ابن ابی‌داود، عبدالله بن سلیمان: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ذهبى' به 'ذهبى'
جز (جایگزینی متن - 'دار قطنى' به 'دار قطنى')
جز (جایگزینی متن - 'ذهبى' به 'ذهبى')
خط ۸۸: خط ۸۸:
308/3؛عليمى،15-16)،محمد بن سلمۀ مرادى(داوودى،
308/3؛عليمى،15-16)،محمد بن سلمۀ مرادى(داوودى،


230/1)،عيسى[بن]زغبه(ذهبى،العبر،472/1)،سليمان خلاد،حسن
230/1)،عيسى[بن]زغبه([[ذهبى]]،العبر،472/1)،سليمان خلاد،حسن


ابن ابح،ابو زيد عمر بن شبه،يونس بن حبيب اصفهانى،موسى بن حزام
ابن ابح،ابو زيد عمر بن شبه،يونس بن حبيب اصفهانى،موسى بن حزام
خط ۱۶۲: خط ۱۶۲:
و ثاقت ابن ابى داوود در نقل و حديث محل ترديد است.بيش تر
و ثاقت ابن ابى داوود در نقل و حديث محل ترديد است.بيش تر


رجال شناسان و تاريخ نگاران وى را پارسا و موثق دانسته‌اند(ذهبى،
رجال شناسان و تاريخ نگاران وى را پارسا و موثق دانسته‌اند([[ذهبى]]،


المغنى،341/1؛سمعانى،85/7؛ابن جزرى،420/1؛ابن حجر،
المغنى،341/1؛سمعانى،85/7؛ابن جزرى،420/1؛ابن حجر،
خط ۱۶۸: خط ۱۶۸:
293/3)،ولى پدرش او را كذّاب خوانده و از اينكه فرزندش بر مسند
293/3)،ولى پدرش او را كذّاب خوانده و از اينكه فرزندش بر مسند


قضا نشيند،ابراز ناخشنودى كرده است(جرجانى،1577/4؛ذهبى،
قضا نشيند،ابراز ناخشنودى كرده است(جرجانى،1577/4؛[[ذهبى]]،


ميزان الاعتدال،433/2).اين شهادت پدر در مورد فرزند سبب شده
ميزان الاعتدال،433/2).اين شهادت پدر در مورد فرزند سبب شده
خط ۱۷۴: خط ۱۷۴:
است كه كسانى چون ابن صاعد،عبد اللّه را غير قابل اعتماد بدانند.
است كه كسانى چون ابن صاعد،عبد اللّه را غير قابل اعتماد بدانند.


ولى ذهبى به دليل دشمنى ابن صاعد با ابن ابى داوود اين سخن را
ولى [[ذهبى]] به دليل دشمنى ابن صاعد با ابن ابى داوود اين سخن را


بى‌اعتبار شمرده است(همانجا)و خود،او را موثق مى‌داند و بر اين
بى‌اعتبار شمرده است(همانجا)و خود،او را موثق مى‌داند و بر اين
خط ۱۸۰: خط ۱۸۰:
باور است كه نسبت كذب از سوى پدر بدو در زمينه‌هاى ديگر جز
باور است كه نسبت كذب از سوى پدر بدو در زمينه‌هاى ديگر جز


حديث بوده است(المغنى،341/1).اين سخن ذهبى با اين شهادت
حديث بوده است(المغنى،341/1).اين سخن [[ذهبى]] با اين شهادت


[[دارقطنی، علی بن عمر|دار قطنى]]،شاگرد ابن ابى داوود،كه مى‌گويد:«او ثقه است ولى در بيان
[[دارقطنی، علی بن عمر|دار قطنى]]،شاگرد ابن ابى داوود،كه مى‌گويد:«او ثقه است ولى در بيان
خط ۲۱۸: خط ۲۱۸:
ابن عمران از ياران امام على(ع)بود و در پيكار صفين شهيد شد
ابن عمران از ياران امام على(ع)بود و در پيكار صفين شهيد شد


(سمعانى،85/7)،اما ابن ابى داوود خود در اصفهان و بغداد به ناصبى‌بودن متهم گرديد كه از آن تبرّى جسته و تبرئه شده است(ذهبى،ميزان
(سمعانى،85/7)،اما ابن ابى داوود خود در اصفهان و بغداد به ناصبى‌بودن متهم گرديد كه از آن تبرّى جسته و تبرئه شده است([[ذهبى]]،ميزان


الاعتدال،434/2،435؛ابن بدران،442/7).با آنكه رواياتى نيز
الاعتدال،434/2،435؛ابن بدران،442/7).با آنكه رواياتى نيز
خط ۲۲۶: خط ۲۲۶:
بودن او غير محتمل است؛به ويژه آنكه طبرى تجليل وى از على(ع)
بودن او غير محتمل است؛به ويژه آنكه طبرى تجليل وى از على(ع)


را ناشى از ترس دانسته است(ذهبى،ميزان الاعتدال،435/2).از
را ناشى از ترس دانسته است([[ذهبى]]،ميزان الاعتدال،435/2).از


سوى ديگر،نام وى هم در سلسلۀ فقيهان و محدّثان حنبلى آمده(ابن
سوى ديگر،نام وى هم در سلسلۀ فقيهان و محدّثان حنبلى آمده(ابن
خط ۲۴۰: خط ۲۴۰:
مشايخ آنان شد(442/7).از سخنان اوست؛همۀ مردمان از من بهلند،
مشايخ آنان شد(442/7).از سخنان اوست؛همۀ مردمان از من بهلند،


مگر آنان كه مرا به بغض على رضى الله عنه متهم داشته‌اند(ذهبى،
مگر آنان كه مرا به بغض على رضى الله عنه متهم داشته‌اند([[ذهبى]]،


ميزان الاعتدال،434/2).
ميزان الاعتدال،434/2).
خط ۲۵۲: خط ۲۵۲:
گزاردند و عدۀ نمازگزاران از 000،300 تن گذشت.سرانجام وى را
گزاردند و عدۀ نمازگزاران از 000،300 تن گذشت.سرانجام وى را


در گورستان باب بستان بغداد به خاك سپردند(ذهبى،دول الاسلام،
در گورستان باب بستان بغداد به خاك سپردند([[ذهبى]]،دول الاسلام،


139/1؛عليمى،19؛ابن بدران،442/7-443).[1]
139/1؛عليمى،19؛ابن بدران،442/7-443).[1]
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش