دیوان مسعود سعد سلمان: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'بـ' به 'ب'
جز (جایگزینی متن - 'جـ' به 'ج')
جز (جایگزینی متن - 'بـ' به 'ب')
خط ۶۰: خط ۶۰:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


مـسعود‎ سعد‎ به‌عنوان شاعری حبسیه سرا‎ در موقعیتی ویژه در بـین شـاعران ادب فـارسی قرار دارد، چراکه از کلام و گفتاری خاص‎ در‎ شـعر خـود بهره برده است که‎ کنایه‎ یکی‎ از‎ آنهاست‎. «ایماء» پربسامدترین‎ کنایه‎ در‎ دیوان [[رشید یاسمی، غلامرضا|مسعود سعد]] است. این نوع از کنایه بـه دلیل سادگی و بی‌پیرایگی در‎ لفظ‎ و بیان و نیز فهم آسان و بی‌واسطه آن از سوی مخاطب بیشترین کاربرد را‎ در‎ شعر‎ [[مسعود سعد سلمان|مسعود سعد]] دارد. به‌گونه‌ای که از مجموع ١٢٧١ مورد کنایات دیوان وی‎ تعداد‎ ٩٩٧ مورد آن متعلق به کنایه ایماء است. کنایه «رمز» نیز که‎ بیان‎ آن نیاز بـه درک و فـهم مشترک از سوی گوینده و مخاطب داشته و به‎ همین‎ دلیل فهم آن تا حدی دشوار‎ و پیچیده می‌نماید، در‎ شعر‎ [[مسعود سعد سلمان|مسعود سعد]] با بسآمد بسیار‎ کمتری‎ نسبت به سایر کنایات به‌کاررفته است. این نوع از کنایه تنها‎ ٥ مورد‎ از کل ١٢٧١ مورد کنایه‎ دیوان‎ مسعود‎ سعد را شامل‎ می‌گردد‎<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/95180/43 ر.ک: توسلی، حجت، ص43] و [https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/95180/45 45]</ref>.
مـسعود‎ سعد‎ به‌عنوان شاعری حبسیه سرا‎ در موقعیتی ویژه در بین شـاعران ادب فـارسی قرار دارد، چراکه از کلام و گفتاری خاص‎ در‎ شـعر خـود بهره برده است که‎ کنایه‎ یکی‎ از‎ آنهاست‎. «ایماء» پربسامدترین‎ کنایه‎ در‎ دیوان [[رشید یاسمی، غلامرضا|مسعود سعد]] است. این نوع از کنایه به دلیل سادگی و بی‌پیرایگی در‎ لفظ‎ و بیان و نیز فهم آسان و بی‌واسطه آن از سوی مخاطب بیشترین کاربرد را‎ در‎ شعر‎ [[مسعود سعد سلمان|مسعود سعد]] دارد. به‌گونه‌ای که از مجموع ١٢٧١ مورد کنایات دیوان وی‎ تعداد‎ ٩٩٧ مورد آن متعلق به کنایه ایماء است. کنایه «رمز» نیز که‎ بیان‎ آن نیاز به درک و فـهم مشترک از سوی گوینده و مخاطب داشته و به‎ همین‎ دلیل فهم آن تا حدی دشوار‎ و پیچیده می‌نماید، در‎ شعر‎ [[مسعود سعد سلمان|مسعود سعد]] با بسآمد بسیار‎ کمتری‎ نسبت به سایر کنایات به‌کاررفته است. این نوع از کنایه تنها‎ ٥ مورد‎ از کل ١٢٧١ مورد کنایه‎ دیوان‎ مسعود‎ سعد را شامل‎ می‌گردد‎<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/95180/43 ر.ک: توسلی، حجت، ص43] و [https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/95180/45 45]</ref>.


در بررسی دستوری و زبانی کنایات شـعری مـسعود‎ سعد‎ آنچه در نگاه اول به‎ چشم‎ می‌آید‎ این‎ است‎ که: غالب کنایات شـعر‎ وی در قـالب کنایات فعل قرار دارند. ازآنجاکه کنایه فعل مخاطب عام را‎ در‎ بر می‌گیرد، بیشتر بـا هـدف‎ و مـقصود‎ مسعود‎ سعد‎ در‎ کنایه پردازی همسو‎ است‎. لذا او از این نوع کنایه با بسامد بالایی در شعر خود بهره جسته است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/95180/46 ر.ک: همان، ص 46]</ref>.
در بررسی دستوری و زبانی کنایات شـعری مـسعود‎ سعد‎ آنچه در نگاه اول به‎ چشم‎ می‌آید‎ این‎ است‎ که: غالب کنایات شـعر‎ وی در قـالب کنایات فعل قرار دارند. ازآنجاکه کنایه فعل مخاطب عام را‎ در‎ بر می‌گیرد، بیشتر با هـدف‎ و مـقصود‎ مسعود‎ سعد‎ در‎ کنایه پردازی همسو‎ است‎. لذا او از این نوع کنایه با بسامد بالایی در شعر خود بهره جسته است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/95180/46 ر.ک: همان، ص 46]</ref>.


[[مسعود سعد سلمان|مسعود سعد]] اشعار فراوانی به زبان عربی نیز سروده است؛ چنانکه در لباب الالباب آمده است: «و او را سه دیوان است یکی به تازی و یکی به پارسی و یکی به هندویی». در تذکرة الشعراء نیز بدین امر تصریح شده است: «اشعار عربی او بسیار است». اشعار عربی [[رشید یاسمی، غلامرضا|مسعود]] در چاپ‎های دیوان وی وارد نشده است<ref>ر.ک: سالمیان، غلامرضا؛ یاری‌دره، سهیل، ص61</ref>.
[[مسعود سعد سلمان|مسعود سعد]] اشعار فراوانی به زبان عربی نیز سروده است؛ چنانکه در لباب الالباب آمده است: «و او را سه دیوان است یکی به تازی و یکی به پارسی و یکی به هندویی». در تذکرة الشعراء نیز بدین امر تصریح شده است: «اشعار عربی او بسیار است». اشعار عربی [[رشید یاسمی، غلامرضا|مسعود]] در چاپ‎های دیوان وی وارد نشده است<ref>ر.ک: سالمیان، غلامرضا؛ یاری‌دره، سهیل، ص61</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش