۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'کـ' به 'ک') |
|||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
و سخنان خود را به رموز مقایسه میکند و البته این توانایی او بدانکه مسائل بسیار مشکل و پیچیده را اجمالا بیان میکند، نشان پختگی شخصیت عرفانی و معنوی او است<ref>ر.ک: اشوتس یانیس، ص74</ref>. | و سخنان خود را به رموز مقایسه میکند و البته این توانایی او بدانکه مسائل بسیار مشکل و پیچیده را اجمالا بیان میکند، نشان پختگی شخصیت عرفانی و معنوی او است<ref>ر.ک: اشوتس یانیس، ص74</ref>. | ||
ناگفته نماند که شیوه زبان عربی در این رساله خیلی زیبا و شیرین است و سخن وی سرشار و مالامال از عبارات قوی و استعارات عجیب است و این زیبایی و شیرینی زبان، گواهی است بر آنکه خود مؤلف به حقیقت اشیا و کنه معانی رسیده باشد و در آن اشراق، آنها را مشاهده | ناگفته نماند که شیوه زبان عربی در این رساله خیلی زیبا و شیرین است و سخن وی سرشار و مالامال از عبارات قوی و استعارات عجیب است و این زیبایی و شیرینی زبان، گواهی است بر آنکه خود مؤلف به حقیقت اشیا و کنه معانی رسیده باشد و در آن اشراق، آنها را مشاهده کرده و البته وی به علم نقلی و تحصیلات عقلی اکتفا نکرده است. یکی از خصوصیات دیگر این رساله آنکه گهگاه مؤلف اشعار فارسی را از عمر خیام، [[ناصر خسرو]]، حکیم سنایی و غیره نقل میکند و گویا هریک بیت و رباعی از یک حالت روحانی انسان که گاه در حضیض کفر و جاهلی افتاده است، گاه در حالت شبهه و تحیّر باقی مانده و گاه به اوج ایمان و عرفان رسیده، گواهی میدهد<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
مطالب کتاب در 40 فیض بیان شده که بهترتیب چنین است: وجود (هستی)، ذات و صفات باریتعالی، علم باریتعالی، آفرینش، عقول آسمانی و کیفیت آفرینش، مراتب آفرینش، آفرینش عالم عناصر، عالم اثیر، چگونگی افلاک، هیولای افلاک، سلسله آفرینش، باریتعالی به آفرینش بدی قصد نمیفرماید، آنچه از حق صادر گردد خیر محض است یا خیر مستولی بر شرّ، عالم اضداد، مراتب قوه و استعداد مواد، کمال آفرینش، تقسیم انسان به نفس و بدن، ادراک، نفس انسانی، مواضع حواس در بدن انسان، روح انسانی حامل جمیع قوای نفس انسانی است، کیفیت تدبیر نفس برای بدن، نصیحت و توصیه به دوری از دانشمندنمایان، تقسیم عالم به عالم ملک و عالم ملکوت، مرگ و فنایی برای آدمی نیست، نفس، توجه نفس به زندگی، سودگیری از عبادات و اجرای اوامر شرع، دوری از جاهلان، روی آوردن بهسوی تقوی و عرفان، قابلیت انسان برای پذیرفتن عوالم روحانی و حسی، خوشا بر آنانکه به راه راست رفتند، انکار پارهای از متکلمین محبت الهی و ولایت خاصهاش را به علمای راسخین، جذبه الهی و رهایی از صفات نفس، محبت الهی، مراتب آفرینش انسان، هدایت نفس به راه راست، اسباب لازم برای ایجاد خوارق عادات خلایق صادره از انبیا، ولیّ کامل، خاتمه و وصیت<ref>ر.ک: فهرست مطالب بخش فارسی کتاب، ص122-123</ref>. | مطالب کتاب در 40 فیض بیان شده که بهترتیب چنین است: وجود (هستی)، ذات و صفات باریتعالی، علم باریتعالی، آفرینش، عقول آسمانی و کیفیت آفرینش، مراتب آفرینش، آفرینش عالم عناصر، عالم اثیر، چگونگی افلاک، هیولای افلاک، سلسله آفرینش، باریتعالی به آفرینش بدی قصد نمیفرماید، آنچه از حق صادر گردد خیر محض است یا خیر مستولی بر شرّ، عالم اضداد، مراتب قوه و استعداد مواد، کمال آفرینش، تقسیم انسان به نفس و بدن، ادراک، نفس انسانی، مواضع حواس در بدن انسان، روح انسانی حامل جمیع قوای نفس انسانی است، کیفیت تدبیر نفس برای بدن، نصیحت و توصیه به دوری از دانشمندنمایان، تقسیم عالم به عالم ملک و عالم ملکوت، مرگ و فنایی برای آدمی نیست، نفس، توجه نفس به زندگی، سودگیری از عبادات و اجرای اوامر شرع، دوری از جاهلان، روی آوردن بهسوی تقوی و عرفان، قابلیت انسان برای پذیرفتن عوالم روحانی و حسی، خوشا بر آنانکه به راه راست رفتند، انکار پارهای از متکلمین محبت الهی و ولایت خاصهاش را به علمای راسخین، جذبه الهی و رهایی از صفات نفس، محبت الهی، مراتب آفرینش انسان، هدایت نفس به راه راست، اسباب لازم برای ایجاد خوارق عادات خلایق صادره از انبیا، ولیّ کامل، خاتمه و وصیت<ref>ر.ک: فهرست مطالب بخش فارسی کتاب، ص122-123</ref>. | ||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
متأسفانه ما معلوماتی راجع به زمان و مکان و چگونگی تألیف این رساله در دست نداریم. ناشر و مترجم فارسی این رساله، گمان دارد این رساله در زمان اقامت [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] در قریه کهک تصنیف شده است، اما هیچ دلیلی برای این ادعا نمیآورد<ref>ر.ک: اشوتس یانیس، ص74</ref>. | متأسفانه ما معلوماتی راجع به زمان و مکان و چگونگی تألیف این رساله در دست نداریم. ناشر و مترجم فارسی این رساله، گمان دارد این رساله در زمان اقامت [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] در قریه کهک تصنیف شده است، اما هیچ دلیلی برای این ادعا نمیآورد<ref>ر.ک: اشوتس یانیس، ص74</ref>. | ||
آخرین متن انتقادی رساله، همراه با ترجمه فارسی آن در سال 1399ق/1979م، در تهران و در سلسله انتشارات انجمن فلسفه ایران (شماره 94) به | آخرین متن انتقادی رساله، همراه با ترجمه فارسی آن در سال 1399ق/1979م، در تهران و در سلسله انتشارات انجمن فلسفه ایران (شماره 94) به کوشش احمد شفیعیها، استاد دانشگاه گوته فرانکفورت، چاپ شده است. ترجمه روسی آن نیز بر اساس همین متن توسط یانیس اشوتس اجرا شده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== |
ویرایش