلانخان از ملوک خانیه ماوراءالنهر و برخی از بزرگان و رجال آن نواحی ساخته است. برخی قصادی متفرقه دیگر که عده آنها چندان نیست نیز در خلال بخش‌های سه‌گانه فوق جا داده شده است<ref>همان، ص9</ref>. | ||
بعد از بخش قصاید، بخش قطعات و سپس هزلیات و اهاجی و سپس از آن غزلیات و آنگاه مثنوی «هنرنامه یمینی» و در آخر، رباعیات آمده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | بعد از بخش قصاید، بخش قطعات و سپس هزلیات و اهاجی و سپس از آن غزلیات و آنگاه مثنوی «هنرنامه یمینی» و در آخر، رباعیات آمده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||