۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
</div> | </div> | ||
'''سید حسن غزنوی''' (متوفی حدود 548 تا 605ق) مشهور به سید اشرف یا اشرف، شاعر پارسیگوی و واعظ قرن ششم، از شاگردان [[محمدبن مسعود غزنوى]]، صاحب [[دیوان سید حسن غزنوی|دیوان | '''سید حسن غزنوی''' (متوفی حدود 548 تا 605ق) مشهور به سید اشرف یا اشرف، شاعر پارسیگوی و واعظ قرن ششم، از شاگردان [[محمدبن مسعود غزنوى]]، صاحب [[دیوان سید حسن غزنوی ملقب به اشرف|دیوان سید حسن غزنوی]] | ||
او در روزگار خود از سخنوران و شاعران نامى بود و در مقام وعظ جاذبه و نفوذ بسيار داشت. كرامات گوناگون و ماجراهاى اغراقآميزى نيز به او نسبت دادهاند. معاصرانش او را، به احترام، سيداشرف می ناميدند؛ از اينرو در كتابهاى تاريخى و تذكرهها، از او با عنوان سيداشرف و سيدحسن غزنوى ياد شده است<ref>بهاری، مریم</ref>. | او در روزگار خود از سخنوران و شاعران نامى بود و در مقام وعظ جاذبه و نفوذ بسيار داشت. كرامات گوناگون و ماجراهاى اغراقآميزى نيز به او نسبت دادهاند. معاصرانش او را، به احترام، سيداشرف می ناميدند؛ از اينرو در كتابهاى تاريخى و تذكرهها، از او با عنوان سيداشرف و سيدحسن غزنوى ياد شده است<ref>بهاری، مریم</ref>. | ||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
سال مرگ او را، به اختلاف، از 548 تا 605 ذكر كردهاند. مدرس رضوى آن را بين 555 و 557 دانسته است. گفتهاند كه مقبرهاش در قريه آزادوار جوين است<ref>همان</ref>. | سال مرگ او را، به اختلاف، از 548 تا 605 ذكر كردهاند. مدرس رضوى آن را بين 555 و 557 دانسته است. گفتهاند كه مقبرهاش در قريه آزادوار جوين است<ref>همان</ref>. | ||
او در علوم حكمى از بهترين شاگردان [[محمد بن مسعود غزنوى]]، اديب و رياضی دان قرن ششم، بود. ديوان او شامل قصيده، غزل، ترجيعبند، تركيب بند، قطعه و رباعى است. همه قصايد و ترجيعات و بخشى از غزلهايش مديحه است<ref>همان</ref>. | او در علوم حكمى از بهترين شاگردان [[محمد بن مسعود غزنوى]]، اديب و رياضی دان قرن ششم، بود. ديوان او شامل قصيده، غزل، ترجيعبند، تركيب بند، قطعه و رباعى است. همه قصايد و ترجيعات و بخشى از غزلهايش مديحه است<ref>همان</ref>. |
ویرایش