۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
[[فروزانفر، بدیع‌الزمان|بدیع‌الزمان فروزانفر]] در مقدمه‌اش بر کتاب، در معرفی شرح قیصری و تعلیقه [[فاضل تونی، محمدحسین|فاضل تونی]] بر آن و سبب نگارش تعلیقه به زبان فارسی چنین می‌نویسد: «کتاب فصوص الحکم تألیف [[ابن عربی، محمد بن علی|محیی‌الدین عربی]] بهترین کتابیست که در نزد اهل‌فن به صحت مبانی و اشتمال بر حقایق و رقائق تصوف شناخته شده و ازاین‌جهت عده بسیاری از علما بر آن کتاب شروح و تعلیقات و حواشی نوشته و در حد امکان پرده از روی رموز و اسرار آن برداشته‌اند. از میانه آن شروح تنها شرحی که در میانه طلاب معرفت شهرت یافته و جزو کتب درسی محسوب شده است، شرحی است که [[قیصری، داود بن محمود|داود قیصری]] بر آن تألیف تعلیق کرده است و اهمیت آن شرح بیشتر به مقدمهای است که شارح کتاب در اول تألیف خود به رشته تحریر درآورده و کلیه مبانی عرفان و آراء [[ابن عربی، محمد بن علی|محیی‌الدین]] را با توضیح هرچه‌تمام‌تر مبرهن ساخته است و در حقیقت آن مقدمه کلید گنج معرفت و گشاینده رازهای عرفانست؛ ولی چون این مقدمه به عربی است و تا حدی نویسنده به جهت ضیق مجال یا تنگی فضای سخن به اجمال کوشیده فهم آن برای هر کس میسر نمی‌گردد و استادان این رشته نیز پس از تأمل و تدبر فراوان به حل رموز و غوامض آن موفق می‌گردند. ازاین‌روی توضیح آن اسرار و کشف آن غوامض برای کسانی‌که می‌خواهند از تصوف و عرفان مطلع گردند بسیار مفید، بلکه جزو مقدمات اساسی به شمارست و کتاب حاضر ما را بدین مقصود می‌رساند؛ زیرا نویسنده آن، کلیه مشکلات آن مقدمه را با ذهن نقاد حل کرده و با بیانی شیوا و صریح به قید کتاب درآورده‌اند و باوجوداین تعلیقه می‌توان گفت که یکی از مقاصد گذشتگان که سال‌ها درصدد وصول بدان بوده‌اند و آن گذاشتن مبانی و اصول عرفانست در دسترس تمام طبقات دانشجویان، به عمل آمده و افتخار آن نصیب مؤلف محترم شده است»<ref>ر.ک: مقدمه بدیع‌الزمان فروزانفر، صفحه ج-د</ref>. | [[فروزانفر، بدیع‌الزمان|بدیع‌الزمان فروزانفر]] در مقدمه‌اش بر کتاب، در معرفی شرح قیصری و تعلیقه [[فاضل تونی، محمدحسین|فاضل تونی]] بر آن و سبب نگارش تعلیقه به زبان فارسی چنین می‌نویسد: «کتاب فصوص الحکم تألیف [[ابن عربی، محمد بن علی|محیی‌الدین عربی]] بهترین کتابیست که در نزد اهل‌فن به صحت مبانی و اشتمال بر حقایق و رقائق تصوف شناخته شده و ازاین‌جهت عده بسیاری از علما بر آن کتاب شروح و تعلیقات و حواشی نوشته و در حد امکان پرده از روی رموز و اسرار آن برداشته‌اند. از میانه آن شروح تنها شرحی که در میانه طلاب معرفت شهرت یافته و جزو کتب درسی محسوب شده است، شرحی است که [[قیصری، داود بن محمود|داود قیصری]] بر آن تألیف تعلیق کرده است و اهمیت آن شرح بیشتر به مقدمهای است که شارح کتاب در اول تألیف خود به رشته تحریر درآورده و کلیه مبانی عرفان و آراء [[ابن عربی، محمد بن علی|محیی‌الدین]] را با توضیح هرچه‌تمام‌تر مبرهن ساخته است و در حقیقت آن مقدمه کلید گنج معرفت و گشاینده رازهای عرفانست؛ ولی چون این مقدمه به عربی است و تا حدی نویسنده به جهت ضیق مجال یا تنگی فضای سخن به اجمال کوشیده فهم آن برای هر کس میسر نمی‌گردد و استادان این رشته نیز پس از تأمل و تدبر فراوان به حل رموز و غوامض آن موفق می‌گردند. ازاین‌روی توضیح آن اسرار و کشف آن غوامض برای کسانی‌که می‌خواهند از تصوف و عرفان مطلع گردند بسیار مفید، بلکه جزو مقدمات اساسی به شمارست و کتاب حاضر ما را بدین مقصود می‌رساند؛ زیرا نویسنده آن، کلیه مشکلات آن مقدمه را با ذهن نقاد حل کرده و با بیانی شیوا و صریح به قید کتاب درآورده‌اند و باوجوداین تعلیقه می‌توان گفت که یکی از مقاصد گذشتگان که سال‌ها درصدد وصول بدان بوده‌اند و آن گذاشتن مبانی و اصول عرفانست در دسترس تمام طبقات دانشجویان، به عمل آمده و افتخار آن نصیب مؤلف محترم شده است»<ref>ر.ک: مقدمه بدیع‌الزمان فروزانفر، صفحه ج-د</ref>. | ||
