ترجمه نهج‌البلاغه (بهشتی): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۳: خط ۳۳:
}}
}}


'''ترجمه نهج‌البلاغه (بهشتی)'''، ترجمه‌اى است به فارسى روان و معنايى، به قلم محمد بهشتى و مشتمل بر مقدمه مترجم و ترجمه سه بخش خطبه‌ها و نامه‌ها و کلمات قصار [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] و نيز ترجمه تعليقات خطبه‌ها.
'''ترجمه نهج‌البلاغه (بهشتی)'''، ترجمه‌اى است به فارسى روان و معنايى، به قلم [[بهشتی، محمد|محمد بهشتى]] و مشتمل بر مقدمه مترجم و ترجمه سه بخش خطبه‌ها و نامه‌ها و کلمات قصار [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] و نيز ترجمه تعليقات خطبه‌ها.


مترجم، در آغاز کتاب، به معرفى [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]، مؤلف «نهج‌البلاغة» پرداخته، سپس متن مقدمه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] بر «نهج‌البلاغة» را ترجمه کرده و در ادامه اشاره‌اى کوتاه به زندگى [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] نموده است. وى، هم‌چنين گروهى از کسانى را که پيش از [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] به جمع‌آورى قسمتى يا مجموعه‌اى از خطبه‌هاى [[امام على(ع)|حضرت امير]] پرداخته‌اند، نام برده و از کسانى چون [[نصر بن مزاحم]]، از معاصرين على(ع)، زيد بن وهب، عبدالحميد بن يحيى عامرى، اسماعيل بن مهران، ابومخنف بن لوط، [[برقی، احمد بن محمد|احمد بن محمد برقى]]، [[بلاذری، احمد بن یحیی|احمد بن يحيى بلاذرى]] و... ياد مى‌کند، سپس درباره «نهج‌البلاغة» و جامعيت آن سخن گفته و گفتار حسین بن احمد مرصفى، استاد فن بلاغت و استاد علم بيان در دانشکده «دار العلوم» مصر را در ستايش«نهج‌البلاغة» ذکر مى‌کند. وى، هم‌چنين بخش‌هایى از سخنان شيخ محمد عبده را که در مقدمه‌اى که وى، بر «شرح نهج‌البلاغة» خود نگاشته، يادآور مى‌شود.
مترجم، در آغاز کتاب، به معرفى [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]، مؤلف «نهج‌البلاغة» پرداخته، سپس متن مقدمه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] بر «نهج‌البلاغة» را ترجمه کرده و در ادامه اشاره‌اى کوتاه به زندگى [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] نموده است. وى، هم‌چنين گروهى از کسانى را که پيش از [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] به جمع‌آورى قسمتى يا مجموعه‌اى از خطبه‌هاى [[امام على(ع)|حضرت امير]] پرداخته‌اند، نام برده و از کسانى چون [[نصر بن مزاحم]]، از معاصرين على(ع)، زيد بن وهب، عبدالحميد بن يحيى عامرى، اسماعيل بن مهران، ابومخنف بن لوط، [[برقی، احمد بن محمد|احمد بن محمد برقى]]، [[بلاذری، احمد بن یحیی|احمد بن يحيى بلاذرى]] و... ياد مى‌کند، سپس درباره «نهج‌البلاغة» و جامعيت آن سخن گفته و گفتار حسین بن احمد مرصفى، استاد فن بلاغت و استاد علم بيان در دانشکده «دار العلوم» مصر را در ستايش«نهج‌البلاغة» ذکر مى‌کند. وى، هم‌چنين بخش‌هایى از سخنان شيخ محمد عبده را که در مقدمه‌اى که وى، بر «شرح نهج‌البلاغة» خود نگاشته، يادآور مى‌شود.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش