شریف رازی، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'گلپایگانی، محمدرضا' به 'گلپایگانی، سید محمدرضا'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'گلپایگانی، محمدرضا' به 'گلپایگانی، سید محمدرضا')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۲۷: خط ۲۷:
| data-type="authorTeachers" |[[مرعشی، سید شهاب‌الدین|آيت‌الله مرعشى نجفى]]
| data-type="authorTeachers" |[[مرعشی، سید شهاب‌الدین|آيت‌الله مرعشى نجفى]]


[[گلپایگانی، محمدرضا|آيت‌الله گلپايگانى]]
[[گلپایگانی، سید محمدرضا|آيت‌الله گلپايگانى]]


[[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)
[[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)
خط ۴۰: خط ۴۰:
</div>
</div>


'''محمد شريف رازى''' (۱۳۰۱- ۱۳۷۹ش)، از علمای شیعه در قرن چهاردهم و پانزدهم قمری. او نزد [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]]، [[مرعشی، سید شهاب‌الدین|سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی]] و[[گلپایگانی، محمدرضا|سید محمدرضا گلپایگانی]] شاگردی کرد. از وی آثاری نیز بر جا مانده است که [[گنجینه دانشمندان]] مشهورترین آنها است.  
'''محمد شريف رازى''' (۱۳۰۱- ۱۳۷۹ش)، از علمای شیعه در قرن چهاردهم و پانزدهم قمری. او نزد [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]]، [[مرعشی، سید شهاب‌الدین|سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی]] و[[گلپایگانی، سید محمدرضا|سید محمدرضا گلپایگانی]] شاگردی کرد. از وی آثاری نیز بر جا مانده است که [[گنجینه دانشمندان]] مشهورترین آنها است.  


وی علاوه بر فعالیت‌های علمی، فعالیت‌های سیاسی نیز داشت و به دلیل فعالیت برای برپایی حکومت اسلامی، از سوی رژیم پهلوی زندانی و تبعید شد.
وی علاوه بر فعالیت‌های علمی، فعالیت‌های سیاسی نیز داشت و به دلیل فعالیت برای برپایی حکومت اسلامی، از سوی رژیم پهلوی زندانی و تبعید شد.
خط ۴۸: خط ۴۸:


== تحصیلات ==
== تحصیلات ==
در سن 17 سالگى و در سال 1357ق با تشويق و ترغيب مرحوم آيت‌الله شيخ محمدتقى بافقى به قم مهاجرت نمود. در آن زمان با وجود استبداد و خفقان رضاخانى به تحصيل علوم دينى پرداخت و مقدمات و ادبيات را از اساتيد آن زمان حوزه همانند آيت‌الله اديب تهرانى و ديگران فراگرفت. همچنين سطوح عالى را نزد اساتيد بزرگى مانند [[مرعشی، سید شهاب‌الدین|آيت‌الله مرعشى نجفى]]، [[گلپایگانی، محمدرضا|آيت‌الله گلپايگانى]] و [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) آموخت. در سال 1362ق به نجف عزيمت كرد و از محضر درس مرحوم آيت‌الله اصفهانى و آيت‌الله شيخ غلامحسين اردبيلى و بعضى ديگر از اساتيد نجف اشرف در آن زمان كسب فيض نمود.
در سن 17 سالگى و در سال 1357ق با تشويق و ترغيب مرحوم آيت‌الله شيخ محمدتقى بافقى به قم مهاجرت نمود. در آن زمان با وجود استبداد و خفقان رضاخانى به تحصيل علوم دينى پرداخت و مقدمات و ادبيات را از اساتيد آن زمان حوزه همانند آيت‌الله اديب تهرانى و ديگران فراگرفت. همچنين سطوح عالى را نزد اساتيد بزرگى مانند [[مرعشی، سید شهاب‌الدین|آيت‌الله مرعشى نجفى]]، [[گلپایگانی، سید محمدرضا|آيت‌الله گلپايگانى]] و [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) آموخت. در سال 1362ق به نجف عزيمت كرد و از محضر درس مرحوم آيت‌الله اصفهانى و آيت‌الله شيخ غلامحسين اردبيلى و بعضى ديگر از اساتيد نجف اشرف در آن زمان كسب فيض نمود.


پس از مدتى بواسطه عدم رضايت مادرش از دورى فرزند و دستور آيت‌الله اصفهانى، به قم مراجعت نمود. وى از زمان ورود [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] تا سال 1374ق در درس وى حاضر مى‌شد. در زمان نخست‌وزيرى دكتر مصدق به علت مبارزه با رژيم پهلوى و تلاش براى برقرارى حكومت اسلامى دستگير و زندانى گرديد و سپس به کرمان تبعيد شد. پس از آزادى در سال 1370ق مجدداً به قم مراجعت نمود و سپس به دستور آيت‌الله حجت، آيت‌الله صدر و آيت‌الله خوانسارى براى تشكيل حوزه علميه شهررى با آيت‌الله حاج شيخ على‌اكبر برهان همكارى نمود و مدرسه برهانيه را تأسيس كرد.
پس از مدتى بواسطه عدم رضايت مادرش از دورى فرزند و دستور آيت‌الله اصفهانى، به قم مراجعت نمود. وى از زمان ورود [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] تا سال 1374ق در درس وى حاضر مى‌شد. در زمان نخست‌وزيرى دكتر مصدق به علت مبارزه با رژيم پهلوى و تلاش براى برقرارى حكومت اسلامى دستگير و زندانى گرديد و سپس به کرمان تبعيد شد. پس از آزادى در سال 1370ق مجدداً به قم مراجعت نمود و سپس به دستور آيت‌الله حجت، آيت‌الله صدر و آيت‌الله خوانسارى براى تشكيل حوزه علميه شهررى با آيت‌الله حاج شيخ على‌اكبر برهان همكارى نمود و مدرسه برهانيه را تأسيس كرد.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش