موحد ابطحی اصفهانی، سید محمدباقر: تفاوت میان نسخه‌ها

وى در سال 1370ق به حوزه علمیه نجف رفت و از محضر آیات عظام و اساتید بزرگ آمیرزا [[عبدالهادى شيرازى|عبدالهادى شیرازى]]، [[حکیم، سید محسن|حکیم]]، [[حسینی شاهرودی، سید محمود|شاهرودى]] و [[خویی، سید ابوالقاسم|خویى]] مستفیض و بهره‌مند شد، لیکن به علت گرماى طاقت‌فرساى نجف، مجبور به مراجعت به قم گردید و پیوسته تحقیق راه و روش تعالیم فقه، اصول، رجال، حدیث و تفسیر را از محضر آیات عظام [[بروجردی، سید حسین|بروجردى]]، [[امام خمينى(ره)|امام خمینى]](ره)، [[گلپایگانی، محمدرضا|گلپایگانى]]، [[شریعتمداری، سید محمدکاظم|شریعتمدارى]]، شیخ [[اراکی، محمد علی|محمد على اراکى]] و محقق یزدى؛ فلسفه، اسفار و شفاء را از فیلسوف بزرگ [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبائى]] و قانون بوعلى را از والد ماجدش و علامه حاج میرزا [[محمد طبیب‌زاده]] فراگرفته و ضمناً به تدریس سطوح عالیه فقه و اصول پرداخت.