۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
}} | }} | ||
'''قانون | '''قانون تفسیر'''، اولین و جدیترین اثر قرآن پژوهى استاد پیشکسوت [[کمالی دزفولی، سید علی|کمالى دزفولى(ره)]] است و در واقع جلد اول از دوره سه جلدى کتب علوم القرآن آن فرزانه می‌باشد. در این اثر، محقق ارجمند با نگاهى نو و بدیع در مباحث بکر علوم قرآن، به خلق اثرى شگفت انگیز دست زده، چنانکه با مهارت و استادى به طرح مباحث بنیادین این علم پرداخته و ابواب و عناوین آن را به نظم و نسقى نوین عرضه کرده و آراء و اندیشه‌هاى خویش را با اتقان و استحکام بیان داشته است. آن گونه که از این اثر پیداست، اعتقاد و اعتماد خالصانه استاد به سنت معصومین(ع)، دروازه ورود ایشان به ساحت مقدس قرآن شد و فى الواقع این نگاه عمیق میراث گرانبهایى بود که او از اسلاف ارجمند خود در حوزه علمیه دزفول به ارث می‌برد. | ||
==ساختار == | ==ساختار == | ||
این کتاب داراى یک پیشگفتار، دوازده بخش، دو ملحق و پنج مستدرک است. | |||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
پیشگفتار مفصل مؤلف، حسن مطلع این اثر قیم است. گفتارى است که در عین صلابت، سلیس و روان و البته پر مغز و جان دار بودن، بیانگر روح اجتماعى و اصلاح گرایانه استاد می‌باشد. ضمن بیان جایگاه قرآن و دعوت به فهم وعمل به آن، مختصرى در تاریخ پیدایش علوم قرآن به عنوان مقدمه تفسیر ذکر کرده‌اند. | |||
بخش | بخش یکم: تعاریف که شامل تعاریف علم، قرآن، علوم القرآن، تفسیر، تاویل و موارد استعمال این دو در قرآن، روایات و اقوال علما، نامها و صفتهاى قرآن در قرآن و... است. تعریف جامع ایشان از علوم القرآن شنیدنى است: مقصود از آن، گروهى از معارف متصله قرآن است، خواه تصورى باشند، خواه تصدیقى که به نحوى از انحاء و به طور خاص خادم قرآن باشند، مانند علم الرسم و... و قید «به طور خاص» براى آن است که بعض از علوم را هر چند به طور مقدمه در فهم قرآن دخیلند مانند صرف و نحو خارج کند، نه علم اعراب القرآن را که به طور خاص در فهم قرآن دخیل است... | ||
بخش دوم: قابل فهم بودن قرآن؛ | بخش دوم: قابل فهم بودن قرآن؛ که شامل مباحثى مانند: چگونه قرآن را میفهمیدند، ادله مفهوم بودن قرآن و مخالفین آن است. | ||
بخش سوم: | بخش سوم: مصونیت قرآن از تحریف؛ که شامل مباحث: چگونه تغییر میدهند، دلائل عدم تحریف و ادله قائلین به تحریف می‌باشد. | ||
بخش چهارم: جمع و فراهم ساختن قرآن؛ | بخش چهارم: جمع و فراهم ساختن قرآن؛ که شامل مباحثى است چون: معانى جمع، کتابت و ضبط، خوانایى و نویسایى پیغمبر(ص)، کاتبان وحى، وسائل نوشتن، ترکیب قرآن و الفاظ آن، ترتیب آیات، عدد آنها و فواصل، ابعاض قرآن، جمع قرآن در زمان پیغمبر(ص)، جمع خاص [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] و جمع در زمان ابوبکر و عثمان. | ||
بخش پنجم: قرائات؛ | بخش پنجم: قرائات؛ که یکى از مهم ترین بخش‌هاى این کتاب و بلکه مباحث علوم قرآنى است. | ||
محقق به اقتضاى شبهات و | محقق به اقتضاى شبهات و ایرادات مطرح، نظرات خاص و بکر خود را ارائه نموده است. این بخش، شامل مباحثى است مانند: معناى قرائت، اختلاف قرائت و علل پیدایش قرائت. اختلاف عمدى، حدود مرزهاى اختلافات جائز، سبعة احرف از طریق امامیه، سبعة احرف از طرق عامه، توحید نص و... ایشان در این بخش تاکید دارند که: «جواز اختلاف قرائت براى رفع عسر و حرج بوده و با رفع عسر و حرج در زمان حاضر وجهى بر قرائت به اختلاف وجود ندارد و بلکه مذموم و مردود است.» | ||
