۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'عـ' به 'ع'
جز (جایگزینی متن - 'مـ' به 'م') |
جز (جایگزینی متن - 'عـ' به 'ع') |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
==زادروز، زادگاه، جایگاه علمی و تبار== | ==زادروز، زادگاه، جایگاه علمی و تبار== | ||
در باب زندگی انوری میان فضلای ادب فارسی در نام شاعر، نام پدر، زمان تولد، آثار، استاد، محل تولد و زیست اختلاف است؛ اما مطابق آخرین پژوهش‌ها نام او محمد و نام پدر وی | در باب زندگی انوری میان فضلای ادب فارسی در نام شاعر، نام پدر، زمان تولد، آثار، استاد، محل تولد و زیست اختلاف است؛ اما مطابق آخرین پژوهش‌ها نام او محمد و نام پدر وی علی بوده است. لقب «انوری» را در دوران کمال شاعری خویش برگزیده است یا به او داده‌اند و قبلاً خاوری تخلص می‌کرده است. وی در یکی از دهات نسبتاً کوچک ناحیه ابیورد تولد یافـته است که بخشی از ناحیه وسیعتری است که آن ناحیه را دشت خاوران می‌نامیده‌اند و مجموعه دشت خاوران از اعمال سرخس بشمار می‌آمده است که در دو فرسنگی میهنه - زادگاه ابوسعید ابوالخیر - قرار داشته است و اکنون مجموعه این سرزمین در خاک ترکمنستان است. انوری از مجموعه معارفی چون ریاضیات و نجوم و هیئت و منطق برخوردار و دارای تحصیلات بسیار عالی بوده است. از جمله تألیفات وی احتمالاً کتابی در حکمت و نجوم با فـصول متعدد است. | ||
همچنین بعضی بر آنند که انوری شرحی بر اشارات [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]] نوشته بوده است به نام کتاب «البشارات في شرح الإشـارات». انوری بالغ بر سی سال زندگی مرفهی داشته است و در محیط خانواده‌ای بزرگ شده است که پدر وی رئیس میهنه بوده است و ارث پدر را در جوانی صرف عیش و خوشگذرانی کرده و پس از مدتی تهیدست شده است. وی در ربع اول قرن ششم متولد شـده و در ربع آخر آن قرن درگـذشته است. حکیم انوری سرآمد منجمان زمان بود. وی در آخر عمر زهد و تقوی پیشه کرد و از ملازمت سلطان و ارباب دولت بازآمد و سلطان او را طلب کرده، حکیم نپذیرفت<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/64389/45 ر.ک: محسنی‌نیا، ناصر؛ حکیما، فاطمه، ص45]</ref>. | همچنین بعضی بر آنند که انوری شرحی بر اشارات [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]] نوشته بوده است به نام کتاب «البشارات في شرح الإشـارات». انوری بالغ بر سی سال زندگی مرفهی داشته است و در محیط خانواده‌ای بزرگ شده است که پدر وی رئیس میهنه بوده است و ارث پدر را در جوانی صرف عیش و خوشگذرانی کرده و پس از مدتی تهیدست شده است. وی در ربع اول قرن ششم متولد شـده و در ربع آخر آن قرن درگـذشته است. حکیم انوری سرآمد منجمان زمان بود. وی در آخر عمر زهد و تقوی پیشه کرد و از ملازمت سلطان و ارباب دولت بازآمد و سلطان او را طلب کرده، حکیم نپذیرفت<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/64389/45 ر.ک: محسنی‌نیا، ناصر؛ حکیما، فاطمه، ص45]</ref>. | ||
==دیوان انوری== | ==دیوان انوری== | ||
انوری از طـریق شعر و سخن‌سرایی امرار معاش می‌کرد؛ بنابراین شعر وی محل درآمد، عرض هـنر، حاجت، تفاخر علمی، ادبی، واگویه، شکواییه و... است. اگـر کسی حوصله کند و دیوان انوری را از آغاز تا پایان بخواند، با اشـعار زیبا و تأثیرگذار مواجه خواهد شد. لحن محاوره‌ای و صمیمانه انوری به‌گونه‌ای است که گـویی در | انوری از طـریق شعر و سخن‌سرایی امرار معاش می‌کرد؛ بنابراین شعر وی محل درآمد، عرض هـنر، حاجت، تفاخر علمی، ادبی، واگویه، شکواییه و... است. اگـر کسی حوصله کند و دیوان انوری را از آغاز تا پایان بخواند، با اشـعار زیبا و تأثیرگذار مواجه خواهد شد. لحن محاوره‌ای و صمیمانه انوری به‌گونه‌ای است که گـویی در عصر حاضر با ما سخن می‌گوید و اگـر از بعضی ابیات سخت و پیچـیده وی که خالی از تعقید لفظی و معنوی نیست، بگذریم، انوری ما را به دنیای درون و عواطف خویش دعوت می‌کند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/64389/44 ر.ک: همان، ص44]</ref>. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||