۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'آخوند خراسانى' به 'آخوند خراسانى'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'آخوند خراسانى' به 'آخوند خراسانى') |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
كتاب درر الفوائد پس از وفات سيد محمد فشاركى اصفهانى تأليف شده، زيرا به دنبال نام ايشان عبارت‌هاى «نور اللّه مضجعه» و «طاب ثراه» ديده مى‌شود و از طرفى قبل از ارتحال آخوند خراسانى در سال 1329 قمرى نگاشته شده، زيرا بعد از نام ايشان عبارت‌هاى «دام بقاه» و نظائر آن ديده مى‌شود. بنابراين، كتاب بين سال‌هاى 1316 قمرى تا 1329 قمرى تأليف شده است. | كتاب درر الفوائد پس از وفات سيد محمد فشاركى اصفهانى تأليف شده، زيرا به دنبال نام ايشان عبارت‌هاى «نور اللّه مضجعه» و «طاب ثراه» ديده مى‌شود و از طرفى قبل از ارتحال [[آخوند خراسانى]] در سال 1329 قمرى نگاشته شده، زيرا بعد از نام ايشان عبارت‌هاى «دام بقاه» و نظائر آن ديده مى‌شود. بنابراين، كتاب بين سال‌هاى 1316 قمرى تا 1329 قمرى تأليف شده است. | ||
آن چنانكه در مقدمۀ كتاب گفته شده، مؤلف ابتدا كتاب اصولى به نام درر الفوائد را نگاشته كه علاوه بر اين كه مسائل مهم اصولى را در بر داشته در نهايت اختصار و داراى متنى روان و آسان بوده است؛ ولى پس از مدتى در بعضى از نظريات مطرح شده، تجديد نظر كرده و آنچه به نظرش مورد نياز بوده اضافه كرده كه در حواشى كتاب مشهود است. | آن چنانكه در مقدمۀ كتاب گفته شده، مؤلف ابتدا كتاب اصولى به نام درر الفوائد را نگاشته كه علاوه بر اين كه مسائل مهم اصولى را در بر داشته در نهايت اختصار و داراى متنى روان و آسان بوده است؛ ولى پس از مدتى در بعضى از نظريات مطرح شده، تجديد نظر كرده و آنچه به نظرش مورد نياز بوده اضافه كرده كه در حواشى كتاب مشهود است. | ||
| خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
مؤلف كتاب از طريق سيد محمد فشاركى و ساير اساتيدش به نظريات ميرزاى شيرازى بزرگ، و از طريق آشنايى با نظريات استادش آخوند خراسانى و حاشيۀ او بر رسائل بر نظريات شيخ اعظم احاطۀ كامل داشته كه در جاى جاى كتاب مشهود است. مثلا «ذهب جمع من مشايخنا إلى الأول تبعا لسيد مشايخنا الميرزا الشيرازي - قده - أورد عليه سيدنا الأستاذ نقلاً عن سيد مشايخنا الميرزا الشيرازي - قده - قال شيخنا الأستاذ في تعليقاته...» | مؤلف كتاب از طريق سيد محمد فشاركى و ساير اساتيدش به نظريات ميرزاى شيرازى بزرگ، و از طريق آشنايى با نظريات استادش [[آخوند خراسانى]] و حاشيۀ او بر رسائل بر نظريات شيخ اعظم احاطۀ كامل داشته كه در جاى جاى كتاب مشهود است. مثلا «ذهب جمع من مشايخنا إلى الأول تبعا لسيد مشايخنا الميرزا الشيرازي - قده - أورد عليه سيدنا الأستاذ نقلاً عن سيد مشايخنا الميرزا الشيرازي - قده - قال شيخنا الأستاذ في تعليقاته...» | ||
بنابراين قسمت عمده‌اى از كتاب به طرح نظريات آخوند خراسانى و ميرزاى شيرازى و سيد محمد فشاركى و شيخ اعظم انصارى اختصاص يافته است. | بنابراين قسمت عمده‌اى از كتاب به طرح نظريات [[آخوند خراسانى]] و ميرزاى شيرازى و سيد محمد فشاركى و شيخ اعظم انصارى اختصاص يافته است. | ||
خصوصيت ديگر كتاب طرح خلاصۀ مباحث و دورى از زياده‌گويى و پرداختن به مباحث مهم و اصلى علم اصول است؛ مثلا «فنقول اختلف في المسألة و قيل فيها أقوال عديدة لا يهمنا ذكرها خوفاً عن التطويل، تم الكلام في أحكام الشك بأسرها مع مراعاة الاختصار و الاجتناب عن الزوايد و التكرار» و در بيان اقسام استصحاب به اعتبار مستصحب و دليل و شك مى‌گويد؛ «لا يهمنا التعرض لذكرها لقلة الجدوى». | خصوصيت ديگر كتاب طرح خلاصۀ مباحث و دورى از زياده‌گويى و پرداختن به مباحث مهم و اصلى علم اصول است؛ مثلا «فنقول اختلف في المسألة و قيل فيها أقوال عديدة لا يهمنا ذكرها خوفاً عن التطويل، تم الكلام في أحكام الشك بأسرها مع مراعاة الاختصار و الاجتناب عن الزوايد و التكرار» و در بيان اقسام استصحاب به اعتبار مستصحب و دليل و شك مى‌گويد؛ «لا يهمنا التعرض لذكرها لقلة الجدوى». | ||