بخش ششم: اسباب نزول؛ | بخش ششم: اسباب نزول؛ که داراى مباحثى است، از جمله: دانستن سبب نزول، اقسام نزول، عموم لفظ و خصوص سبب، سماع یا اجتهاد در اسباب نزول و اشتباه در اسباب نزول. | ||
بخش هفتم: | بخش هفتم: تفسیر به رأى؛ که شامل مباحثى مانند: مراد از رأى، دلائل مانعین و مجیزین، منشا خطا در تفسیر است. | ||
بخش هشتم: | بخش هشتم: محکم و متشابه؛ که شامل مباحثى چون: اقسام تعریفات اصطلاحى، اسباب تشابه، ارائه جدولى از اقسام محکم و متشابه و اشاره به موضوعات آیات آنها، رسوخ در علم و راسخون در آن بوده که این بخش نیز خالى از نکات مغز و پر مغز نیست. | ||
بخش نهم: ظهر و بطن قرآن؛ درباره منشا، معنا و | بخش نهم: ظهر و بطن قرآن؛ درباره منشا، معنا و مصادیق آن، که داراى دو مبحث: دلایل منقول و دلیل عقلى، است. | ||
بخش دهم: نسخ، بداء؛ | بخش دهم: نسخ، بداء؛ که شامل موضوعاتى چون: نسخ در لغت و اصطلاح، شناخت ناسخ و منسوخ، شرایط نسخ، وجوه نسخ، فایده نسخ، آراء موافقین و مخالفین، مسئله بداء ودیدگاه شیعه و اهل سنت در آن، می‌باشد. | ||
ملحق بخش دهم: | ملحق بخش دهم: تاریخ نزول، ضوابط مکى و مدنى بودن، وجوه مختلف نزول قرآن و شمارش سوره‌هاى مکى و مدنى، مورد بحث واقع شده است. | ||
بخش | بخش یازدهم: مصادر تفسیر؛ دربردارنده موضوعاتى همچون: مصادر الزامى و استحسانى، مصدر اول: قرآن، مصدر دوم: سنت، طرق امامیه، طرق عامه، رتبه کتاب و سنت، تعارض کتاب و سنت صحابى و قول او، صحابه و فهم قرآن، صحابه و تفسیر، قول تابعى. | ||
بخش داوزدهم: | بخش داوزدهم: شرایط تفسیر؛ که شامل: مقدمه، علومى که باید مفسر آنها را فرا گیرد و شرایط اتخاذ روش احسن است. | ||
دانستن علومى مانند لغت، صرف، اشتقاق، نحو و اعراب، اسلوب (معانى، | دانستن علومى مانند لغت، صرف، اشتقاق، نحو و اعراب، اسلوب (معانى، بیان، بدیع)، قراءات، کلام، اصول فقه، اسباب نزول، علم به ناسخ و منسوخ، درایه، علم به روایات مرفوعه، علم به احوال بشر و خلوص نیت را شرط اول امورى می‌داند که مفسر باید واجد آن باشد. | ||
شرط دوم دانستن روشى است | شرط دوم دانستن روشى است که پس از دارا بودن علوم، باید پى بگیرد، و براى آن نیز یازده شرط قائل می‌شود. | ||
ملحق بخش دوازدهم: قصص و | ملحق بخش دوازدهم: قصص و اسرائیلیات؛ که دربرگیرنده: چگونگى قصه‌هاى قرآن، اسرائیلیات پیرامون قصص قرآن و خاتمه است. | ||
تقسیم تفسیر از یک نظر به اجمالى وتفصیلى و نقد "التفسیر و المفسرون" محمدحسین ذهبى بابت اظهار نظر وى در مورد منابع تفسیر شیعه در خاتمه آمده است. | |||
مستدرکات: حاوى پنج مستدرک براى بخش‌هاى یکم، سوم، چهارم، پنجم و دهم است. این اثر براى نخستین بار در سال 1354ش از سوى انتشارات کتابخانه صدر در 483 صفحه قطع وزیرى چاپ و منتشر گردید. | |||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
#متن | #متن کتاب | ||
#مقاله | #مقاله سیرى در آثار قرآن‌پژوهى استاد فقید سید على کمالى دزفولى، سید مجتبى مجاهدیان فصلنامه پیام جاودان شماره‌ى 8 پاییز 1384 | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||