أطيب البيان في تفسير القرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ملا هادى سبزوارى' به 'ملا هادى سبزوارى'
جز (جایگزینی متن - 'تفسير مجمع البيان' به 'تفسير مجمع البيان')
جز (جایگزینی متن - 'ملا هادى سبزوارى' به 'ملا هادى سبزوارى')
خط ۸۸: خط ۸۸:
#رجال يادشده در اين تفسير، همه مورد اعتماد شيعه است و به غير كارى ندارد و حتى مراجعه به تفاسير عامه را جايز نمى‌داند  <ref>همان، مقدمه جلد اوّل، ص23</ref>.
#رجال يادشده در اين تفسير، همه مورد اعتماد شيعه است و به غير كارى ندارد و حتى مراجعه به تفاسير عامه را جايز نمى‌داند  <ref>همان، مقدمه جلد اوّل، ص23</ref>.
#مؤلف به مسائل اخلاقى توجه فراوانى دارد و به هر بهانه‌اى آنها را طرح مى‌كند و بعضا احساس مى‌شود كه از كتاب تفسير خارج شده و به يك كتاب اخلاقى نزديك‌تر است.
#مؤلف به مسائل اخلاقى توجه فراوانى دارد و به هر بهانه‌اى آنها را طرح مى‌كند و بعضا احساس مى‌شود كه از كتاب تفسير خارج شده و به يك كتاب اخلاقى نزديك‌تر است.
#اندكى مباحث فلسفى، در اين تفسير به چشم مى‌خورد، اما منظور اصلى مفسر نيست و در ضمن مباحث، استشهادات زيادى، به منظومه ملا هادى سبزوارى دارد  <ref>همان، ج4، ص329؛ ج5، ص123؛ ج7، ص133 و 271؛ ج10، ص451</ref>. در مواردى هم كلام حكما را طرح و جرح و تعديل مى‌كند  <ref> همان، ج13، 342؛ ج12، ص7 و 338</ref>.
#اندكى مباحث فلسفى، در اين تفسير به چشم مى‌خورد، اما منظور اصلى مفسر نيست و در ضمن مباحث، استشهادات زيادى، به منظومه [[سبزواری، هادی|ملا هادى سبزوارى]] دارد  <ref>همان، ج4، ص329؛ ج5، ص123؛ ج7، ص133 و 271؛ ج10، ص451</ref>. در مواردى هم كلام حكما را طرح و جرح و تعديل مى‌كند  <ref> همان، ج13، 342؛ ج12، ص7 و 338</ref>.
#مؤلف براى بيان و اثبات منظور خويش از تمامى اخبار و احاديث اهل‌بيت(ع) استفاده مى‌كند و از سلسله روات و رجال آن‌ها زياد ياد نمى‌نمايد، ولى همه را از طريقى مى‌گيرد كه رجال آن مورد اعتماد شيعه‌اند.
#مؤلف براى بيان و اثبات منظور خويش از تمامى اخبار و احاديث اهل‌بيت(ع) استفاده مى‌كند و از سلسله روات و رجال آن‌ها زياد ياد نمى‌نمايد، ولى همه را از طريقى مى‌گيرد كه رجال آن مورد اعتماد شيعه‌اند.
#مؤلف به احاديثى كه مستند نباشد توجهى ندارد؛ چنان‌كه خود مى‌گويد: اخبار زيادى از خواص القرآن از پيامبر و از حضرت باقر(ع) نقل كرده‌اند، صرف نظر كرده‌ايم؛ چون سند نداشت  <ref>همان، ج12، ص104</ref>.
#مؤلف به احاديثى كه مستند نباشد توجهى ندارد؛ چنان‌كه خود مى‌گويد: اخبار زيادى از خواص القرآن از پيامبر و از حضرت باقر(ع) نقل كرده‌اند، صرف نظر كرده‌ايم؛ چون سند نداشت  <ref>همان، ج12، ص104</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش