متن و ترجمه فصوص الحکم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۰: خط ۳۰:
}}
}}


'''متن و ترجمه فصوص الحکم'''، کتابی است مشتمل بر متن کتاب «فصوص الحکم» محیی‌الدین ابن‌عربی (560- 638ق)، به همراه ترجمه فارسی آن، به قلم محمد خواجوی.
'''متن و ترجمه فصوص الحکم'''، کتابی است مشتمل بر متن کتاب «[[فصوص الحكم (تعليقات ابوالعلاء عفيفي)|فصوص الحکم]]» [[ابن عربی، محمد بن علی|محیی‌الدین ابن‌عربی]] (560- 638ق)، به همراه ترجمه فارسی آن، به قلم [[خواجوی، محمد|محمد خواجوی]].


ازآنجایی‌که پیش‌ازاین، اصل کتاب «فصوص الحکم»، با عنوان «فصوص الحکم تعلیقات ابوالعلاء عفیفی» معرفی گردیده است<ref>ر.ک: پایگاه ویکی‌نور</ref>، در این نوشتار، فقط به معرفی ترجمه حاضر، پرداخته شده است.
ازآنجایی‌که پیش‌ازاین، اصل کتاب «فصوص الحکم»، با عنوان «[[فصوص الحكم (تعليقات ابوالعلاء عفيفي)|فصوص الحکم تعلیقات ابوالعلاء عفیفی]]» معرفی گردیده است<ref>ر.ک: پایگاه ویکی‌نور</ref>، در این نوشتار، فقط به معرفی ترجمه حاضر، پرداخته شده است.


==ترجمه==
==ترجمه==
کتاب با مقدمه مفصلی از مترجم، آغاز شده است که در آن، ابتدا به شرح‌حال ابن‌عربی از زبان خودش<ref>مقدمه مترجم، صفحه ده</ref>، اصل معنای خرقه و پوشاندن آن<ref>همان، صفحه سیزده</ref>، مسافرت‌های ابن عربی<ref>همان، صفحه چهارده</ref> و معنای علم کشف اشاره شده<ref>همان، صفحه پانزده</ref> و سپس، به شرح‌حال شیخ و تألیفات او از زبان صلاح‌الدین منجد، صاحب کتاب مناقب ابن‌عربی، پرداخته شده است<ref>همان، صفحه بیست‌وچهار</ref>.
کتاب با مقدمه مفصلی از مترجم، آغاز شده است که در آن، ابتدا به شرح‌حال [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن‌عربی]] از زبان خودش<ref>مقدمه مترجم، صفحه ده</ref>، اصل معنای خرقه و پوشاندن آن<ref>همان، صفحه سیزده</ref>، مسافرت‌های ابن عربی<ref>همان، صفحه چهارده</ref> و معنای علم کشف اشاره شده<ref>همان، صفحه پانزده</ref> و سپس، به شرح‌حال شیخ و تألیفات او از زبان صلاح‌الدین منجد، صاحب کتاب مناقب [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن‌عربی]]، پرداخته شده است<ref>همان، صفحه بیست‌وچهار</ref>.


