۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'هـ' به 'ه'
جز (جایگزینی متن - 'گلپایگانی، محمدرضا' به 'گلپایگانی، سید محمدرضا') |
جز (جایگزینی متن - 'هـ' به 'ه') |
||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
وی با [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ تهرانی]] نیز رابطه ویژه‌ای داشت و خود گفته بود «[[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقا بزرگ]] تا آخر عمر، هر ماه رمضان یک افطاری دونفری مرا دعوت می‌کرد. | وی با [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ تهرانی]] نیز رابطه ویژه‌ای داشت و خود گفته بود «[[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقا بزرگ]] تا آخر عمر، هر ماه رمضان یک افطاری دونفری مرا دعوت می‌کرد. | ||
با درگذشت [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردی]] و مطرح شدن مرجعیت [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] و با توجه به اینکه نسخه‌های نامطلوب و حاوی اغلاط و اشتباه از رسالۀ [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] در دست مردم بود، او شاگرد خود، مجتبی تهرانی را مأمور به جمع‌آوری فتاوا و تنظیم صحیح‌ترین نسخه از رسالۀ عملیه و مناسک حج خویش گرداند که در | با درگذشت [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردی]] و مطرح شدن مرجعیت [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] و با توجه به اینکه نسخه‌های نامطلوب و حاوی اغلاط و اشتباه از رسالۀ [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] در دست مردم بود، او شاگرد خود، مجتبی تهرانی را مأمور به جمع‌آوری فتاوا و تنظیم صحیح‌ترین نسخه از رسالۀ عملیه و مناسک حج خویش گرداند که در سال۱۳۴۳ه‌ش به چاپ رسید و در دسترس مقّلدان قرار گرفت. بعد‌ها تهرانی به‌همراهی بعضی دیگر از شاگردان [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]]، کتابخانۀ او را در قم دایر کردند که سه‌سال بعد توسّط ساواک تعطیل شد. | ||
در سال | در سال ۱۳۴۷ه‌ش به نجف رفت و در اقامت سه ساله، در مدرسۀ آیت‌الله بروجردی کفایه تدریس کرد و در درس [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] شرکت کرد، در درس‌های خارج اصول [[خویی، ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خویی]] و [[حکیم، سید محسن|سیدمحسن حکیم]] حاضر شد. | ||
مجموعه‌ى مباحث چندين ساله‌ى اخلاق و عرفان ايشان، تاكنون بر دو هزار درس بالغ شده و همچنان نيز اين كوثر پرفيض در فيضان و جريان است. | مجموعه‌ى مباحث چندين ساله‌ى اخلاق و عرفان ايشان، تاكنون بر دو هزار درس بالغ شده و همچنان نيز اين كوثر پرفيض در فيضان و جريان است. | ||