این رساله را مرحوم [[فاضل تونی، محمدحسین|فاضل تونی]] نخست به عربی تنظیم کرده بود تا در حـکم رساله دکتری او (برای تشخیص درجه معلومات) محسوب شود، لیکن چون طرح رساله عـربی در مورد تشخیص پایه اطـلاعات اسـتاد در قانون پیش‌بینی نشده بود، آن متن عربی به همت استاد فقید به فارسی درآمد و مقدمهای بر آن نگاشت...<ref>ر.ک: بی‌نام، ص 7</ref>. | این رساله را مرحوم [[فاضل تونی، محمدحسین|فاضل تونی]] نخست به عربی تنظیم کرده بود تا در حـکم رساله دکتری او (برای تشخیص درجه معلومات) محسوب شود، لیکن چون طرح رساله عـربی در مورد تشخیص پایه اطـلاعات اسـتاد در قانون پیش‌بینی نشده بود، آن متن عربی به همت استاد فقید به فارسی درآمد و مقدمهای بر آن نگاشت...<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/21551/7 ر.ک: بی‌نام، ص 7]</ref>. | ||
در ابتدای کتاب، همچنین شرح‌حال نویسنده و معرفی آثار او به قلم محمد خوانساری در پانزده صفحه آمده است<ref>ر.ک: مقدمه، ترجمه احوال مرحوم فاضل، ص15-1</ref>. | در ابتدای کتاب، همچنین شرح‌حال نویسنده و معرفی آثار او به قلم محمد خوانساری در پانزده صفحه آمده است<ref>ر.ک: مقدمه، ترجمه احوال مرحوم فاضل، ص15-1</ref>. | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
سبک نگارش مرحوم [[فاضل تونی، محمدحسین|فاضل]] در این رساله به نثر قدیم است، اما به سبب سادگی و روانی، خواننده در فهم متن با مشکل مواجه نیست. | سبک نگارش مرحوم [[فاضل تونی، محمدحسین|فاضل]] در این رساله به نثر قدیم است، اما به سبب سادگی و روانی، خواننده در فهم متن با مشکل مواجه نیست. | ||
همچنین مطالب کتاب را گاه به زیور اشعاری از [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]]، [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]]، [[شبستری، محمود|شیخ محمود شبستری]] و جامی آراسته. در برخی موارد نیز از آیات قرآن و روایات اهل‌بیت(ع) برای تأکید بر صحت مطالب استفاده می‌کند<ref>ر.ک: صادق زاده دربان، فیروزه، ص 77</ref>. | همچنین مطالب کتاب را گاه به زیور اشعاری از [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]]، [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]]، [[شبستری، محمود|شیخ محمود شبستری]] و جامی آراسته. در برخی موارد نیز از آیات قرآن و روایات اهل‌بیت(ع) برای تأکید بر صحت مطالب استفاده می‌کند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/18072/77 ر.ک: صادق زاده دربان، فیروزه، ص 77]</ref>. | ||
همان‌گونه که مرحوم [[فروزانفر، بدیع‌الزمان|فروزانفر]] در مقدمه اشاره کرده است، نویسنده بسیاری از مشکلات عبارات قیصری که بسیاری معتقدند که سهو یا اشتباه شارح یا ناسخ است را با ذهن نقاد خود حل کرده است؛ از جمله این موارد نفی واسطه بین وجود مطلق و عدم مطلق است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص5</ref>. | همان‌گونه که مرحوم [[فروزانفر، بدیع‌الزمان|فروزانفر]] در مقدمه اشاره کرده است، نویسنده بسیاری از مشکلات عبارات قیصری که بسیاری معتقدند که سهو یا اشتباه شارح یا ناسخ است را با ذهن نقاد خود حل کرده است؛ از جمله این موارد نفی واسطه بین وجود مطلق و عدم مطلق است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص5</ref>. | ||