در ادامه، تحلیلی از کتاب «فصوص الحکم» و دیدگاه ابن‌عربی صورت گرفته و به این نکته اشاره شده است که فصوص، کتابی است نه در باب تصوف محض، که درباره فلسفه الهی آمیخته به تصوف. مترجم معتقد است مقصود مؤلف در این بحث، در طبیعت وجود و رابطه میان وجود ممکن (عالم) و وجود واجب (خداوند) می‌باشد. مهم‌ترین مطلب این کتاب از دیدگاه وی، بحث در حقیقت الهی است که در کامل‌ترین مظاهر خود، یعنی در صور پیامبران تجلی کرده است، چون هر یک از فص‌های آن، برگرد حقیقت یکی از پیامبران که آن را کلمه فلان نامیده، می‌چرخد و این کلمه، نمایانگر صفتی از صفات حق است، مانند صفت الوهیت، در فص آدمی، نفثیت در فص شیثی، سبوحیت در فص نوحی و...<ref>همان، ص26</ref>.
در ادامه، تحلیلی از کتاب «[[فصوص الحكم (تعليقات ابوالعلاء عفيفي)|فصوص الحکم]]» و دیدگاه [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن‌عربی]] صورت گرفته و به این نکته اشاره شده است که فصوص، کتابی است نه در باب تصوف محض، که درباره فلسفه الهی آمیخته به تصوف. مترجم معتقد است مقصود مؤلف در این بحث، در طبیعت وجود و رابطه میان وجود ممکن (عالم) و وجود واجب (خداوند) می‌باشد. مهم‌ترین مطلب این کتاب از دیدگاه وی، بحث در حقیقت الهی است که در کامل‌ترین مظاهر خود، یعنی در صور پیامبران تجلی کرده است، چون هر یک از فص‌های آن، برگرد حقیقت یکی از پیامبران که آن را کلمه فلان نامیده، می‌چرخد و این کلمه، نمایانگر صفتی از صفات حق است، مانند صفت الوهیت، در فص آدمی، نفثیت در فص شیثی، سبوحیت در فص نوحی و...<ref>همان، ص26</ref>.


در پایان مقدمه، کتاب «فصوص الحکم» از نظر سید حیدر آملی معرفی گردیده<ref>همان، صفحه سی‌وشش</ref> و سپس، نکاتی پیرامون کتاب، عنوان شده است، از جمله آنکه: «تأویل کلام الهی مراتبی دارد که سالک سیار در هر مرتبه‌ای به تأویلی خاص از آنها دست می‌یابد. در مرتبه نفس- از اطوار هفتگانه قلب- تأویلی دارد و در مرتبه قلب تأویلی دیگر دارد، چون قرآن هم اگرچه یک حقیقت است و یک ذات، اما در فرود آمدن مراتب مختلف را داراست و نام‌های آن مطابق مراتب نزول، گوناگون است. در مرتبه‌ای حکیم است و در مرتبه‌ای مجید و در مرتبه‌ای کریم و در مرتبه‌ای عظیم و در مرتبه‌ای عزیز و در مرتبه‌ای قرآن و در مرتبه‌ای فرقان و در مرتبه‌ای مبین و در مرتبه‌ای ذکر و در مرتبه‌ای کتاب و امثال این اسما و القاب عظیم الهی را دارد»<ref>همان، صفحه سی‌وهفت</ref>.
در پایان مقدمه، کتاب «فصوص الحکم» از نظر [[آملی، سید حیدر|سید حیدر آملی]] معرفی گردیده<ref>همان، صفحه سی‌وشش</ref> و سپس، نکاتی پیرامون کتاب، عنوان شده است، از جمله آنکه: «تأویل کلام الهی مراتبی دارد که سالک سیار در هر مرتبه‌ای به تأویلی خاص از آنها دست می‌یابد. در مرتبه نفس- از اطوار هفتگانه قلب- تأویلی دارد و در مرتبه قلب تأویلی دیگر دارد، چون قرآن هم اگرچه یک حقیقت است و یک ذات، اما در فرود آمدن مراتب مختلف را داراست و نام‌های آن مطابق مراتب نزول، گوناگون است. در مرتبه‌ای حکیم است و در مرتبه‌ای مجید و در مرتبه‌ای کریم و در مرتبه‌ای عظیم و در مرتبه‌ای عزیز و در مرتبه‌ای قرآن و در مرتبه‌ای فرقان و در مرتبه‌ای مبین و در مرتبه‌ای ذکر و در مرتبه‌ای کتاب و امثال این اسما و القاب عظیم الهی را دارد»<ref>همان، صفحه سی‌وهفت</ref>.


==روش ترجمه==
==روش ترجمه==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش