۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'عـ' به 'ع') |
جز (جایگزینی متن - 'جـ' به 'ج') |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
[[خويطر، طارق بن محمد|خویطر]] نیز در تحقیق این اثر پس از مشخص نمودن اشکالات و نواقص شرح و ارائه به [[جبرين، عبدالله بن عبدالرحمن|جبرین]] جهت اصلاح، خود نیز به قواعد، نکات و مطالبی از اهل علم اشاره کرده است. همچنین مطالب تکراری شرح را حذف و منابع احادیث، اشعار و مصادری که در شرح به آنها اشاره را استخراج کرده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/28214/1/26 ر.ک: همان، ص27-26]</ref>. | [[خويطر، طارق بن محمد|خویطر]] نیز در تحقیق این اثر پس از مشخص نمودن اشکالات و نواقص شرح و ارائه به [[جبرين، عبدالله بن عبدالرحمن|جبرین]] جهت اصلاح، خود نیز به قواعد، نکات و مطالبی از اهل علم اشاره کرده است. همچنین مطالب تکراری شرح را حذف و منابع احادیث، اشعار و مصادری که در شرح به آنها اشاره را استخراج کرده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/28214/1/26 ر.ک: همان، ص27-26]</ref>. | ||
در مقدمه دیگری که به قلم [[جبرين، عبدالله بن عبدالرحمن|جبرین]] در کتاب آمده به پیشینه نگارش آثار علمای اهل سنت در زمینه اعتقادات و سنت و ادله آن اشاره شده است. سپس به آثار اعتقادی عالم حنفی «طحاوی» و اثر مشهورش «[[العقيدة الطحاوية]]» اشاره شده که شروح فراوانی بر آن نوشته شده است. اغلب این شروح سخنان طحاوی را بر عقاید اشاعره حمل و تفسیر کردهاند. در این میان ابن ابیالعز اذرعی که خود سلفی است ملتزم به شرح کلام او بر مبنای اعتقادات سلفیه بوده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/28214/1/35 ر.ک: مقدمه جبرین (مقدمة الطبعة الأولی)، ص36-35]</ref>. در واقع نـهضت اصلاحطلبی در زمینه عقاید اهل سنت در قرن چـهارم تـوسط سه شخصیت آغاز شد که ابوجعفر طحاوی (متوفای 321ق) یکی از آنان بود. طـحاوی پیشتر به علم حدیث و فقه علاقه داشت و یکی از بزرگترین مـحدثان و فـقهای زمان خویش بشمار میرفت. وی در آغـاز پیـرو مذهب شافعی بود، ولی پس از آن به مذهب حنفی گروید. در اینباره وجوه مختلفی گفته شـده که شاید بهترین آنها این است که مـذهب ابوحنیفه بیشتر از مـذهب شافعی دید انتقادی او را ارضـا مـیکرد. طـحاوی مـانند مـاتریدی، در فـقه و کلام پیرو ابوحـنیفه بود؛ در علم کلام رساله کوچکی با نام «بيان السنة و الجماعة» تألیف کرد که به «[[العقيدة السفارينية|العقيدة الطـحاوية]]» مـعروف است. در مقدمه آن میگوید: «این رساله عقاید اهل سنت و | در مقدمه دیگری که به قلم [[جبرين، عبدالله بن عبدالرحمن|جبرین]] در کتاب آمده به پیشینه نگارش آثار علمای اهل سنت در زمینه اعتقادات و سنت و ادله آن اشاره شده است. سپس به آثار اعتقادی عالم حنفی «طحاوی» و اثر مشهورش «[[العقيدة الطحاوية]]» اشاره شده که شروح فراوانی بر آن نوشته شده است. اغلب این شروح سخنان طحاوی را بر عقاید اشاعره حمل و تفسیر کردهاند. در این میان ابن ابیالعز اذرعی که خود سلفی است ملتزم به شرح کلام او بر مبنای اعتقادات سلفیه بوده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/28214/1/35 ر.ک: مقدمه جبرین (مقدمة الطبعة الأولی)، ص36-35]</ref>. در واقع نـهضت اصلاحطلبی در زمینه عقاید اهل سنت در قرن چـهارم تـوسط سه شخصیت آغاز شد که ابوجعفر طحاوی (متوفای 321ق) یکی از آنان بود. طـحاوی پیشتر به علم حدیث و فقه علاقه داشت و یکی از بزرگترین مـحدثان و فـقهای زمان خویش بشمار میرفت. وی در آغـاز پیـرو مذهب شافعی بود، ولی پس از آن به مذهب حنفی گروید. در اینباره وجوه مختلفی گفته شـده که شاید بهترین آنها این است که مـذهب ابوحنیفه بیشتر از مـذهب شافعی دید انتقادی او را ارضـا مـیکرد. طـحاوی مـانند مـاتریدی، در فـقه و کلام پیرو ابوحـنیفه بود؛ در علم کلام رساله کوچکی با نام «بيان السنة و الجماعة» تألیف کرد که به «[[العقيدة السفارينية|العقيدة الطـحاوية]]» مـعروف است. در مقدمه آن میگوید: «این رساله عقاید اهل سنت و جماعت را طـبق آراء ابوحـنیفه، ابویوسف و محمد شیبانی بیان خواهد داشت». طحاوی بر آن نبود که عقاید ابوحنیفه را توجیه و تبیین کند، یا با طرح ادله نو، مسائل قدیم کلامی را حل و فصل نماید، بلکه غرض او تنها این بود که تلخیصی از آرای ابوحنیفه فراهم آورد و موافقت آن را با نظرات مأثوره اهل سنت و جماعت مبین دارد<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1547/118 ر.ک: ربانی گلپایگانی، علی، ص118]</ref>. | ||
فهارس آیات قرآن کریم، احادیث نبوی، آثار مروی، مصادر و مراجع و فهرست مطالب در انتهای جلد پنجم کتاب ذکر شده است. | فهارس آیات قرآن کریم، احادیث نبوی، آثار مروی، مصادر و مراجع و فهرست مطالب در انتهای جلد پنجم کتاب ذکر شده است. |
ویرایش