۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
از جمله قصاید کتاب، تائیه ابن عربی است که چهارمین تائیه مذکور در کتاب است. [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] عارفی روشنضمیر است که عالم را تجلی پروردگار میداند: «سماء الدنیا فیها التجلی لربنا»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 62، بیت11</ref>. | از جمله قصاید کتاب، تائیه ابن عربی است که چهارمین تائیه مذکور در کتاب است. [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] عارفی روشنضمیر است که عالم را تجلی پروردگار میداند: «سماء الدنیا فیها التجلی لربنا»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 62، بیت11</ref>. | ||
او قلب را عضوی شریف میداند که تنها باید جایگاه خداوند باشد: | او قلب را عضوی شریف میداند که تنها باید جایگاه خداوند باشد: | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|''أترضی بغیر الله فی القلب ساکنا''|2=''ألم تعلم أن القلب اشرف بضعة''<ref>ر.ک: همان، ص74، بیت 21</ref>}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
در بخشی دیگری از این تائیه، رسولالله(ص) را بهعنوان بهترین اسوه معرفی و پیروی از ایشان را بالاترین فضیلت میداند: | |||
در بخشی دیگری از این تائیه، رسولالله(ص) را بهعنوان بهترین اسوه معرفی و پیروی از ایشان را بالاترین فضیلت میداند: | {{شعر}} | ||
{{ب|''ألم تر حال المصطفی فی حیاته''|2=''و فیه لراج الله احسن اسوة''}} | |||
{{ب|''هو المصطفی الهادی الی خیر سنة''|2=''و کل فخار فهو فی التبعیة''<ref>ر.ک: همان، ص75</ref>}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
از دیگر قصاید ذکر شده در کتاب تائیه ابن فارض است. ناظم این قصیده تائیه که در باب خود نظیر ندارد، یکی از اکابر عرفا و متصوفه اسلامی در قرن هفتم، شیخ بارع کامل شرفالدین عمر بن علی حموی مصری است، که از حیث احاطه بر مراتب سلوک و درجات شهود و تقلبات در اطوار عشق و اغوار حب و ولایت، دارای مقام و مرتبه خاص است. | از دیگر قصاید ذکر شده در کتاب تائیه ابن فارض است. ناظم این قصیده تائیه که در باب خود نظیر ندارد، یکی از اکابر عرفا و متصوفه اسلامی در قرن هفتم، شیخ بارع کامل شرفالدین عمر بن علی حموی مصری است، که از حیث احاطه بر مراتب سلوک و درجات شهود و تقلبات در اطوار عشق و اغوار حب و ولایت، دارای مقام و مرتبه خاص است. | ||
خط ۷۳: | خط ۷۷: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده: | |||
[[رده:زبانشناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات عربی]] | |||
[[رده:فروردین(1401)]] |
ویرایش