شفاء الغليل في بيان الشبه والمخيل ومسالك التعليل: تفاوت میان نسخه‌ها

ویژگی این کتاب، شیوه ادبی بسیار قوی آن است که در کتاب‌های این فن، مشاهده نمی‌کنیم. [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]]، مباحث دقیق کتاب قیاس و مهم‌ترین مباحث آن را در این کتاب برای ما به امانت گذاشته است. وی در مقدمه این کتاب، به جایگاه آن در علم اصول تنبیه داده و گفته که هر کسی را یارای این نیست که به اعماق مطالب این کتاب نفوذ کرده و مرواریدهایش را استخراج کند، بلکه لازم است از یک سطح خاصی از فرهنگ و هوشیاری ذهنی برخوردار باشد. او پس از دیباچه در خطبه کتاب کلماتی موزون در این‌باره بیان می‌کند که این‌گونه آغاز می‌شود: «أمـا بـعد فإن إلحاحك أيـها المـسترشد في‌ اقتراحك ولجاجك في إظهار احتياجك إلی‌ شفاء الغليل في بيان‌ مسالك‌ التعليل من المناسب‌ والمؤثر والشبه والطرد والمخيل... هزم‌ لجاجي في التسويف والتساهل وحل عقدة عـزمي في الممالطلة والتكاسل، فانجررت إلی‌ تحقيق أربك واستخرت الله تعالی في إسعافك‌ بمطلبك وأتيت‌ فيه‌ بالعجب العجاب ولباب‌ الألباب وكشفت عن وجوه أسراره غمة الحجاب وقشعت عن مغمضاته غواشي الارتياب»<ref>ر.ک: همان؛ خطبه کتاب، ص3-4</ref> و سپس خواننده را به نصیحتی عتاب‌آلود توجه می‌دهد که برای بهره‌بردن از این اثر لازم است خواننده، 4 شرط را در خود داشته باشد. این چهار شرط عبارت است از: کامل شدن درک عقلانی که حاصل وفور عقل و روشنی ذهن است؛ خوش‌فهمی و سرشاری از قریحه و استعداد و باروری عقل با دقت در زاویه نگاه با نگاه به غوامض و مسائل مشکل؛ جدایی از سرسختی و عناد و درنده‌خویی‌های عادت و آشنایی با سخنان و نظرات اصولیان و مبانی کلمات آنان و شیوه احتجاجاتشان<ref>ر.ک: همان، ص972-973؛ همان، ص4-8</ref>.